คำถามคือเป็นความคิดเห็นส่วนตัวน่ะครับ
และมุมมองพอดีเราอยากจะไปปรึกษาเกี่ยวกับโรคผิวหนังเพราะอาการเหมือนโดนสารเคมีกัดเราก็อธิบายให้หมอฟังเกี่ยวกับปัญหาต่างๆ
ไม่ว่าอาการแสบร้อนต่างๆแขนขาไม่มีแรงคลื่นใส้มึนหัว/ท้องเสียแบบเฉียบพลันบ่อยมาก
แสบไปถึงในตาน้ำตาก็ไหล/กินอะไรก็เหมือจะหนืดที่คอตลอดรสชาติอาหารก็เปลี่ยนไป/ขนาดยืนยังเซ
เล่าไปหมด/ที่ที่เราอยู่ทำการเกษตรจะได้กลิ่นคลอรีนบ้าง/น้ำมันก๊าซบ้าง/ส่ารหนูบ้าง
สุดท้ายที่พีคคือเราคิดไปเองวิตกกังวล
รับยาเออเรากินทำอะไรไม่ได้ทั้งวัน
อยากถามว่าเราไปปรึกษาเกี่ยวกับผิวหนังอาจจะแพ้สารเคมี/ยาทาแก้อาการแสบร้อนต่างๆก็ไม่มีแก้อาการวิงเว่ยนก็ไม่มี/แต่ที่อยากจะเล่าและมันเป๋นการด้อยค่าสำหรับคนที่เข้าไปปรึกษาในสิ่งที่เขาอยากให้ช่วยเป็นการตอกย้ำกับผู้ป่วยจิตเวชเข้าไปอีก/นี้ล่ะจะเป็นการวิตกกังวลสำหรับเขาที่จะปรึกษารักษา/แต่ถ้าเป๋นผู้ป่วยที่น้อยใจเขาจะทำอย่างไรคิดอย่างไรในการจ่ายยาวิตกกังวล/มีประวัติป่วยจิตเวชก็คนเหมือนกันน่ะครับ