ก็เสด็จโสรจทรงเครื่อง                               อร่ามเรืองดั่งดวงแขไข จับพระแสงพรหมาสตร์ฤทธิไกร     

หวดซ้ายป่ายขวาอุตลุต ด้วยกำลังฤทธิรุทรชาญสมร ผู้เดียวไม่ละลดกร ฯ ๒ คํา ๆ เชิด ราญรอนหักโหมโจมตี ๆ ฝ่ายหมู่โยธากระบีศรี บัดนั้น แตกฝนไม่ทนฤทธิ์ ฯ ๒ ค่า ๆ จนที่หน้ารถพระจักรา ฯ เมื่อนั้น ท้าว

       บัดนั้น หนุมานผู้ชาญชัยศรี กริ้วโกรธพิโรธดั่งอัคคี ขุนกระบี่รับระปะทะกร เคล่าคล่องว่องไวทั้งสองข้าง ต่างคนต่างหาญชาญสมร ถ้อยทีถ้อยมีฤทธิรอน ต่อกรไม่ละลดกัน     &n

1.คำแหงหนุมานชาญสมร  รับรองป้องกันประจันกร  วานรโถมถีบด้วยฤทธา 2.พระยาไมยราพยักษา  เห็นกระบี่นอนทอดกาย  ก็ปรีดาเงือดเงื้อกระบอง รบกวนด้วยค่ะ

บัดนั้น ชมพูพานผู้มียศถา ก้มเกล้ารับราชบัญชา กราบกับบาทาแล้วทูลไป เขาหนึ่งตรงเกาะลงกานั้น ชื่อคันธกาลาสูงใหญ่ อยู่ที่ริมเนินสมุทรไท เป็นชัยภูมิสถาวร ขอพระผู้ปิ่นสุธาธาร จงยกทวยหาญชาญสมร ไปตั้งยังเชิงค

ครั้งถึงให้หยุดจตุรงค์ ตั้งลงโดยกระบวนทัพขันธ์ เป็นกองเป็นหมวดตรวจกัน คอยจะโรมรันไพรี ฯ เมื่อนั้น พระตรีภพลบโลกเรืองศรี ไสยาสน์เหนืออาสน์รูจี ยังที่สุวรรณพลับพลา ตรึกไปในการรณยุทธ์ พระทรงครุฑแสนโสมน

ชาวเมยาดิคมีอะไรอีกมากที่ยังไม่ได้เปิดเผย ส่วนเสตาลัญฉน์ก็มีความลับเยอะไม่แพ้กัน ในตอนนี้จะได้รู้ว่า แม้แต่คีตาเองก็มีความหลังอันคลุมเครืออยู่นะ ^^ ### บทที่ ๑๑ อดีตรำลึก ลุหะ บ้านเกิดของคีตา ความท