เรื่องทะเลาะกันในครอบครัว
(เจ้ากรรมนายเวร ที่มาในรูปแบบญาติ สันนิษฐานได้ว่า เป็นกรรมที่แต่เดิม เราทำไว้ต่อเนื่องยาวนานตลอดชีวิต)

1. ช่วงที่ยังต้านไม่ไหว ให้หลีกเลี่ยงให้มากที่สุด  ใช้หลัก ยอมแพ้เขาได้ทุกเรื่อง เพียงเพื่อชนะกิเลสในใจตน

2. เราไม่ได้เจริญสติ “เพื่อจะไม่โกรธ” นะคะ
เราเจริญสติ เพื่อจะได้ “รู้เท่าทัน” ยามที่ความโกรธผุดขึ้นมา …
เท่าทันว่า มันเกิดขึ้นได้เอง “เมื่อมีเหตุ” และ มันดับลงได้เอง “เมื่อหมดเหตุ”

และเมื่อเราเท่าทันแบบนี้ ตัวโทสะ จะไม่มีกำลังตั้งอยู่ในจิตเรานานค่ะ  พอรู้สึกตัวปุ๊ป ความโกรธจะหายไปต่อหน้าต่อตา
(รวดเร็วแค่ไหน ขึ้นอยู่กับ กำลังทางจิต ที่เราฝึกรู้ฝึกดูต่อเนื่อง ระหว่างวันด้วยค่ะ)

3. อย่าไปสงสัย ว่าทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้ / ทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้
ความคิดทำนองนี้ ยิ่งคิด ยิ่งจมค่ะ  

พฤติกรรม ที่เจ้ากรรมนายเวร ทำกับเราน่ะ มันเอาเหตุผลธรรมดาของชาวโลกมาปรับไม่ได้เลยค่ะ
เราดีแทบตาย เขาก็จะแปลเจตนาเราผิดเพี้ยนไปได้เสมอเลย

4. หากจิตใจมีโทสะคุกรุ่น ก็ให้มีแค่ที่ใจค่ะ ตั้งใจไว้ล่วงหน้า ให้แน่วแน่ ว่า จะไม่พูดหรือ ทำอะไรกับเขาในเวลาโกรธ
ตรงนี้ ต้องใช้ขันติธรรมช่วย

5. หมั่นแผ่เมตตาให้เขา  ยามที่จิตใจเราปกติดี แม้ดูเหมือนจะยาก แต่ได้ผลดีมาก  ให้มองเขาเป็นเพียงเพื่อนทุกข์คนหนึ่งค่ะ
เขามีทุกข์ประจำขันธ์ไม่ต่างจากเรา ไม่ต่างจากใครๆ สุดท้ายแล้ว เขาก็ต้องถูกบีบคั้น ด้วยความแก่ ความเจ็บป่วย และความตาย เท่าเรา
พิจารณาเนืองๆ จนจิตยอมรับความจริงตรงนี้  จนเป็นอารมณ์ชินที่จะเมตตา มากกว่าถือสา

หากเป็นไปได้ หาโอกาสทำบุญด้วยกันบ่อยๆ
หลังทำบุญด้วยกันแล้ว หมั่นเปล่งวาจาอโหสิกรรมต่อกัน (จะช่วยให้กรรมดำจางคลายลงเร็วกว่าเดิมค่ะ)

ขอให้ชนะ เจ้ากรรมนายเวรได้ด้วย กรรมดีปัจจุบันนะคะ