เรากับแม่ทะเลาะกันบ่อยมาก พ่อไปทำงานต่างจังหวัด มาหาเดือนละ1-2ครั้ง อยู่บ้านทีไรไม่มีวันไหนไม่ทะเลาะกันเลย เป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็ก(ประถม) ตอนนั้นเราก็เถียงกลับนะเพราะไม่แฟร์ ที่ด่าเราฝ่ายเดียว พ่อก็เตือนว่าอย่าไปเถียงเพราะเค้าเป็นแม่เรานะ เราก็พยายามปรับตัว พูดดีๆด้วย(ช่วงมัธยมต้น-ตอนนี้) แต่แม่ก็กลับตอบแบบไม่ดีใส่เรา เวลาเราเถียงหรือแม้จะพูดตอบดีๆด้วยก็ตาม แม่กลับหาว่าเราเถียงมันบาปนะ เราเลยบอกไปว่าที่แม่พูดแรงๆไม่ดีใส่แม่ก็บาปเหมือนกัน ทีนี้แม่ก็ด่าเรายาวเลย เราก็จะร้องไห้ แต่ตอนนี้เริ่มจะกลั้นได้แล้ว แล้วเก็บไปร้องไห้คนเดียว จนตอนนี้เริ่มถึงที่บอกให้เราไปตาย(กรู-เสียงดังขึ้นเสียงดังมาก) เราก็ช็อคเลยนะ เลยเงียบไปเพราะพ่อเคยบอกว่าให้อยุ่เงียบๆไว้ พอเราเงียบก็หาว่าไม่พูดไม่มีปากหรอ เราท้อและเหนื่อยมาก เรียนก็หนัก8-9คาบทุกวัน เพื่อนร่วมห้องก็ไม่ดีมีเรื่องเครียดมาก(เครียดจนปวดหัวแต่เด็ก) เค้าไม่เคยปลอบหรือให้กำลังใจเลย มีแต่ซ้ำเติม เราควรรู้สึกยังไงดีทำยังไงให้ไม่ร้องไห้