สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนมาได้ปีกว่าแล้ว
ช่วงคบกันแรกๆทุกอย่างก็ดีไปหมด
มีแต่ความสุข แต่ช่วงหลังๆมานี้ 1-2 เดือน
แฟนเราได้คอมมาใหม่ แล้วติดเกมมาก
ติดแบบว่า หายไปเล่นเกม 6-8 ชั่วโมง
ตอบแชทบ้างแล้วก็หายไปหลายๆชั่วโมง
พอเลิกเล่นก็มาคุยด้วย ซึ่งเป็นเวลาที่จะนอนแล้ว

เราก็บอกเขาว่า เราขอเวลาบ้างได้ไหม
สนใจแฟนบ้าง เล่นเกมแบบไม่เอาไรเลย
เขาก็บอกว่า เขาอยากมีเวลาส่วนตัวของเขา
ในความคิดเรา เวลาส่วนตัวก็ควรมีลิมิตบ้าง
แต่ของเขาคือหายไปนานๆหลายชม.

ช่วงแรกก็คอลในดิสกัน หลังๆเราไม่คอลกับเขา
เพราะเข้าคอลไปทีไร เขาก็คอลกับเพื่อนอีกที
คุยกับเพื่อนเล่นเกมไปด้วย คือมันเสียงดังมากๆ
เราก็ทั้งลดเสียง ปิดเสียง ก็พอโอเคบ้าง
แต่พอเราจะคุยกับแฟนหรืออยากคุยด้วย
เขาก็ไม่ตอบเรา ไม่คุยกับเรา เราก็เลยรู้สึกแบบ
จะให้เราเข้าไปดูเขาเล่นเกมกับเพื่อนทำไม
เขาก็คิดว่านั่นคือการอยู่กับแฟนไปด้วย
แต่สำหรับเรา คือถ้าจะให้เราไปนั่งดูสตรีมเกม
แล้วเขาเอาแต่คุยกับเพื่อน จะให้เราเข้าไปทำไม
เพราะเขาก็ไม่ได้คุยกับเรา จิตใจเขาอยู่กับเกม

บอกก่อนว่าถ้าไม่นับเรื่องติดเกม
ความสัมพันธ์ของเราดีทุกอย่างค่ะ
แฟนเราเขาเรียนหมอ ช่วงเวลาที่เขาเรียน
หรือทำงานกับเพื่อน เราไม่เคยขอเวลาจากเขา
ในช่วงเวลานั้นเลย เพราะเราสนับสนุนการเรียน
และเข้าใจในการเรียนของเขา

แต่ในเวลาที่เขาว่าง ช่วงเวลาส่วนตัวของเขา
มันเหมือนไม่มีเราอยู่ตรงนั้นเลย
เขาอยากคุยกับเพื่อน อยากเล่นเกม
คือช่วงเวลาเรียนก็ไม่ได้คุยกัน
ช่วงเวลาว่างเขาก็เล่นเกม
จะได้คุยกันจริงๆแค่ช่วงเขาจะนอน
หรือตอนที่ไม่เล่นเกม ซึ่งสัดส่วนมันแบบ
เรียน 60% เล่นเกม 30% คุยกับเรา 10%
เราเลยรู้สึกแบบ ควรปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว
ให้เขาใช้ชีวิตของตัวเองไป แบบไม่มีเราก็ได้

พอเราจะถอยออกมา จะเลิกกับเขา
เขาก็ไม่อยากเลิก ขอเวลาทบทวนตัวเอง
ซึ่งมันก็ผ่านมา 1 เดือน มันก็เหมือนเดิม
เราเลยรู้สึกแบบ ในโลกของเขาไม่ต้องมีเราก็ได้
เราเหมือนไบโพล่า ที่เวลาเขามาคุยด้วย
เราก็รู้สึกดี รู้สึกรัก แต่พอเขาหายไป
เราก็รู้สึกเหมือนอกหัก นั่งร้องไห้
อารมณ์ดิ่งแปลกๆ จนเราคิดว่าบางที
ต่างคนต่างแยกย้ายไปใช้ชีวิตอาจจะดีกว่า

ตอนนี้เราบอกเลิกเขาไปแล้ว และเขาขอเวลาอีก
1 อาทิตย์ เพื่อทบทวนตัวเอง แต่เราก็บอกเขาว่า
เราจะไม่ปิดกั้นตัวเอง แต่เราก็ไม่ได้จะคุยกับใคร
เราก็ทำงานของเราไป ทบทวนตัวเองด้วย

จนวันนี้เราเห็นสตอรี่ไอจีเขา ลงรูปที่มีแคปชั่น
เกี่ยวกับความรักและอิสระ ในเนื้อความบอกว่า

'ความรักที่ดี ควรมีทั้ง 2อย่างคู่กันเสมอ
“ความรัก” ความสบายใจและการเป็น
เซฟโซนที่ดี "ความอิสระ การให้เกียรติกัน
และมีพื้นที่ส่วนตัว' (อ้างอิง: @djtumza)

อ่านแล้วรู้สึกแบบจุกหน่อยๆ เราก็พยายาม
ให้เวลาส่วนตัวกับเขาแล้วนะ เลเวลความงี่เง่า
ของเรามันลดลงมากๆ เพราะเราเข้าใจว่า
เขาเรียนหนักและต้องการเวลาพักผ่อน
เราพยายามหาเหตุผลมาคิด มาทบทวนตลอด
หาอะไรทำเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องไปคิดถึงเขา
หรือต้องมานั่งน้อยใจหรืองี่เง่า
เคยลองเล่นเกมกับเขาแล้วก็รู้สึกไม่ใช่ทาง
ทำไมเราต้องพยายามเข้าไปอยู่ในโลกของเขา
ขนาดนั้นด้วย ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้แบ่งเวลามาให้

ข้อความยาวหน่อยนะคะ ขอโทษจริงๆ
มันมีอีกหลายอย่างที่อยากเล่า แต่เแค่นี้แล้วกัน

เราอยากรู้ว่าคู่อื่นเขาแบ่งเวลากันยังไง
มีปัญหาแบบนี้แล้วจะแก้ยังไง
หรือควรทำยังไงต่อในความสัมพันธ์นี่

ถึงแม้ว่าเราจะบอกเลิกไปแล้ว แต่เราก็ไม่ได้
อยากที่จะเลิกจริงๆ เราแค่อยากให้เขาคิดถึง
จิตใจเราบ้างก็เท่านั้น