ก็ดูเขาใส่สิ คุณว่าไม่น่ากลัวเหรอ 555

ชูรสไม่เหมือนรสอื่นตรงที่ อย่างพวกรสเค็ม เผ็ดหากใส่จนถึงจุดหนึ่งเรารู้สึกและจะกินจานนั้นไม่ได้เลย แต่ชูรสมันใส่ได้แทบอันลิมิตเลยไม่รู้ว่าเรารับไปเกินรึยัง? ตอนไหน? ดังนั้นเพื่อเลี่ยงมันคือไม่ใส่เลย

ทุกวันนี้ทำอาหารกินเอง เพราะเป็นคนชอบทำอาหาร และรู้สึกประหยัดกว่าซื้อกินนอกบ้านเป็นมื้อๆค่ะ และก็เลือกวัตุดิบเองได้ ดูแลเรื่องความสะอาดเองได้

ถามว่าส่วนตัวแอนตี้ผงชูรสมั้ย?
ตอบเลยว่า...  ไม่แอนตี้ ไม่กลัวค่ะ แต่ถ้าทำเองก็จะไม่ใส่ผงชูรสเพิ่มค่ะ

เหตุผลของเราคือ... ส่วนใหญ่เครื่องปรุงที่เราใช้ในการปรุงอาหาร มันมีผงชูรสเป็นส่วนประกอบอยู่แล้ว ไม่ว่าจะน้ำปลาบางยี่ห้อ ซอสถั่วเหลืองบางยี่ห้อ ผงปรุงรสบางยี่ห้อ ถ้าอ่านฉลากของบรรจุภัณฑ์ของเค้า ก็จะรู้ว่าบางยี่ห้อมีผงชูรสผสมอยู่แล้ว กับข้าวที่เราทำมันเลยต้องนัวอยู่แล้วค่ะ ฉะนั้นเลยไม่จำเป็นที่เราจะต้องมาเพิ่มผงชูรสด้วยตัวเองเข้าไปอีก สิ่งที่เรากังวลในผงชูรส มีอย่างเดียวคือโซเดียมค่ะ อย่างเกลือมีโซเดียมก็จริงแต่มันมีรสที่เค็ม คนเลยไม่ใส่เยอะ แต่ผงชูรสไม่มีรสชาติ เพราะความที่มันจืดไม่มีรสชาตินี่แหละค่ะ เลยทำให้คนใส่เยอะกว่าเกลือ บางคนยังคิดว่าใส่น้อยอร่อยน้อย ใส่มากอร่อยมากอยู่เลยค่ะ

เราไม่กลัวเลยในเรื่องที่คนอื่นชอบชอบบอกว่า... กินมากผมร่วง กินมากลิ้นชา กินมากเวียนหัว ฯลฯ ส่วนตัวไม่เคยมีอาการพวกนี้แม้จะกินผงชูรสเข้าไปค่ะ แต่ก็อาจจะมีบางคนที่เค้าแพ้ผงชูรสจริงๆก็ได้  อย่างที่บอกค่ะ เราไม่ได้กลัวผงชูรส แต่เราแค่ไม่อยากรับโซเดียมเข้าร่างกายเกินจำเป็นบ่อยๆแค่นั้นเองค่ะ ถ้าใส่ตามปริมาณที่เค้าแนะนำไว้ของซอง เราว่ามันก็ไม่อันตราย เดี๋ยวร่างกายขจัดออกได้ เพราะในแต่ละวันร่างกายก็จะมีขีดจำกัดในการรับโซเดียมอยู่แล้ว แต่ที่เห็นส่วนใหญ่คือ จะใส่เยอะเกินกว่าที่เค้ากำหนด เห็นบางคนตำส้มตำครกนึง ใส่ทีเป็นครึ่งทัพพีก็ยังมีให้เห็นเลยค่ะ