ผมกับแฟนคบกันมา 8 ปี แล้วครับ เขาอายุมากกว่าผม 1 ปี  
ช่วงแรกๆทุกอย่างก็ราบรื่นไม่มีอะไร ต่างคนต่างทำงาน หาเวลามาเจอกันบ้าง อยู่ด้วยกันบ้างก็ปกติดีครับ แต่ช่วงหลังๆมานี้ทุกครั้งที่เจอกันผมไม่ค่อยมีอารมณ์กับเธอสักเท่าไหร่ (น่าจะสัก 4-5 ปีได้แล้วครับ) ทุกครั้งเธอมาอ้อนอยากมีอะไรด้วย ผมก็รู้สึกขยะแขยง รู้สึกจะอ๊วก ไม่อยากจะมีอะไรด้วย แต่ด้วยช่วงหลังๆตั้งแต่โควิด เธอตกงาน เราก็ได้ย้ายมาอยู่ด้วยกันที่บ้านของผม แต่ความรู้สึกมันเหมือนผูกพันไม่ได้หมดรัก แต่ไม่ได้รู้สึกรักแบบแฟนแล้วครับ
รู้สึกรักเหมือนพี่สาว เหมือนแม่มากกว่า ไม่เข้าใจเหมือนกันครับผม ผมเคยพูด เคยพยายามเพื่อปรับจูนความรู้สึกนี้กับเขา แต่เขาบอกผมลองดูก่อนและเราก็ช่วยกัน ปรับตัวหลายอย่างแต่ความรู้สึกของผมยังเหมือนเดิมครับ ผมเคยบอกเลิกเขา แต่เขาไม่ยอมเลิกครับ และยังพยายามอยากมีลูกด้วยกัน เขาบอกถ้ามีลูกเป็นครอบครัวกันแล้ว ผมจะออกไปซื้อกินเขาก็จะไม่ว่า ขอแค่ยังอยู่กับเขาก็พอครับ (อยากจะเล่าเรื่องราวก่อนหน้านั้นก่อนครับ มีอยู่ครั้งหนึ่งแม่ผมป่วยหนักและต้องผ่าตัดไต บ้านก็ไม่ค่อยจะมีเงินสักเท่าไหร่ครับ แต่แฟนผมช่วยทั้งเรื่องเงินและบริจาคไตให้แม่ผม ทุกวันนี้เขาเป็นผู้มีพระคุณของครอบครัวผมครับ) 
ทุกครั้งที่เห็นเขาร้องไห้ หรือทำให้เขาเสียใจ ผมทำใจไม่ได้ครับ
ตอนนี้ผมเหนื่อยใจมากครับ ถามว่ารักเขาไหม ผมก็ยังรัก ผมก็ไม่มีคนอื่น (แต่บางครั้งก็ต้องออกไปซื้อกิน หรือนัดสาวๆที่ทำงาน ons ครับ) กับคนอื่นผมมีแต่อยาก หื่น มีอารมณ์แต่กับแฟน ผมไม่มีเลยสักนิด ผมยังห่วง ยังรักเขาแบบคนในครอบครัวคนหนึ่ง แม่ผมก็รักเขามาก บอกให้ผมลองมีลูกกับเขาดูก่อน เผื่ออะไรๆจะดีขึ้น ผมอายุ 38 แฟน 39 ครับ การที่มีลูกด้วยกันค่อนข้างจะยาก ทุกครั้งที่มีอะไรด้วยผมจะอ๊วกและแล้วพยายามได้ 3-4 ครั้งผมก็ไม่อยากพยายามต่อ 3-4 ครั้งผมทรมานมากครับ
ประเด็นคือ 2 ปีที่แล้วผมได้คุยกับคนหนึ่งผ่านแอปหนึ่ง เขาน่ารัก สดใสและเป็นคนเก่ง ฉลาด ผมรักเขามาก แฟนผมก็รู้ แต่เขาปล่อยให้ผมคบกับคนนั้นครับ เขาไม่โวยวายและยินดีให้คบ เพราะเรื่องบนเตียงที่ผมอยากได้เขาให้ไม่ได้ แต่ณตอนนี้ผมอยากจะจริงจังกับคนใหม่ อยากรักคนใหม่แบบเปิดเผย อยากให้เกียรติเขาแบบผู้หญิงคนหนึ่งที่ควรจะได้รับจากแฟน ทุกวันนี้ปมหลอกเขาว่าผมโสดเขาก็เชื่อใจ ไม่เคยงี่เง่าหรือระแวงไรผม ยิ่งเขาดีกับผม ผมก็ยิ่งรู้สึกผิดกับเขา ทรมานใจมากเลยครับ
ผมอยากเลิกกับแฟนเพื่อจะได้เริ่มต้นกับแฟนคนใหม่ได้สมบูรณ์แบบสักที แต่ว่าผมทำไม่ได้ครับ แฟนผมเขาดีกับผมมาตลอด แม่ผมก็รักเขามาก แม่ไม่อยากให้ผมเลิกกับเขา เขาก็ขอร้องให้อยู่ด้วยกันแบบนี้ เขายอมให้ผมคบคนใหม่และยอมให้พาคนใหม่มาอยู่ด้วยกันที่บ้านผม แต่ขอแค่ไม่แต่งงานกับคนใหม่ก็พอ และขอให้ผมจดทะเบียนสมรสกับเขาเพื่อไปทำกิฟด้วยกันครับ ผมจะบอกกับคนใหม่ได้ยังไงแบบนี้ ผมรักคนใหม่นี้อยากแต่งงานอยากสร้างครอบครัวจริงจังกับคนนี้แต่ทิ้งแฟนที่อยู่ด้วยกันมา 8 ปีไม่ได้ครับ ผมเหนื่อยมาก ผมเลวเป็นคนเห็นแก่ตัว ผมควรทำยังไงครับ มีใครเจอแบบที่ผมเจอบ้างไหมครับ