สวัสดีครับพี่ๆทุกคน ผมมีเรื่องอยากจะระบายและขอคำปรึกษาจากพี่ๆทุกคนที่เคยมีประสบการณ์ด้านความรัก ช่วยแนะนำผมทีครับ เริ่มเลยนะครับ....
ผมกับแฟนเราคบกันจะเข้าปีที่5แล้วครับ วันที่1/04/2025 ก็เข้าปีที่5เต็มแล้วครับ☺️
เรื่องราวความรักของเราสองคนพบเจอกันผ่านโลกออนไลน์ในFacebook คุยกันได้ซักพักเมื่อรู้ว่าเริ่มชอบกัน รักกัน คุยด้วยแล้วมีความสุขครับ (เขาบอกกับผมว่าเขามีลูกแล้ว1คน ผมรับได้มั้ยเรื่องตรงนี้ผมไม่ติดครับผมรับได้ ผมบอกเขาว่าถ้ารักแม่เขาแล้วก็ต้องรักลูกเขาด้วยสิ) ผมตัดสินใจขอเธอเป็นแฟนและเรา2คนก็เริ่มคบกันครับ เรา2คนอายุเท่ากัน แฟนผมเป็นคนจังหวัดสระบุรี ส่วนผมเป็นคนจังหวัดปราจีนบุรีครับ ช่วงเราเริ่มต้นคบกันผมทำงานอยู่ที่กรุงเทพ ส่วนแฟนผมเรียนมหาลัยที่ปทุมธานีครับ ผมตัดสินใจอยู่ด้วยกันกับแฟนครับเพราะอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น ผมย้ายมาอยู่กับแฟนที่หอพักจังหวัดปทุมธานีครับ ระยะทางจากที่ทำงานไปกลับกรุงเทพก็ประมาณ100กิโลครับไป50กิโลกลับ50กิโล ผมทำแบบนี้ทุกวันตลอดระยะเวลา1ปีจนแฟนผมเรียนจบ
ช่วงระยะเวลา1ปีแรก💞
เรารักกันมากครับ อาจจะมีทะเลาะกันบ้างตามภาษาคนรักกันเรื่องเล็กๆน้อยๆครับ มีไปเจอครอบครัวของกันและกันบ่อยครั้ง ทั้งบ้านผมและบ้านแฟนผมครอบครัวของเรา2คนก็เข้ากันได้ดีมากๆครับ ลูกแฟนผมติดผมม๊ากกกก ผมรักมากๆเลยครับ🥰
***หลังจากแฟนผมเรียนจบในช่วงที่เราคบกัน1ปี ก็มีปรึกษากันว่าจะทำยังไงต่อจะทำงานที่ไหนวางแผนอนาคตกันครับ ก็เลยตัดสินใจพาแฟนมาอยู่บ้านผมที่จังหวัดปราจีนบุรีครับ แม่ผมรักแฟนผมมากกกก🤩รักกว่าผมซะอีก😂
ช่วงระยะเวลาที่คบกันเข้าปีที่2ครับ🥰
เราสองคนก็รักกันเหมือนเดิมครับ ก็มีทะเลาะกันบ้างเล็กๆน้อยๆตามภาษาคนรักกันครับ แฟนผมก็ทำงานฝ่ายผลิตรอตำแหน่งงานที่สาขาตัวเองเรียนจบมารับเข้าทำงานครับ ส่วนผมเป็นช่างไฟฟ้าอยู่โรงงานครับ ไม่รู้ว่าความบังเอิญหรอโชคชะตา อาของแฟนผมก็ทำงานที่จังหวัดปราจีนเหมือนกันและแฟนผมกับผมก็ได้งานใกล้ๆกับที่อาของแฟนผมทำพอดี อาของแฟนก็ชวนมาอยู่บ้านด้วยกันช่วยจ่ายแค่ค่าน้ำ-ค่าไฟ ก็พอเขากลัวเรา2คนค่าใช้จ่ายเยอะครับ เรา2คนก็ตัดสินใจย้ายเข้ามาอยู่บ้านอาของแฟนผม
ช่วงระยะเวลา3ปีที่คบกันครับ❤️🩹
เป็นปีที่เรารักกันมากครับและทะเลาะกันมากด้วยเช่นกันครับ เรื่องรายจ่ายในชีวิตประจำวัน หนี้สิน เงินทอง ภาระก็มากขึ้นเรื่อยๆ เราสองคนก็สู้กันมากัดฟันสู้กันมาตลอดครับ
