ปู่.
คุณปู่ชอบทำร้ายร่างกายหนูและคุณย่าค่ะ หนูไม่รู้ว่ามันถูกหรือเปล่าในสิ่งที่คุณปู่ทำ แต่ในสายตาหนูมันไม่ค่อยถูกต้องค่ะ
ในตอนเด็กๆ (6 ขวบ) คุณแม่เอาหนูมาฝากไว้กับคุณย่าชั่วคราวค่ะเพราะท่านไม่มีเวลาว่างให้หนู
จึงส่งอยู่มาอยู่กับคุณย่าน้องชาย และคุณปู่ค่ะ ในตอนแรกๆ ที่หนูได้มาอยู่คุณปู่ในสายตาหนูน่ากลัวมากค่ะ
หนูเลยไม่ค่อยได้คุยหรือเล่นกับคุณปู่ค่ะ จะเล่นหรือคุยบ่อยๆ ก็คุณย่า
คุณปู่เป็นคนขี้เมาค่ะ เวลาแกเมาก็ชอบพาลใส่คุณย่า ไม่ก็เวลามีคนทำอะไรไม่พอใจหรือขัดหูขัดตาแก แกก็จะตะคอกหรือตะโกนด่าค่ะ
มีครั้งนึงค่ะ ที่ในวันนั้นหนูกลับมาจากบ้าน ทำการบ้านและล้างจานกวาดบ้านถูบ้านเสร็จ หนูก็จะไปเดินเล่นหน้าบ้านกับน้องชาย
และเพื่อนที่อยู่แถวบ้าน เราเล่นกันตามปกติค่ะ มีน้องคนนึงค่ะน้องพึ่ง 2 ขวบ น้องน่ารักมากค่ะ
และในตอนนั้นน้องกำลังกินข้าวอยู่ค่ะ หนูมองน้องนั่งกินข้าว ที่จริงหนูไม่ได้หิวข้าวนะคะแต่ที่มองเพราะน้องน่ารัก
แต่คุณปู่ก็เดินมาบอกหนูว่าถ้าหิวก็ไปกินข้าว แต่หนูไม่ได้หิวค่ะ เลยนั่งมองอยู่อย่างนั้น จนคุณปู่เตือนครั้งที่สอง
ซึ่งหนูก็ไม่ฟังค่ะ. จนครั้งสุดท้าย คุณปู่ไปหยิบเอาไม้หน้าสามหน้าบ้านมาฟาดหนูค่ะ คุณปู่ตีหนูหลายรอบต่อหน้าคนอื่นและด่าทอหนูต่างๆ นาๆ
คนที่ดูหนูโดนตีก็ยืนมองเฉยๆ ค่ะ
ไม่มีใครทำอะไรเลย ตัวหนูในตอนนั้นเลือดออกและก็มีรอยชํ้าเต็มตัวเลยค่ะ
คุณย่าที่กลับมาจากตลาดได้เห็นเลยรีบพาหนูไปทำแผลค่ะ คุณย่าได้ถามหนูว่าไปดื้ออะไรถึงโดนตี
หนูเลยตอบไปว่า หนูมองน้องแก้วกินข้าวค่ะ คุณย่าเลยพูดต่อว่าสมควรแล้วล่ะ คราวหลังอย่าทำอีกล่ะ
และแกก็ปลอบหนูค่ะ
และมีครั้งนึงค่ะ ที่คุณปู่เมามา และแกไม่ได้กินข้าวค่ะ แกถามย่าว่าทำไมถึงไม่ทำกับข้าวเอาไว้ให้
คุณย่าตอบไปว่า ไม่ได้เห็นว่ากลับดึกเลยไม่ได้ทำไมเผื่อ คุณปู่โมโหมากค่ะเลยทำร้ายร่างกายคุณย่า คุณปู่เอาขวดเบียร์ตีหัวคุณย่า
จนเข้า รพ. เลยค่ะ
และมีครั้งนึงที่คุณปู่กำลังจะทำร้ายร่างกายน้องชายเราค่ะ หนูจึงไปรับแทนจนได้แผลมาเยอะเลยค่ะ
คุณปู่เป็นคนโมโหง่าย ขี้เมา และชอบพาลไปทั่วค่ะ
ในตอนนี้หนูโตขึ้นแล้ว แล้วได้ทบทวนเหตุการณ์พวกนั้นหนูคิดว่าคุณปู่ไม่ควรทำร้ายคนในครอบครัวแบบนี้ค่ะ
หนูยอมรับนะคะว่าตอนนั้นหนูไปนั่งมองคนอื่นกินข้าว มันไร้มารยาท เข้าใจค่ะ แต่การทำแบบนี้มันรุนแรงไปค่ะ
และในตอนที่คุณปู่เอาขวดเบอร์ฟาดคุณ่าหนูใจหายมากค่ะ กลัวคุณย่าเสียไปมากเลยค่ะ
มันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ทุกครั้งจนหนูเริ่มเคยชินกับมันเลยค่ะ -.-
