คือ...เราคบกับเเฟนมาได้ 3-4 ปี เราอยู่อพาร์ทเม้นท์ ส่วนแฟนอยู่กับครอบครัว ก็จะต่างกับเราหน่อยที่เเม่กับน้องเราอยู่ตจว. เราก็ทำงานอยู่กทม.คนเดียว ซึ่งถ้าวันไหนหยุดตรงกันก็นานๆที เดือนนึงมาหาครั้งนีง เราก็ไปหาที่บ้านครอบครัวฝั่งแฟนบ้าง ช่วงนั้นเราไม่หนักงานหรืออะไรมาก เเฟนเราจะทำงานหนักก็ให้กำลังใจตลอด พอเราหันมาทำงาน ก็หนักเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน55555 กลับมาห้องก็อยากเจอหน้าแฟน เเต่ก็ไม่มีโมเม้นท์นั้น บางทีเราเหนื่อยเราท้อ นานๆทีเค้าจะว่าง เพราะเล่นเกมบ้าง ดูหนัง เลี้ยงหลานบ้าง ไม่ค่อยมีเวลา อยู่แบบนี้มาเกือบ 3 ปีได้ คือเรารู้สึกท้อเเท้ เราอยากรอ เเต่เราคบแบบนี้มาเป็นคนที่สามเเล้ว เราเเค่อยากต้องการใครสักคนอยู่ตรงนี้กับเรา ให้กำลังใจ ค่อยรับฟังกัน ถึงแฟนเราจะดูเเลดีขนาดไหน เเต่มันก็รู้สึกอะไรขาดหายไป 
    
เรามีการคุยปรับความคิดแล้วนะคะ สุดท้ายก็กลับมาจุดเดิม เราเหนื่อยมาก เราอยากใช้ชีวิตที่ไม่ต้องทนรออะไรแบบนี้ เราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี เหนื่อยมาก😢