สวัสดีค่ะตอนนี้อายุ18ปีค่ะ เรียนจบแค่ม.6 อยู่กับแม่สองคนค่ะ ทะเลาะกันบ้าง โดนด่าบ่อยครั้งแต่ก็เข้าใจว่าเขาเหนื่อยทำงานส่งเราเรียนคนเดียวแต่บางครั้งก็เถียงบ้างเพราะคำด่ารุนแรงจนเรารับไม่ได้ บางครั้งก็รุนแรงถึงขั้นไม่พูดกัน เมื่อเดือนเมษายนไปทำงานค่ะทำได้เดือนเดียวก็ลาออกเพราะแพ้สารเคมี บวกกับเราเพิ่งเคยทำกะดึกเป็นงานโรงงานค่ะ ช่วงเวลาที่เราทำงานไม่เคยมีปัญหาเลยค่ะ ไม่เคยด่าไม่เคยว่าหลังจากออกมาแล้วก็เริ่มมีปัญหาอีกบ่อยครั้งจนเราอยากจะตายๆไปจะได้หมดปัญหาคำที่ได้ยินจนเราคิดอยากตายคือเขาทำงานรับใช้เรา เราเคยพูดว่าอยากจะไปทำงานต่างประเทศพอยังดีกันเขาก็สนับสนุนแต่พอเกิดเรื่องเขาเอาเรื่องพวกนี้มาดูถูกเรา เรารู้ว่าเขาเหนื่อยเราจบมาก็สมัครงานเลยแต่เราอยู่ไม่ไหวเราก็พยายามหาสมัครงานแต่ไม่มีใครเรียกเลยเราก็เครียดเหมือนกันอยากจะตายแต่ไม่กล้าเราท้อ เราไม่อยากทะเลาะแต่พอเหนื่อยมาก็เอามาลงที่เราเราเงียบไม่อยากพูดอะไรพอเงียบก็ด่าเราแรงๆ จนเราหมดความอดทนเถียงออกไปกลายเป็นว่าเราผิดด่าเราหนักกว่าเดิมถามว่าเราไม่อายคนอื่นหรอ แล้วเขาไม่อายหรอกว่าเราเสียบหายไปแบบนั้นด่าเราเชิงว่าเราเป็นตัวปัญหาเพราะเราเขาถึงเหนื่อยขนาดนี้ บางครั้งไม่มีเหตุผลก่อนนอนก็คุยกันดีๆนอนอยู่ดีๆตื่นมาก็ด่าเรา ท้อจริงๆค่ะ หาทางออกไม่ได้เลยจะฆ่าตัวตายก็ไม่กล้าคงต้องรอให้สุดจริงๆ  ทุกครั้งที่ทะเลาะก็ได้แต่ภาวนาให้หลับไปแล้วไม่ต้องตื่นสุดท้ายก็ตื่นอยู่ดี