จากหัวข้อกระทู้นะคะ ครอบครัวเรามี่กัน4คน พ่อแม่เราเเละน้อง ยายเป็นคนเลี้ยงตั้งแต่เล็กเราอยู่กับยาย ยายเป็นคนเลี้ยงตั้งแต่คลอดพอโตมาเราก็ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แต่ช่วงปิดเทอมก็มาหาทุกครั้งแล้วทีนี้พอเราเข้ามหาลัยพ่อแม่ให้เงินใช้เดือนละ 3500 บาทโดยที่เราอยู่หอใน ต้องบอกก่อนว่าเรากู้ กยศด้วยแต่พอปีสองปีสามติดโควิดเรากลับไปอยู่บ้านและกลับมาหอบ้างบางครั้งใช้ชีวิตเดิมๆทุกวันพอมาช่วงปีสี่เทอมหนึ่งคือตอนนี้และน้องเราเข้ามหาลัยปีหนึ่งพอดีเรารู้สึกว่าแม่เปลี่ยนไปมากตั้งแต่เค้าไม่เคยโทรหาเราเลยถ้าเราไม่มีประโยชน์หรือเค้าไม่ต้องการความช่วยเหลือเวลาโอนเงินเข้าก็โอนช้ามากๆแต่พอน้อง บอกไม่มีค่าสระผมเค้ารีบโอนให้ภายในวันนั้นเรารู้สึกว่ามันไม่แฟร์สำหรับเราทุกทุกอย่างที่เค้าทำเหมือนเราไม่ใช่ลูก เราไม่เคยโทรไปขอเงินกลางเดือนหากไม่จำเป็นต้องใช้ เช่นต้องออกค่ากิจกรรมหรือค่ารายงานหรืออะไรก็ตามที่เกี่ยวกับการเรียนเราไม่เคยโทรขอกลางเดือนถ้าไม่จำเป็นแต่พอน้องเราเค้าแทบจะโอนให้ทุกๆสัปดาห์จริงอยู่ที่เงินเดือนโอนให้ตอนต้นเดือนเท่ากันแต่ เรารู้สึกไม่โอเคกับการเป็นอยู่ตอนนี้เราผิดไหมถ้าเราจบมหาลัยแล้วเราไม่อยากกลับบ้านไม่อยากติดต่อไปหาเขาจะดูแย่ไหมคือเรารู้สึกไม่โอเคกับสิ่งสิ่งนั้นมากๆทำไมเค้าไม่สนใจเราให้มันเหมือนกับใส่ใจน้องเราหรือเพราะว่าเค้าไม่ได้เลี้ยงเราหรอหรือยังไงเราไม่เข้าใจจริงๆบางทีเราก็คิดด้วยซ้ำว่าเราใช่ลูแท้ๆของเค้าหรือเปล่าทำไมเค้าทำแบบนี้กับเราแค่โทรหาเค้ายังไม่โทรหาเลยอย่านับเรื่องเงินเลยเค้าแทบจะไม่พูดถึง วันที่ไปมอบตัวน้องเข้ามหาลัย ตอนกลับพอถึงหอเราพ่อให้เงินเรา 1000 นึงแล้วพ่อบอกว่าเดี๋ยวให้แม่โอนให้อีกแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือแม่บอกว่าจะโอนให้ทำไมไม่จำเป็นต้องใช้อยู่แล้วซึ่งเรารู้สึกว่าเฮ้ยมันใช่หรอที่น้องเราอ่ะไปมหาลัยแค่หนึ่งสัปดาห์ได้เงินติด15,000 ผ่านมาสัปดาห์เดียวนางโทรมาขออีกแม่รีบโอนให้แต่พอเป็นเรายังไม่ทำอะไรนางเฉยเมยเหมือนเราเป็นธาตุอากาศอ่ะแล้วเนี่ยยิ่งใกล้จะจบปีสี่ใช่ป่ะนางพยามคะยั้นคะยอให้เราอ่ะไปฝึกงานที่สถานทูตและสนามบินอะไรก็ได้ที่ทำให้รู้สึก ว่านางมีน่ามีตาแต่ แต่นางไม่เคยถามถึงความรู้สึกเราเลยแล้วก็ยังบอกอีกว่าจบแล้วให้ไปสมัครครูนะ ไปสอบใบประกอบวิชาชีพนะซึ่งเราเข้าใจว่าเขาหวังดีแต่ทำไมเค้าไม่เห็นใจเราบ้างเราไม่ได้ต้องการที่จะเป็นข้าราชการเราต้องการที่จะทำงานที่มันมีอิสร แบบเนี่ยเค้ายังไม่รู้เลยว่าเราอยากทำอะไรหรือไม่อยากทำอะไรเค้าไม่เคยถามเราเลยว่า ถ้าเราโกรธเราโมโหเราเกลียดแม่ตัวเองดูแย่มากไหมอ่ะ
ทำไมเเม่ถึงรักลูกไม่เท่ากัน