ช่วงระยะเวลาเข้าปีที่4ครับ💖
เราสองคนเริ่มวางแผนอนาคต แต่งงาน มีลูกสร้างครอบครัวด้วยกัน ก็มีทะเลาะกันมากขึ้นเรื่องเงินๆทองๆ ก็ช่วยกันสู้กันมาตลอดครับ
ช่วงระยะเวลาเข้าปีที่5 ที่เป็นจุดเปลี่ยน🥹
แฟนผมตั้งท้อง เรา2คนดีใจมากครับแต่สุดท้ายก็ผิดหวังเพราะว่าไข่ฝ่อครับ😭
จุดเปลี่ยนที่ว่าก็คือ ผมเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ ติดเกมส์ เอาเงินไปเติมเกมส์ ให้ความสำคัญเกมส์มากกว่าแฟน พูดจาไม่เสียดสี ปากหมา ไม่ว่าเราจะทะเลาะกันซักแค่ไหน แฟนผมก็จะให้อภัยผมมาโดยตลอดครับจนผมคิดว่าจะทำยังไงก็ได้ยังไงแฟนก็ไม่ทิ้งเราแน่นอน เราก็เริ่มทะเลาะกันมากขึ้นครับ ก็เหมือนกับคำที่ว่า "ยิ่งอยู่กันนานยิ่งขมขื่น" มันก็จะมีช่วงเวลาที่รักกัน ช่วงเวลาทะเลาะกัน จนผมทำผิดพลาดครั้งใหญ่ จนลืมเรื่องสำคัญไปว่าการใส่ใจคนรักมันคือเรื่องพื้นฐานของชีวิตคู่ จนอยู่มาวันนึงมีคนเข้ามาเติมเต็มในสิ่งที่ขาดหายไปให้กับแฟนผม ช่วงนั้นผมก็ยังไม่รู้หลอกครับ ก็อยู่กันไปแบบเดี๋ยวรักกันเดี๋ยวทะเลาะกัน
จนทะเลาะกันครั้งที่หนักที่สุดเลยก็ว่าได้รับ
ผมผิดนัดครอบครัว สาเหตุคือผมไปดื่มเหล้ากับเพื่อนแล้วกลับ6โมงเช้า แฟนผมโกรธผมมากและเขาตัดสินใจบอกเลิกผมครับ และเขาก็คบกับคนใหม่ที่เขาแอบคุยกันมาสักพักนึงครับ ผมขับรถตามไปง้อแฟนที่สระบุรีครับ ง้อสุดชีวิต เปลี่ยนแปลงตัวเอง ทำเพื่อลูก เพื่อครอบครัว ทำเพื่อให้เขาเห็นว่าผมอยากสร้างครบครัวกับเขาจริงๆ ผมก็ง้อสำเร็จครับเรากลับมาคบกันและแฟนผมก็ให้คำสัญญาตัดขาดกับคนนั้นที่แอบคุยกัน ผมก็ขอบคุณเขามากๆครับที่เขาให้โอกาสผมได้ปรับปรุงตัว กลับมาครั้งนี้ผมตั้งใจเปลี่ยนแปลงเต็มที่100%
แต่สุดท้ายแล้ว ความตั้งใจมันก็ศูนย์เปล่าครับ เขายังติดต่อกันอยู่ ยังแอบไปหากันอยู่ ยังคุยกันอยู่ทุกวัน จนวันนี้ครับผมมารู้ความจริงว่าผมโดนหลอกมาตลอด ความรู้สึกมันหมดลงทันทีเลยครับ ความเชื่อใจมันหมดลลงทันทีเลยครับ ผมตัดสินใจบอกเลิกแฟนครับ นัดกันไปหย่าให้เรียบร้อยครับ ความผิดมันก็เกิดจากตัวผมเองครับที่ให้ความสำคัญแฟนตัวเองน้อยลงการดูแลใส่ใจน้อยลง จนความรู้สึกดีๆของแฟนผมไปอยู่กับชายอื่นแล้วครับ
