ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยว่าผมเป็นคนที่ไม่เที่ยวกลางคืน จะอยู่ห้องเป็นส่วนใหญ่  ย้อนไป2ปีกว่าๆ ตอนนั้นผมยังเป็น นศ อยู่แล้วได้มี ผญ คนนึงเข้ามาทำความรู้จักผมผ่าน facebook เขาอายุน้อยกว่าผม 1 ปี แรกๆคุยกันดีครับ เขาเป็นฝ่ายทักมาหาก่อน แรกๆเขาก็ชวนผมคุยนั่นนี่ตลอด แต่ผมจะไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไร ชวนผมเล่นเกมส์ด้วยบ้าง ชวนไปกินข้าวด้วยบ้าง หยอดบ้าง จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆผมเริ่มใจอ่อน เริ่มคุยดีๆด้วย เริ่มไปนั่นนี่ด้วยกันแต่สถานะยังเป็นแค่คนคุย จนเวลาผ่านไปประมาณ 1 ปีผมตัดสินใจคบกับเค้า โดยผมบอกเขาว่าผมไม่ชอบนะเวลาไปเที่ยวร้านเหล้า เธอจะยอมรับได้ไหม ซึ่งตอนนั้นเขาโอเคหมด เขาเป็นคนที่เที่ยวกลางคืนอยู่แล้ว ก็อาจจะมีให้ไปบ้างตอนวันเกิดเพื่อน มีทะเลาะบ้างนิดหน่อยตอนไป แต่เคลียจบตอนกลับมาทุกครั้ง หลังจากผ่านไปก็กินเวลาไป 1-2 ปีหลังจากคบกัน ก็มีทะเลาะกันบ้าง น้อยใจกันบ้าง แต่ก็ผ่านมาได้ ผมคุยกับผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่ายว่า ตอนนี้ผมทำงานพอมีเงินเก็บแล้ว วางแผนไว้ว่าสิ้นปีนี้จะไปขอหมั้นไว้ ซึ่งทางนู้นเขาก็โอเค หลังๆมาจากคนที่รักกัน ห่วงใยกัน ก็เปลี่ยนไป เขาไม่สนใจทั้งความรู้สึกผมปล่อยทิ้งไป แฟนเก่าผมคนนี้เธอเป็นคนที่เล่น gta สังคมเพื่อนในเกมส์ก็ค่อนข้างเยอะ แต่ไม่ได้ทะลาเะกันเรื่องนี้ผมเพราะก็เล่นเหมือนกัน มีบางครั้งที่ผมแอบสังเกตว่าเธอชอบไปเข้าห้องน้ำโดยเธอชอบบอกว่าปวดท้อง(ขี้) ซึ่งเธอจะเข้าไปนานมาก จนบางครั้งผมต้องตะโดนถามว่าทำอะไรและเพื่อนมักจะมาก่อนผมเสมอ อะไรหลายๆอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปเพราะสังเกตได้ อยู่ด้วยกันทุกวัน ข้อเสียของแฟนเก่าคนนี้ของผมคือปฏิเสธคนไม่เป็น เพื่อนหรือใครให้ทำอะไร ไปส่งไหนไปหมด จนเมื่อ 4 วันที่ผ่านมาเขาได้ขอเลิกกับผมโดยให้เหตุผลว่า อยากมีชีวิตอิสระ หมดรักมาได้สักพักแล้วแต่ฝืนอยู่ด้วย ซึ่งพอได้ฟังแล้วมันจุกอกมากๆ เขาบอกกับผมว่าอยากมีชีวิตวัยรุ่นที่อิสระ เขาอยู่กับผมไม่ได้ไปไหนเลย คำว่าไม่ได้ไปไหนเลยคือร้านเหล้านะครับ ซึ่งผมก้มองย้อนตัวเองมาเหมือนกันว่าเขาไม่ค่อยได้ไปจริง นานทีจะไป จนวันนั้นเขาอาจจะทนไม่ไหวแล้วเลยพูดออกมา เขาขอเลิกกับผม ทีแรกผมพยายามจะยื้อไว้แต่เขาขอร้องให้ปล่อยเขาไป ความรักมันไม่ใช่แค่รักกันเฉยๆจริงๆครับ ผมรับเลยว่าผมไม่ได้อยากเลิกกับเขาเลย แต่เขาอยากจะไป ก็ต้องปล่อยไปครับ ยังรักและเป็นห่วงเขาเสมอ