คือปกติเป็นคนที่โมโหนับครั้งได้เลยไม่ใช่โมโหแบบเล็กน้อยๆแต่โมโหแบบสุดๆปีนึงคือนับครั้งได้ว่าโทโหไปกี่ครั้งแต่ตอนนี้เป็นอะไรไม่รู้ยังไม่ครบอาทิตย์เลยโมโหไปแล้ว3ครั้งคือมันเยอะสำหรับเรามากแล้วโมโหแต่ละครั้งคือร้องไห้ทุกครั้งเลย แล้วมันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยแต่ก็ร้องไม่รู้ทำไม ไม่ได้อยากร้องนะแต่น้ำตามันไหลเอง เรื่องแรกเถียงกับพี่แล้วเถียงไม่ชนะแล้วโมโหมากอยู่ๆน้ำตาก็ไหลเองแล้วคือร้องหนักมากจนต้องไปหาอะไรทำให้ใจสงบ เรื่องที่สองคือไปทัศนศึกษาแล้วยังไม่ได้กินข้าวเลยทั้งวันตั้งแต่เช้ายันเย็นโทรให้แม่มารับที่รร.ก่อนเวลาแต่กว่าแมาจะมาคือคนหมดรร.แล้วคือนานมากแล้วน้ำตาก็ไหลเอง เรื่องที่สามคือแมงมุมตัวใหญ่มากอะมันเข้าห้องมาได้ไงไม่รู้แล้วเราโคตรขยะแขยงแมงมุมเลยจะให้แม่มาไล่ให้แต่หาแม่ไม่เจอจะโทรหาก็ไปเห็นโทรศัพท์เขาวางไว้อีกแล้วคือมันดึกแล้วแต่ก็หายไปไหนก็ไม่รู้เราโมโหมากเลยเดินไปหาย่า(ย่าอยู่บ้านอีกหลังนึง)แล้วน้ำตามันก็คลอเอง แต่ที่แปลกคือแต่ละเหตุการณ์ ไม่มีใครรู้เลยว่าเราร้องเพราะเวลาเรารู้ตัวว่าน้ำตาจะไหลเราก็จะเดินหนีไม่ก็หันหน้าหนี เพราะเคยกลัวตัวอะไรสักอย่างแล้วร้องแต่โดนว่าว่าสำออย เราเลยอยากรู้ว่าทำยังไงให้ไม่ร้องไห้ดี จะโมโหก็ช่างแต่ไม่อยากร้องไห้ เหมือนมาระบายเลยแฮะแต่ก็โล่งขึ้นเยอะ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าครับ;-;