ตอนเด็กๆเคยลำบากมากมาก่อน
และคนที่คนคนที่บ้านทำอาหารอร่อยทุกคนเลย และแม่เราเคยขาย ขนม ขายอาหาร รสชาติอร่อยมาก ถูกต้องตามปกติ
และด้วยความที่เป็นเด็ก ก็อาจจะไม่ค่อยได้สนใจเรื่องพวกนี้มาก ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันจะกลายเป็นเรื่องเยอะสำหรับบางคน
แต่ตอนเด็กๆที่พอจะนึกออกเช่น เราก็ไม่กินข้าวที่แข็งเกินไปแล้ว ไม่กินน้ำแก้วเดียวกับใคร แม้แต่แก้วน้ำของ พี่ หรือแม่ จริงๆเราว่าอันนี้ปกตินะคะ อากาศร้อนไปก็ไม่ชอบ อากาศเย็นไปก็หนาว อาหารรสชาติเฉยๆ ก็พอฝืนกินหมดได้ให้อิ่ม
แต่พอโตมามีรายได้ มีโอกาสที่จะเลือกซื้อ เลือกกิน เลือกใช้ของที่ดีเหมาะสมได้
เพราะโตขึ้นคิดอะไรมากขึ้น
คุณว่าแบบนี้เรียกว่าเรื่องเยอะมั้ยคะแต่เราไม่เคย ทำให้ใครเดือดร้อน เราจะดูแลตัวเองได้ไม่เคยให้ใครต้องลำบากหรือเป็นพาระใคร

-เราไม่กินแก้วเดียวกัน ไม่ใช้หลอดเดียวกันกับใครถึงแม้จะเป็นแฟน (เรากลัวไวรัสที่มีอยู่ในน้ำลาย)
-เผื่อมีคนสงสัย และเราไม่จูบกับแฟนคนไหนเลย ถึงแม้จะเป็นแฟนคนปัจจุบัน แต่ทำเป็นจุ๊บเล่นๆได้ แต่เรื่องนี้ไม่เคยมีใครมีปัญหา
-ไม่กินน้ำในร้านอาหารบางแห่ง ก็จะเลือกก่อนว่าแลดูสะอาดมั้ย แต่จะไม่เอาน้ำส่วนตัวไปกินที่ร้านเกรงใจเจ้าของร้าน
-กินเฉพาะข้าวที่นุ่มๆ ถ้าไม่นุ่มจะไม่กินเลย
-ถ้าอาหารรสชาติเฉยๆไม่ถูกปาก หรือทำรสชาติไม่ถูกเช่น ผัดกะเพราใส่ซอสสีดำ  อะไรประมาณนี้ จะไม่กิน และเป็นคนกินน้อยมาก กินข้าววันละ2มื้อ คือ กิน ประมาณ11.00-12.00 และกินอีกที คือข้าวเย็นเลยประมาณ18.00 เลยอยากกินแค่ของอร่อย
-ถ้าไปนอน รร.แล้วเตียงแข็งไป เราจะเปลี่ยนห้อง หรือเปลี่ยนรร.  แต่ไม่ใช่ว่าจะต้องเป็นตอนนี้หรือเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ได้หรือจำเป็นจริงๆ เราก็พอทนได้
-ไม่นั่งแท็กซี่/ไม่นั่งรถตู้/รถบัส โดยสาร ถ้าเลือกได้นะคะ แต่ถ้าจำเป็นมากๆจริงๆ ไม่มีรถแล้วนี่เป็นทางเลือกสุดท้ายเราก็ใช้เวลาตัดสินใจนานค่ะ แต่เฉพาะกับเวลาเราอยู่คนเดียวและไม่ได้มีธุระให้ใครมารอเรานะคะ (เราแพ้กลิ่นในรถ) แต่เรานั่งแกรปคาร์ได้ แต่เรานั่งรถเมย์ที่ไม่ปรับอากาศได้ อันนี้ชอบมากเพราะอากาศถ่ายเท
- คนอื่นอาจจะอยากไปเที่ยวตปท. แต่สำหรับเราไม่อยากไป 🥲
-ไม่สามารถอยู่บนเครื่องนานๆ ได้เราอึดอัด
-ไม่ชอบนั่งเครื่องบิน (เคยไปสิงค์อยู่ครั้งนึง/พม่า/เชียงใหม่/หาดใหญ่)
เคยไปหาดใหญ่ด้วยรถยนต์/การเดินทางที่เกิน10ชม.ก็เคยเอารถยนต์ไปแทนนั่งเครื่อง
เราก็มีประมาณนี้ นอกนั้นเราเป็นคนง่ายๆมาก 😂
แต่ถ้าเป็นตัวเลือกสุดท้ายที่จำเป็น เราถึงจะยอม เราเป็นแพนิกตอนที่เครื่องกำลังขึ้น เราไม่ไหวเหมือนจะตาย  แต่ตอนที่เครื่องลงจอดเราไม่กลัวตอนที่ขึ้น และตอนตกหลุมอากาศเรารับไม่ได้เลย จริงๆเครื่องบิน คือปลอดภัยกว่ารถยนต์อีกเรารู้ แต่ว่าเรากลัวความสูง แต่เรื่องเราไม่นั่งเครื่อง ไม่เคยบอกใครเลย มีแค่แฟนที่รู้ กลัวคนมองว่าเราแปลก
แต่มี เหนือ และใต้ที่เรายังเที่ยวไม่หมดเลย คิดว่า เราจะลองอีกครั้ง คือเราต้องหลับตาและผ้าคลุมทั้งตัว เหมือนเราไม่ได้อยู่บนเครื่อง เหมือนเดิม
เราก็อยากให้แฟนไปเที่ยวตปท.ตามใจเค้าบ้างเหมือนกัน