หลังจากที่ผมจับได้ คุยกันเคลียร์กัน แฟนผมอยากขอโทษและอยากสร้างครอบครัวกับผมเขาตัดขาดกับคนนั้นจริงจัง ให้คำมั่นสัญญาว่าจะกลับมาหาผมและขอโอกาสจากผม เขาบล็อคคนนั้นทุกช่องทางและเลิกติดต่อจริงจัง เขาขอร้องให้ผมกลับมา
แต่ความรู้สึกผมไม่เหมือนเดิมอีกแล้วครับ ผมไม่อยากกลับไป ความเชื่อใจมันหมดลงไปแล้ว เหลือแต่ความหวาดระแวงกัน ผมกลัวกลับไปแล้วจะไม่มีความสุข ผมรักเขามากนะครับ เขาให้โอกาสผมปรับปรุงตัวเองผมก็รับโอกาสและปรับปรุงจริงๆจังๆ เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไป ดูแลเอาใจใส่มาตลอด ปรับเปลี่ยนนิสัยตัวเอาจริงจัง100% เลิกเล่นเกมส์ทั้งๆที่ชอบเล่นมากๆ แต่อยากเอาเวลาที่เล่นเกมส์มาให้ความสำคัญกับแฟน แต่พอเรามารู้ความจริงทีหลังแล้วมันจุกมันเจ็บแบบบอกไม่ถูกนะครับ แต่มันก็ผิดที่ผมด้วยถ้าผมเสมอต้นเสมอปลายตั้งแต่แรกก็จะไม่เกิดเหตุการแบบนี้ แต่เรื่องมือที่3ก็ไม่ควรเกิดขึ้นกับคนรักเพราะมันเป็นพื้นฐานของความซื่อสัตว์ ผมไม่รู้ว่าผมจะเอายังไงดีกับชีวิต ผมเสียดายเวลา ถามว่าผมอยากกลับไปมั้ยผมอยากกลับไป แต่กลับไปแล้วผมกลัวว่าเราจะทะเลาะกันมากขึ้นเพราะความเชื่อใจมันหมดแล้ว มีแต่หวาดระแวงว่าจะโดนหลอกอีกตอนไหน ผมควรทำยังไงกับชีวิตดีครับพี่ๆ ถ้าผมให้อภัยเขาและยอมรับได้ผมควรกลับไปมั้ย หรือควรเดินหน้าเริ่มต้นใหม่ดีครับ
มือที่สาม...
ผมกับแฟนเราคบกันจะเข้าปีที่5แล้วครับ วันที่1/04/2025 ก็เข้าปีที่5เต็มแล้วครับ☺️
เรื่องราวความรักของเราสองคนพบเจอกันผ่านโลกออนไลน์ในFacebook คุยกันได้ซักพักเมื่อรู้ว่าเริ่มชอบกัน รักกัน คุยด้วยแล้วมีความสุขครับ (เขาบอกกับผมว่าเขามีลูกแล้ว1คน ผมรับได้มั้ยเรื่องตรงนี้ผมไม่ติดครับผมรับได้ ผมบอกเขาว่าถ้ารักแม่เขาแล้วก็ต้องรักลูกเขาด้วยสิ) ผมตัดสินใจขอเธอเป็นแฟนและเรา2คนก็เริ่มคบกันครับ เรา2คนอายุเท่ากัน แฟนผมเป็นคนจังหวัดสระบุรี ส่วนผมเป็นคนจังหวัดปราจีนบุรีครับ ช่วงเราเริ่มต้นคบกันผมทำงานอยู่ที่กรุงเทพ ส่วนแฟนผมเรียนมหาลัยที่ปทุมธานีครับ ผมตัดสินใจอยู่ด้วยกันกับแฟนครับเพราะอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น ผมย้ายมาอยู่กับแฟนที่หอพักจังหวัดปทุมธานีครับ ระยะทางจากที่ทำงานไปกลับกรุงเทพก็ประมาณ100กิโลครับไป50กิโลกลับ50กิโล ผมทำแบบนี้ทุกวันตลอดระยะเวลา1ปีจนแฟนผมเรียนจบ
ช่วงระยะเวลา1ปีแรก💞
