ในสถานะการณ์ที่เราเลือกที่จะเดินออกจากบ้านเพื่อทำตามความฝันบางอย่าง โดยที่ทิ้งไว้เพียงข้อความส่งถึงคนในครอบครัวและตัดสินใจก้าวเดินออกจากบ้านมากับ ผช. คนนึงที่เราเพิ่งรู้จักกันแค่เพียง 2 เดือน

            เขาคือคนที่อยู่ข้างๆเราในวันที่เราอารมณ์ดิ่ง(ต้องบอกก่อนเลยเราเป็นโรคซึมเศร้า) เขาเป็นคนที่อยู่ข้างๆคอยให้กำลังใจ คอยปลอบ คอยเตือนสติเรา คอยดูแลเราทุกอย่างไม่ว่าจะอยากกินอะไร อยากทำอะไร อยากไปไหน เขาทำเพื่อเราหมด แต่เราซึ่งเลวจนขนาดที่ว่า มีคนของตัวเองอยู่แล้วคบกันมา 8 ปี แต่ก็ยังนอกใจคนนั้นมาเพื่อ ผช.เพียง 2 เดือน เพราะอะไรหรอ? เพราะ ผช.คนใหม่เขาเข้ามาทำในสิ่งที่คนเก่าไม่เคยทำ แม้กระทั่งเรื่องเล็กๆที่เรานั่งอารมณ์ดิ่งอยู่คนเดียว ผช. คนเก่าเขาก็ไม่เคยที่จะเอ่ยปากถาม แม้กระทั่งไปหาหมอคนเก่ายังไม่เคยไปด้วย หลายๆสิ่งเราทำเพื่อคนเก่ามาไม่น้อย จนวันนี้มีภาระที่เป็นชื่อเราเองทั้งหมดเกือบ 1 ล้านบาท โดยที่เราไม่ให้ ผช.คนเก่ามีภาระหนี้สินที่เป็นชื่อตัวเองเลยแม้แต่บาทเดียว จนอยู่ไปเรื่อยๆ คนเก่าเริ่มมีคำพูดหลุดออกจากปากเขาแบบไม่สนใจเราผู้เป็นคนที่ได้ฟัง หลายต่อหลายครั้งมันเลยทำให้เรารู้สึกว่า ที่ผ่านมาเราทำเพื่อเขามามากพอแล้วนะ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ ผช.คนใหม่เดินเข้ามา เราทำงานในบริษัทเดียวกัน เขาเป็นรุ่นน้องเรา เขาจะคอยรับฟังทุกปัญหามาโดยตลอด และเราก็เอ่ยกับน้องเขาว่า เราอยากไปเริ่มต้นใหม่ที่ไหนซักที่ ที่ไม่มีใครรู้จักเรา ทำงาน เก็บเงิน ตั้งตัวได้เราจะกลับมาหาแม่ และลูกสาวเรา เราจะทำให้เราสบายกว่าวันนี้ให้ได้ น้องคนใหม่ ก็โอเคพี่ เดี๋ยวผมพาพี่ไป เขาวางแผนทั้งหมดไม่ว่าจะจุดหมายปลายทาง และหลายๆอย่าง ถึงวันเราก็เลือกเดินออกจากบ้านมากับเขาเราหนีออกจากบ้านมาได้ซักพักด้วยเงินทุนของเราและน้องเขา แต่ยังไปไม่ถึงปลายทางที่วางแผนไว้เราก็ติดโควิด เราเป็นคนตรวจเจอก่อนน้องตรวจไม่เจอ แต่น้องเขาไม่เลือกที่จะแยกกับเรา เขาให้เหตุผลที่ว่า เรามาอยู่ที่นี่คนเดียวไม่รู้จักใครและในช่วงที่เราคิดถึงบ้านเราจะอยู่ยังไง เขาเป็นห่วงกลัวว่าเราจะเผลอทำร้ายตัวเองเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ เลยเป็นเหตุทำให้เขาต้องอยู่กับเรา ดูแลเราจนตัวเองติดโควิดตามเรา ต่างคนต่างดูแลกัน จนวันนี้ที่เราหาย เราคิดถึงบ้านเราขอติดต่อกลับไปบ้านเขาก็โอเคให้ติดต่อกลับไป แต่พอเราได้คุยกับคนที่บ้านทำให้เราห่วงคนที่บ้านขึ้นมา แม่ผู้ที่คอยดูแลลูกคนนี้มาตลอดสิบกว่าปีด้วย 2 มือของท่าน วันนี้แม่ไม่กินข้าวมาเป็นอาทิตย์ตั้งแต่วันแรกที่ลูกหายออกจากบ้านมา ส่วนลูกสาวก็ไม่สบาย แม่พยายามวิ่งตามหาเรามาโดยตลอดทุกวันที่เราหาย หลังจากวางสายจากแม่เราเริ่มมีคำถามกับตัวเองว่า เราจะไปต่อปลายทางที่เราวางแผนไว้แล้วทิ้งแม่ไว้บ้านแบบนี้ได้จริงๆหรอ? แล้วถ้าเราไม่ไปที่ปลายทางกับน้องเขา แล้วน้องเขาจะอยู่ยังไง? ผช.ก็รัก ส่วนแม่ก็รักมาก