เรื่องที่เราเป็นคนง่ายๆก็มีเยอะนะเช่น
-เราลุยมากถ้าไปเล่นสนุก ดำน้ำ ล่องเรือ ลอยน้ำ เข้าป่า นอนเต้นท์ นั่งเรือ ได้นะ ชอบมาก ไม่เมาเรือเฉย🥰
-การที่รอคนอื่นได้ และยอมรับในสิ่งที่คนอื่นเป็น เข้าใจในสิ่งที่คนอื่นต้องการ ถ้าไม่ทำให้เราเดือดร้อนเกินไป

เราโดน แซะโดน ว่าตลอดเลย ว่าตอนเด็กๆ เธอก็ลำบากน่าจะกินง่ายอยู่นะ ทำไมโตมาเรื่องเยอะ ถึงจะพูด ขำๆ
แต่ คำนี้มันจี๊ดอยู่นะ เรากินอาหารทั่วไปเลย แค่ขอแค่อร่อย ชอบกิน ข้าวน้ำพริกผัก แกง ชอบกินผักผลไม้ เรากินได้ทุกอย่าง แค่ อร่อย สด สะอาด รสชาติดี
ว่าเรา ทำไมตอนนี้ อันนั้น ก็ไม่ได้ อันนี้ก็ไม่ได้ ฉันน่ะ ก็เคยลำบาก มาก่อนเหมือนกัน แม่สอนว่า ข้าวต้องกินให้หมด
คนนี้ที่เค้าว่าเรา หลายครั้งที่เจอ อาหารไม่อร่อย เค้าก็เททิ้งเหมือนกันแหละ อาจจะเป็นที่การรับรสของเราไม่เท่ากัน
คือ เราเป็นคนที่ไม่กินรสหวานจัด/รสเค็มจัด อะไรที่เค็มไป หวานไป เราก็จะรู้และ เป็นคนที่กินอะไรแล้วรู้ว่า อันนี้อร่อยและรู้ว่าอันไหนไม่อร่อย เพื่อนจะเชื่อไม่เคยผิดหวังถ้าร้านไหนเราบอกอร่อย คืออร่อยสำหรับเพื่อนมากๆ
แบบนี้เรียกว่าเยอะมั้ยคะ  มีใครเป็นแบบเราบ้างโดนคนว่ามั้ยคะ มีวิธีรับมือยังไง เราแค่อยากรู้มุมของคนอื่น มีอะไรแนะนำเราได้นะคะ