สวัสดีเราเป็นเด็กคนหนึ่งอายุ14ที่อยากรู้ว่าเราควรพอแค่นี้รึอดทนต่อไป เราเกิดมาในครอบครัวที่ค่อนข้างจน และมีลูก ถึง 4 คนเลย
เราเป็นพี่คนโต
ตอนแรกเราได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่หอคนเดียวที่ จังหวัด ช.ร ไปๆมาๆเรารู้สึกไม่อยากอยู่หอแล้วเพราะหอก็มีกฎมากมายและมีอาจารย์ที่ิสัยไม่ดี ตีเพื่อนเราที่หอแบบแรงมาก จนเพื่อนเราลาออก 
เราก็ทนไม่ไหวเหมือนกันที่มีอาจารย์แบบนี้
ตอนแรกเราขอให้แม่เราให้เราย้ายไปอยู่หอนอกแต่พ่อแม่เราไม่ยอม
แม่เราเลยให้เราย้ายมาอยู่กับพ่อแม่ที่ระยองแทน
ไอ่เราก็โอเคดี ย้ายก็ย้าย แต่คือการย้ายไปอยู่กับพ่อแม่นั้นมันเป็นอะไรที่โง่มากๆ เราอยู่กับพ่อแม่ตอนนี้ก็ได้4ปีแล้ว เราโดนตีโดนด่าโดนเอากะละมังทุบหัวบ้าง เอาสากทุบหัวบ้าง คือมันทุบแรงมากๆแบบหัวเราโยกไปเลยเราโดนเอาไม้หวายดีทุกวัน เราร้องไห้ทุกวันเราไม่มีความสุขเลย เราเครียด เราอยากตาย ทุกครั้งทุกวันเราจะมาอธิษฐานร่วมกันเพราะบ้านเราเชื่อศาสนาคริสต์กัน และพ่อจะบอกเสมอว่าพ่อต้องขอบคุณพระเยซูจริงๆ ที่พ่อได้ตีเราน้องเราจนมีแผลเป็นบางส่วนพ่อบอกพ่อดีใจที่ได้ตีพวกเรา
(เราไม่อยากลงลายละเอียดเยอะ)

เราถามหน่อยนะ เราควรตายได้รึยังเราว่าเรากับน้องๆอดทนกันมามากแล้วนะ อยากตายนะแต่เราก็มีความฝันของเราที่เราอยากเป็นคนสร้างเกมให้ได้
แต่เราว่าเราอดทนมากแล้วนะ (ถ้าเขียนผิดขอโทษด้วยนะ) เราท้อแล้วจริงๆ