คุณปู่
คุณปู่ชอบทำร้ายร่างกายหนูและคุณย่าค่ะ หนูไม่รู้ว่ามันถูกหรือเปล่าในสิ่งที่คุณปู่ทำ แต่ในสายตาหนูมันไม่ค่อยถูกต้องค่ะ
ในตอนเด็กๆ (6 ขวบ) คุณแม่เอาหนูมาฝากไว้กับคุณย่าชั่วคราวค่ะเพราะท่านไม่มีเวลาว่างให้หนู
จึงส่งอยู่มาอยู่กับคุณย่าน้องชาย และคุณปู่ค่ะ ในตอนแรกๆ ที่หนูได้มาอยู่คุณปู่ในสายตาหนูน่ากลัวมากค่ะ
หนูเลยไม่ค่อยได้คุยหรือเล่นกับคุณปู่ค่ะ จะเล่นหรือคุยบ่อยๆ ก็คุณย่า
คุณปู่เป็นคนขี้เมาค่ะ เวลาแกเมาก็ชอบพาลใส่คุณย่า ไม่ก็เวลามีคนทำอะไรไม่พอใจหรือขัดหูขัดตาแก แกก็จะตะคอกหรือตะโกนด่าค่ะ
มีครั้งนึงค่ะ ที่ในวันนั้นหนูกลับมาจากบ้าน ทำการบ้านและล้างจานกวาดบ้านถูบ้านเสร็จ หนูก็จะไปเดินเล่นหน้าบ้านกับน้องชาย
และเพื่อนที่อยู่แถวบ้าน เราเล่นกันตามปกติค่ะ มีน้องคนนึงค่ะน้องพึ่ง 2 ขวบ น้องน่ารักมากค่ะ
และในตอนนั้นน้องกำลังกินข้าวอยู่ค่ะ หนูมองน้องนั่งกินข้าว ที่จริงหนูไม่ได้หิวข้าวนะคะแต่ที่มองเพราะน้องน่ารัก
แต่คุณปู่ก็เดินมาบอกหนูว่าถ้าหิวก็ไปกินข้าว แต่หนูไม่ได้หิวค่ะ เลยนั่งมองอยู่อย่างนั้น จนคุณปู่เตือนครั้งที่สอง
ซึ่งหนูก็ไม่ฟังค่ะ. จนครั้งสุดท้าย คุณปู่ไปหยิบเอาไม้หน้าสามหน้าบ้านมาฟาดหนูค่ะ คุณปู่ตีหนูหลายรอบต่อหน้าคนอื่นและด่าทอหนูต่างๆ นาๆ
คนที่ดูหนูโดนตีก็ยืนมองเฉยๆ ค่ะ
ไม่มีใครทำอะไรเลย ตัวหนูในตอนนั้นเลือดออกและก็มีรอยชํ้าเต็มตัวเลยค่ะ
คุณย่าที่กลับมาจากตลาดได้เห็นเลยรีบพาหนูไปทำแผลค่ะ คุณย่าได้ถามหนูว่าไปดื้ออะไรถึงโดนตี
หนูเลยตอบไปว่า หนูมองน้องแก้วกินข้าวค่ะ คุณย่าเลยพูดต่อว่าสมควรแล้วล่ะ คราวหลังอย่าทำอีกล่ะ
และแกก็ปลอบหนูค่ะ
และมีครั้งนึงค่ะ ที่คุณปู่เมามา และแกไม่ได้กินข้าวค่ะ แกถามย่าว่าทำไมถึงไม่ทำกับข้าวเอาไว้ให้
คุณย่าตอบไปว่า ไม่ได้เห็นว่ากลับดึกเลยไม่ได้ทำไมเผื่อ คุณปู่โมโหมากค่ะเลยทำร้ายร่างกายคุณย่า คุณปู่เอาขวดเบียร์ตีหัวคุณย่า
จนเข้า รพ. เลยค่ะ
และมีครั้งนึงที่คุณปู่กำลังจะทำร้ายร่างกายน้องชายเราค่ะ หนูจึงไปรับแทนจนได้แผลมาเยอะเลยค่ะ
คุณปู่เป็นคนโมโหง่าย ขี้เมา และชอบพาลไปทั่วค่ะ
ในตอนนี้หนูโตขึ้นแล้ว แล้วได้ทบทวนเหตุการณ์พวกนั้นหนูคิดว่าคุณปู่ไม่ควรทำร้ายคนในครอบครัวแบบนี้ค่ะ
หนูยอมรับนะคะว่าตอนนั้นหนูไปนั่งมองคนอื่นกินข้าว มันไร้มารยาท เข้าใจค่ะ แต่การทำแบบนี้มันรุนแรงไปค่ะ
และในตอนที่คุณปู่เอาขวดเบอร์ฟาดคุณ่าหนูใจหายมากค่ะ กลัวคุณย่าเสียไปมากเลยค่ะ
มันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ทุกครั้งจนหนูเริ่มเคยชินกับมันเลยค่ะ -.-