จาก...พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔

> นิสัย น. ความประพฤติที่เคยชิน 
เช่น ทำจนเป็นนิสัย

> อุปนิสัย (อุปะนิไส, อุบปะนิไส) น. ความประพฤติที่เคยชินเป็นพื้นมาในสันดาน
เช่น ก่อนที่พระพุทธเจ้าจะเสด็จไปเทศน์โปรดผู้ใดจะต้องทรงพิจารณาถึงอุปนิสัยของผู้นั้นก่อน, ความประพฤติที่เคยชินจนเกือบเป็นนิสัย เช่น นักเรียนคนนี้มีอุปนิสัยดี.

- - - - - - - - - - - - - - - 

นิสัย ความประพฤติที่เคยชิน อันนี้เข้าใจได้ไม่ยาก
แต่... อุปนิสัย อ่านความหมายและตัวอย่างที่ยกมา ก็ยังไม่เข้าใจครับ... มันคือหยังหว่า!? 😵

เมื่อยังไม่เข้าใจความหมายของคำว่าอุปนิสัย ก็เลยยังไม่เข้าใจความแตกต่างของทั้ง 2
เลยตั้งกระทู้สอบถามท่านผู้รู้มา ณ ที่นี้... ขอบคุณครับ🙏