สวัสดีค่ะ คือเราจะบอกว่าเราหมดความอดทนกับตัวเองแล้วค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เราขก.แบบสุดๆ ขก.จนเสียการเรียน ใครเอาอะไรมาเป็นรางวัลมาล่อก็คิดแต่แบบ'ได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไร' หรือแม้แต่จะตั้งใจฝึกภาษาอังกฤษ ความขก.มันก็ดันมาครอบงำจนถอยออกมาไม่ได้ฝึก(ส่วนตัวโง่ภาษาค่ะแต่อยากเก่ง) และอีกฯลฯ แล้วแบบไม่ไหวละ ตัวฉันจะขก.ไปไหน เราพยายามแก้ด้วยตัวเองแล้วแต่ก็ทำไม่ได้อ่ะค่ะ เหมือนกับว่าใจเราก็ถูกความขก.ครอบงำไปหมดแล้ว ไม่มีแรงใจแม้กระทั่งการทำให้ตัวเองเลิกขก.ดัวยซ้ำ

ทำไงดีคะ ช่วยเราด้วยค่ะเราอยากเลิกขก.แบบจริงๆจังๆแล้ว😭 ความขก.มันบ้าบอมากเลยอ่าาทำให้ชีวิตเราค่อยๆถอยลงคลองเรื่อยๆ ความขก.มันน่ากลัวมากจริงๆ..