ขายรถทิ้ง   ถ้าจำเป็นต้องใช้รถจริงๆ ก็ไปเอาคันที่เล็กลงกว่านี้ อย่างพวก eco car หรือรถมือสอง  ผ่อนไม่เกินเดือนละ 7-8 พัน ผ่อนเดือนละ 2 หมื่นกว่านี่น่าจะ d segment ขึ้นไป นอกจากแพงค่าผ่อนรถแล้วยังต้องแบกค่าน้ำมันหนักอีก

ส่วนบ้านถ้า refinance ได้ก็ลองทำดู น่าจะช่วยให้ผ่อนน้อยลง

มาเล่าประสบการณ์ตัวเอง.

เคยเจอเหมือนกัน ตอนนั้นยุคเฟื่องฟู เราก็มีเดือนละประมาณนี้แหล่ะ หนี้ก็ประมาณนี้แหล่ะ ได้เดือนละ
50,000 หนี้ 2,000,000 กว่าบาท ใครจะไปรู้ว่า งานที่มั่นคงจะถึงจุดจบ หุ้นก็พินาศ (เล่นแบบเทคนิค่อล)
สิ่งที่คือ เอาใบจำนองคอนโดไปฝากเขาขายไปเลย เอาเงินกลับมาได้ 200,000 (กู้ไม่ผ่านละ)
อีกอันนึง ต้องไปตามฟ้องบริษัทเอา เขายึดเงินดาวน์ไป 160,000 บริษัทดังด้วย จำได้ดีเลย
มีหนี้บัตรเครดิตต่างหากอีก 16 ใบ ก็ทยอยจ่ายวนไปเรื่อย ๆ สุดท้ายไม่ไหว
ก็เลยเอาแหวนและทองคำไปจำนำ ไม่ได้บอกใครหรอกได้มา 100,000 เอง
แต่มันก็ถ่วงเวลาไว้ได้หลายงวด รถก็ให้น้องเอาไปใช้ทยอยขาย สุดท้ายก็ขายได้มา 150,000
ตอนนี้เศรษฐกิจไม่ดี เขาก็ทยอยคืนเรามาเดือนละ 7,000 บาท

ผ่านมา 7-8 ปีแล้ว ตอนนี้เราเหลือบัตรอีก 5 ใบ เงินเดือนตอนนี้น้อยกว่าเดิมอีกเกือบ 17,000
แต่ก็ไม่อะไรมาก เราไม่ฟุ่มเฟือย ตอนลำบากหนัก ๆ เลยไปนอนหอพักหน้ารามเดือนละ 1300 ด้วย
นั่งรถเมล์ไปทำงาน คนอื่นถามว่าทำทำไม เราก็ทน ยังไงเราก็จะพยายามจ่าย เราไม่หนีหนี้
ตอนจนหนัก ๆ นี่ได้ปรัชญาชีวิตอย่างดีมากว่า อย่าไปเพ้อเจ้อให้มากนัก ทำอะไรให้อยู่กับเหตุผล

ตอนหลังล่าสุดมีน้ำท่วม มีโควิด มีปัญหาการเมือง มีคริปโตล่ม เราไม่มีเงินทำสิ่งเหล่านี้เลย
ใช้เดือนชนเดือนเหลือ 500 บาท ต้องมานอนหอพักเดือนละ 3000 บาท เพื่อใช้หนี้
เราเจ๊งตอน 30 กว่า เคยใช้ชีวิตหรูหรา กินบุฟเฟต์โรงแรมประจำจนอ้วน ตอนนี้เวลาผ่านไป
หนี้เหลือน้อยลง ยิ่งช่วงโควิดธนาคารเขาช่วย เคยท้อใจนะ กุไม่น่าเลย แต่ถ้าไม่เจออย่างนี้
คงไม่รู้ว่า ธาตุแท้ของคนเป็นอย่างไร ใครดีใครช่วย ใครอิจฉา คนจนมีชีวิตอย่างไร ช่วงจน ๆ
ก็ใช้ชีวิตให้มีความสุขตามควร โรงหนังก็หาเรื่องละ 80 บาท สมัยก่อนหนัง2เรื่องควบ 40บาท
โบสถ์แม่พระยังเคยดูเลย แตงโมก็ 10 บาทหลังราม ข้าวก็ 7 บาท กินได้ 2 มื้อเลย กาแฟก็ 15บาท
อ่านการ์ตูนร้านเช่าแถวราม เคยท้อใจนะ ชีวิตกุทำไมเป็นแบบนี้ แต่วันนี้มาย้อนดูตัวเองกับคนอื่น ๆ:

บางคนที่รู้จักตอนนี้ป่วยหนัก อาการไม่ไหวแล้ว เดินยังไม่ไหว
บางคนที่เคยมีเงินตอนนี้ล้มเพราะคริปโต เขาไม่มีเงินเก็บแล้ว เกือบ 2-3 ล้านที่เคยสร้างมาหายหมดแล้ว
บางคนที่เคยแต่งงานก็หย่าไปแล้วช่วงเศรษฐกิจไม่ดี

ใจเย็น ๆ อะไรไม่จำเป็นก็ตัดทิ้งไปก่อน ไม่ไหวก็หาคนที่รู้ปรึกษา (เอามืออาชีพหน่อย)
ของเราปีนี้ก็ปิดอีก 3 ใบ ตอนแรก ๆ หนี้มันจะเยอะเพราะดอกเบี้ยมันเยอะ มันเลยลดน้อย
ปีหน้าเหลือ 2 ใบ สบายแล้ว ก็จะไม่ประมาทกับชีวิตอีก ช่วงโควิดนี่ดีอย่าง แบ้งค์ลดดอกเยอะเลย.


ขอให้โชคดี ชีวิตเราลำบากวันนี้ เราจะสบายวันหน้า เราลำบากตอนเด็ก ตอนแก่เราจะได้ไม่ประมาท
พอเราลำบาก เราได้เห็นคนดีและคนไม่ดี
ซึ่งโอกาสปกติเราคงไม่ได้เห็น.