เป็นช่วงที่เราอยู่ป.6 ช่วงนั้นไม่มีเพื่อนสักคนแล้วเราไปเจอพี่คนนึงเรากับเขาคุยถูกคอมาก พอนานวันเราก็รู้สึกดีกับเขาแต่กลับกันเขาตอบแชทช้าลงเราก็ไม่ได้ว่าอะไรพอคุยมาต่อก็เปลี่ยนจากคำว่าชอบเป็นรัก พี่เขาดีกับเราทุกอย่างเข้าใจทุกอย่างถึงจะรู้ว่าโคตรที่เป็นไปไม่ได้เพราะอายุค่อนข้างห่างกันมากแต่เราก็คิดว่าขอแค่ได้คถยด้วยก็ดีใจแล้วจึงไม่ได้บอกพี่เขาไปแต่หลังจากคุยกันมาได้ครึ่งปีพี่เขาก็ตอบแชทช้าลงจากวันเป็นเดือน บ้างครั้งพี่เขาค้างแชทเรา2-3เดือน บอกเลยคะตอนนั้นเรานอนร้องแทบทุกวันไม่รู้ตัวเองทำตัวน่ารำคาญทำตัวไม่ดีตรงไหนรึเปล่าพยายามปรับปรุงตัวทุกอย่าง ทำให้ไปคุยกับเพื่อนคนนึงคะตอนนั้นสอบปลายภาคเสร็จแล้วเราพยายามวางใจจากพี่เขาถึงจะยังนึกถึฃเรื่องที่เคยคุยด้วยอะๆรบ้าง แต่พอเราไปคุยกับเพื่อนคนนึงเราคุยกันเป็นเดือนรู้ความลับต่างๆกันจนสนิทกันมากแต่มีช่วงนึงที่เพื่อนชวนเราเล่นเกมนึงแล้วเพื่อนมีแฟนจากเกมนั้นบอกเลยช่วงนั้นโคตรเหงา แต่สุดท้ายเพื่อนกับเขาก็เลิกกัน เรากับเพื่อนก็สนิทเหมือนเดิมแต่พอช่วงสอบเข้าม.1 เรากับเพื่อนเรียนคนล่ะที่กันเราก็เตรียมใจไว้แล้วว่าเพื่อนต้องไปมีเพื่อนใหม่ และพอเข้าม.1 1เดือนเพื่อนก็เริ่มตอบแชทช้าลงบ้างอ่านไม่ตอบบ้างก็รู้สึกโกรธ แต่ก็ไม่อยากว่าเพื่อนเพราะกลัวจะดูงี่เง่า ทำให้ช่วงนั้นอยากหาวิธีแก้เหงาโดยการไปพึ่งเพื่อนในเกม เราก็ไปหาเพื่อนในเกมเรื่อยๆจนมีครั้งนึงที่เขามาขอจีบเรา ด้วยความที่ไม่รู้ก็เออออไป แล้วก็มีความรู้สึกเลวขึ้นมาว่าแบบมีคนมาตามเอาใจอย่างงั้นอย่างงี้มันรู้สึกดี มันไม่เหมือนเมื่อก่อนที่เราต้องเรียกร้องความสนใจจากเขา ก็เริ่มคุยหลายคนขึ้นแต่เราก็ไม่ได้จริงจังกับใครจนถึงตอนนี้แต่เราอยากแก้นิสัยตัวเองไม่อยากเป็นแบบนี้ไม่อยากที่จะทำตัวหลายใจถึงมันจะทำให้สภาพจิตใจดีขึ้นแต่เราไม่ชอบที่ตัวเองคุยหลายคนแบบนี้เพราะเราไปเจอคนนึงที่ไม่เหมือนคนอื่นเลยคือเขาตอบเราไวคุยกับเรามาฟลายเดือนแล้วซึ่งมันมีน้อยมากเพราะส่วนใหญ่ก็เป็นผีหายกันไป เราจึงรู้สึกที่จะชอบใครสักคนอีก ช่วงแรกก็คุยเล่นไม่จริงจังพอช่วงหลังความรู้สึกมันชัดเจนพยายามจีบ ถึงเขาจะไม่ให้เห็นหน้าแต่ก็ไม่สนเพราะเรารักเขาไปแล้ว เขาทำอะไรก็น่ารักไปหมด แต่เราแก้นิสัยคุยหลายคนไม่หายเรายังคุยกับคนนู้นนี้เรื่อยๆ เราจึงอยากแก้นิสัยแม้ว่าสถานะของเรากับเขาจะยังไม่ชัดเจน แต่เราไม่อยากทำตัวแบบดูหลายใจแบบนี้ช่วยหาวิธีแก้หน่อยได้ไหมคะ