เรารักกันมากครับ อาจจะมีทะเลาะกันบ้างตามภาษาคนรักกันเรื่องเล็กๆน้อยๆครับ มีไปเจอครอบครัวของกันและกันบ่อยครั้ง ทั้งบ้านผมและบ้านแฟนผมครอบครัวของเรา2คนก็เข้ากันได้ดีมากๆครับ ลูกแฟนผมติดผมม๊ากกกก ผมรักมากๆเลยครับ🥰
***หลังจากแฟนผมเรียนจบในช่วงที่เราคบกัน1ปี ก็มีปรึกษากันว่าจะทำยังไงต่อจะทำงานที่ไหนวางแผนอนาคตกันครับ ก็เลยตัดสินใจพาแฟนมาอยู่บ้านผมที่จังหวัดปราจีนบุรีครับ แม่ผมรักแฟนผมมากกกก🤩รักกว่าผมซะอีก😂
ช่วงระยะเวลาที่คบกันเข้าปีที่2ครับ🥰
เราสองคนก็รักกันเหมือนเดิมครับ ก็มีทะเลาะกันบ้างเล็กๆน้อยๆตามภาษาคนรักกันครับ แฟนผมก็ทำงานฝ่ายผลิตรอตำแหน่งงานที่สาขาตัวเองเรียนจบมารับเข้าทำงานครับ ส่วนผมเป็นช่างไฟฟ้าอยู่โรงงานครับ ไม่รู้ว่าความบังเอิญหรอโชคชะตา อาของแฟนผมก็ทำงานที่จังหวัดปราจีนเหมือนกันและแฟนผมกับผมก็ได้งานใกล้ๆกับที่อาของแฟนผมทำพอดี อาของแฟนก็ชวนมาอยู่บ้านด้วยกันช่วยจ่ายแค่ค่าน้ำ-ค่าไฟ ก็พอเขากลัวเรา2คนค่าใช้จ่ายเยอะครับ เรา2คนก็ตัดสินใจย้ายเข้ามาอยู่บ้านอาของแฟนผม
ช่วงระยะเวลา3ปีที่คบกันครับ❤️🩹
เป็นปีที่เรารักกันมากครับและทะเลาะกันมากด้วยเช่นกันครับ เรื่องรายจ่ายในชีวิตประจำวัน หนี้สิน เงินทอง ภาระก็มากขึ้นเรื่อยๆ เราสองคนก็สู้กันมากัดฟันสู้กันมาตลอดครับ
ช่วงระยะเวลาเข้าปีที่4ครับ💖
เราสองคนเริ่มวางแผนอนาคต แต่งงาน มีลูกสร้างครอบครัวด้วยกัน ก็มีทะเลาะกันมากขึ้นเรื่องเงินๆทองๆ ก็ช่วยกันสู้กันมาตลอดครับ
ช่วงระยะเวลาเข้าปีที่5 ที่เป็นจุดเปลี่ยน🥹
แฟนผมตั้งท้อง เรา2คนดีใจมากครับแต่สุดท้ายก็ผิดหวังเพราะว่าไข่ฝ่อครับ😭
จุดเปลี่ยนที่ว่าก็คือ ผมเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ ติดเกมส์ เอาเงินไปเติมเกมส์ ให้ความสำคัญเกมส์มากกว่าแฟน พูดจาไม่เสียดสี ปากหมา ไม่ว่าเราจะทะเลาะกันซักแค่ไหน แฟนผมก็จะให้อภัยผมมาโดยตลอดครับจนผมคิดว่าจะทำยังไงก็ได้ยังไงแฟนก็ไม่ทิ้งเราแน่นอน เราก็เริ่มทะเลาะกันมากขึ้นครับ ก็เหมือนกับคำที่ว่า "ยิ่งอยู่กันนานยิ่งขมขื่น" มันก็จะมีช่วงเวลาที่รักกัน ช่วงเวลาทะเลาะกัน จนผมทำผิดพลาดครั้งใหญ่ จนลืมเรื่องสำคัญไปว่าการใส่ใจคนรักมันคือเรื่องพื้นฐานของชีวิตคู่ จนอยู่มาวันนึงมีคนเข้ามาเติมเต็มในสิ่งที่ขาดหายไปให้กับแฟนผม ช่วงนั้นผมก็ยังไม่รู้หลอกครับ ก็อยู่กันไปแบบเดี๋ยวรักกันเดี๋ยวทะเลาะกัน
จนทะเลาะกันครั้งที่หนักที่สุดเลยก็ว่าได้รับ
