เหตุการณ์นี้จำฝังใจผมมาจนถึงทุกวันนี้ เกิดขึ้นนานแล้วล่ะ แต่ผมยังจำเหตุการณ์ได้ดีเลย สมัยนั้นยังมีรถโรตีสายไหมขายอยู่ ผมกับเพื่อนก็ไปสั่งกินกัน ด้วยความที่ผมอยากได้อันใหญ่ผมเลยสั่ง5บาท แต่ยังไม่กินรอเพื่อนสั่งได้มากินด้วยกัน ทีนี้เพื่อนผมมันก็สั่ง3บาท
แต่ผมดูเค้าทำแล้วทำไมมันอันเท่ากับผมเลย มันไม่มีความต่างเลย แป้งก็เท่ากัน ปริมาณใส้ก็พอๆกัน ผมเลยถามพ่อค้าว่า ทำไมอันละ5บาทได้เท่ากับ3บาท คุณรู้ไหมพ่อค้าตอบมาว่าไง
เค้าพูดกับผมว่า "ค่าโง่5บาท" ตอนนั้นเป็นเด็กไงเลยงงๆ ค่าโง่คืออะไร ทำไมผมต้องโง่ ผมผิดเหรอ ด้วยความเป็นเด็กจึงไม่ได้วิเคราะห์ให้ดีว่านั่นคือการโกงและด่าไปในตัว แต่พอโตขึ้นมาลองคิดทบทวนดู นี่มันคือการเหยียดหยามกันอย่างรุนแรง แค่โกงเงินเด็กนี่ก็แย่แล้ว แต่นี่มาเหยียดหยามกันอีกว่า โง่ยอมให้ถูกโกงง่ายๆ คิดแล้วมันแค้นไม่หาย
น่าเสียดายที่ผมจำหน้าพ่อค้าคนนั้นไม่ได้ มันเลือนลางไปตามกาลเวลา แต่เหตุการณ์ต่างๆ คำพูดทุกคำ น้ำเสียงของพ่อค้า ผมยังจำได้ดีเลย