เริ่มต้นที่ "พ่อ" เป็นคนชอบออกไปดื่มเหล้าเกือบทุกวัน พอกลับบ้านมาจะหาเรื่องเเม่ตลอด ย้อนไปสมัยเราเด็กๆ พ่อทุบตีทำร้ายแม่มาตลอด ชวนทะเลาะ และที่หนักคือคิดไปเองว่าแม่มีชู้ พูดจาเสียๆหายๆ เราสงสารแม่มาก  เคยบอกให้แม่เลิกกับพ่อหลายครั้ง แต่คำตอบที่ได้คือแม่ไม่ไปแม่อยู่เพื่อลูก ตลอดระยะ 22 ปีที่เราเกิดมาในครอบครัวนี้  น้อยครั้งที่บ้านจะสงบสุข ตอนเด็กเราแอบร้องไห้ทุกครั้งที่พ่อเเม่ทะเลาะกัน พอเราโตขึ้นเราพยายามไม่เข้าไปยุ่ง เเละอยู่เงียบๆ พยายามทำใจให้ชินและคิดเสมอว่ามันคือกรรม   แต่ลึกๆทุกข์ใจกับเรื่องนี้มาตลอด อยากปรึกษาว่าควรทำอย่างไรดีคะ