คือ เราคบแฟนมาได้ประมาณ 8ปีมีลูกด้วยกัน2คน ก่อนที่จะคบกันเราก็มีคนคุยอยู่คนนึ่งซึ่งคุยกัยมานานก่อนที่จะคบแฟน(อิ้บคนคุยไปก่อนเดี๋ยวมาเล่าต่อ)พอคบแฟนไปช่วงแรกๆเราทุ่มเทให้เค้ามากแบบพยามให้เค้าสนใจให้อยู่ในสายตาเค้า คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ แฟนเค้าเคยว่าเราอ้วนตอนเรียนแล้วเราตั้งใจไว้ว่าอ้วนแบบฉันจะเอาเธอมาเป็นแฟนให้ได้ เราเลยตามหาเฟส พยามทำตัวให้เค้าเห็นในสายตา ทำทุกอย่างจนเราได้คบกันค่ะ เราก็รักกันดีจนถึงช่วงเรียนมหาวิทยาลัย เค้าก็มีเพื่อนกลุ่มใหม่ใส่ใจความรู้เราน้อยลง เค้าสนใจแคร์ความรู้สึกเพื่อนเค้ามากกว่าเรา เราเหมือนคนไม่ดีในสายตาเพื่อนเค้าเลยค่ะ ทำไรคือไม่ดีไปหมด เป็นแบบนี้จนถึงปี3 ช่วงฝึกงานและเรียนด้วยเราก็คิดว่าเรียนจบก็อยากจะเลิกกัน เพราะเค้าไม่ค่อยสนใจความรู้สึกเรา ช่วงฝึกงานก็มีมาหากันบ้างและไปๆมาๆเราก็ท้องตอนแรกก็คิดว่าคงเครียดเมนไม่มา สรุปไปตรวจท้อง พอเราบอกเรื่องกับทางผู้ใหญ่เค้าก็ให้มาผูกข้อไม้ข้อมือ แต่ด้วยความที่ฝึกงานก็ต้องแยกย้ายกันไปคนละที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันจะเจอกันแค่วันหยุด และวันที่เค้าชวนทะเลา เค้าจะชอบชวนทะเลาะแบบทั้งที่เราท้องอยู่เราก็เครียดอยู่แล้วต้องทำงานอีก หลายๆอย่าง อยากจะเลิกแต่ทำไรไม่ได้ ทนมาจนคลอดลูกค่ะ ตอนเราคลอดพ่อกับน้องเราก็เป็นคนพาไป เค้ามาตอนเราคลอดเสร็จ ซึ่งเอาจริงๆเค้าควรจะอยุ่ชวนดูแลเราแต่ไม่ทำไรไม่ได้เพราะต้องฝึกงานเค้ากลัวไม่ผ่านด้วย ส่วนเราต้องพักงานแล้วค่อยไปฝึกตามหลัง พอคลอดเสร็จเราก็อยู่บ้านตัวเองเค้าก็มาบ้างแต่ก็ไม่ค่อยได้ดูลูกเพราะเลี้ยงไม่เป็น และเราก็ไปอยุ่บ้านเค้าอีกเดือนเพื่อจะฝากลูกไว้กับย่าและกลับไปฝึกงาน ตอนนั้นก็มีทะเลากันนะคะ เรื่องเค้าไม่ใส่ใจเอาแต่เล่นเกมบ้างไม่ดูลูก แบบจับโทรศัพท์เค้าได้ได้เลย เค้าว่าเราไปยุ่งเรื่องส่วนตัว เราก็แอบดูเจอเค้าคุยกับน้องที่ทำงานคุยดีมากค่ะ คุยแบบไม่เคนฃยคุยแบบนี้กับเรา เราก็แคปโพสเค้าบอกว่าทำแบบนี้ทำไมแค่คุยเรื่อง งานอย่ามายุ่งวุ่นวาย เราเลยเลิกจับโทรศัพท์เค้าเลยค่ะ ช่วงหลังเวลาเค้ามาก็จะลบแชทก่อนจะให้เราเห็นโทรศัพท์แทบจะไม่ห่างตัว เราแบบอยากเลิกกับเค้ามาเลยค่ะ แต่ทนเพราะลูกค่ะ ละก็เป็นอย่างนี้จนฝึกงานเสร็จ (เดี๋ยวมาต่อ)
เราควรหยุดที่ใครหรือหยุดที่ตัวเรา