ผมผิดนัดครอบครัว สาเหตุคือผมไปดื่มเหล้ากับเพื่อนแล้วกลับ6โมงเช้า แฟนผมโกรธผมมากและเขาตัดสินใจบอกเลิกผมครับ และเขาก็คบกับคนใหม่ที่เขาแอบคุยกันมาสักพักนึงครับ ผมขับรถตามไปง้อแฟนที่สระบุรีครับ ง้อสุดชีวิต เปลี่ยนแปลงตัวเอง ทำเพื่อลูก เพื่อครอบครัว ทำเพื่อให้เขาเห็นว่าผมอยากสร้างครบครัวกับเขาจริงๆ ผมก็ง้อสำเร็จครับเรากลับมาคบกันและแฟนผมก็ให้คำสัญญาตัดขาดกับคนนั้นที่แอบคุยกัน ผมก็ขอบคุณเขามากๆครับที่เขาให้โอกาสผมได้ปรับปรุงตัว กลับมาครั้งนี้ผมตั้งใจเปลี่ยนแปลงเต็มที่100%
แต่สุดท้ายแล้ว ความตั้งใจมันก็ศูนย์เปล่าครับ เขายังติดต่อกันอยู่ ยังแอบไปหากันอยู่ ยังคุยกันอยู่ทุกวัน จนวันนี้ครับผมมารู้ความจริงว่าผมโดนหลอกมาตลอด ความรู้สึกมันหมดลงทันทีเลยครับ ความเชื่อใจมันหมดลลงทันทีเลยครับ ผมตัดสินใจบอกเลิกแฟนครับ นัดกันไปหย่าให้เรียบร้อยครับ ความผิดมันก็เกิดจากตัวผมเองครับที่ให้ความสำคัญแฟนตัวเองน้อยลงการดูแลใส่ใจน้อยลง จนความรู้สึกดีๆของแฟนผมไปอยู่กับชายอื่นแล้วครับ
หลังจากที่ผมจับได้ คุยกันเคลียร์กัน แฟนผมอยากขอโทษและอยากสร้างครอบครัวกับผมเขาตัดขาดกับคนนั้นจริงจัง ให้คำมั่นสัญญาว่าจะกลับมาหาผมและขอโอกาสจากผม เขาบล็อคคนนั้นทุกช่องทางและเลิกติดต่อจริงจัง เขาขอร้องให้ผมกลับมา
แต่ความรู้สึกผมไม่เหมือนเดิมอีกแล้วครับ ผมไม่อยากกลับไป ความเชื่อใจมันหมดลงไปแล้ว เหลือแต่ความหวาดระแวงกัน ผมกลัวกลับไปแล้วจะไม่มีความสุข ผมรักเขามากนะครับ เขาให้โอกาสผมปรับปรุงตัวเองผมก็รับโอกาสและปรับปรุงจริงๆจังๆ เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไป ดูแลเอาใจใส่มาตลอด ปรับเปลี่ยนนิสัยตัวเอาจริงจัง100% เลิกเล่นเกมส์ทั้งๆที่ชอบเล่นมากๆ แต่อยากเอาเวลาที่เล่นเกมส์มาให้ความสำคัญกับแฟน แต่พอเรามารู้ความจริงทีหลังแล้วมันจุกมันเจ็บแบบบอกไม่ถูกนะครับ แต่มันก็ผิดที่ผมด้วยถ้าผมเสมอต้นเสมอปลายตั้งแต่แรกก็จะไม่เกิดเหตุการแบบนี้ แต่เรื่องมือที่3ก็ไม่ควรเกิดขึ้นกับคนรักเพราะมันเป็นพื้นฐานของความซื่อสัตว์ ผมไม่รู้ว่าผมจะเอายังไงดีกับชีวิต ผมเสียดายเวลา ถามว่าผมอยากกลับไปมั้ยผมอยากกลับไป แต่กลับไปแล้วผมกลัวว่าเราจะทะเลาะกันมากขึ้นเพราะความเชื่อใจมันหมดแล้ว มีแต่หวาดระแวงว่าจะโดนหลอกอีกตอนไหน ผมควรทำยังไงกับชีวิตดีครับพี่ๆ ถ้าผมให้อภัยเขาและยอมรับได้ผมควรกลับไปมั้ย หรือควรเดินหน้าเริ่มต้นใหม่ดีครับ