สวัดดีค่ะเพื่อน หนูชื่อน้ำหวาน อายุ11 อยู่ป.6 ค่ะ คือจะเล่าละนะ ตอนเด็กหนูอยู่กับพี่ของยายค่ะเป็นผู้หญิงเเละมีสามีเป็นผู้ชายหนูเรียกเขาว่า พ่อ เเม่ เพราะความผูกพันมากๆตั้งเเต่เด็ก หนูไม่รู้เป็นไรชอบผูกพันกับคนเเก่ๆ พอหนูเรียนถึงป.2 ยายของหนูบอกว่าให้อยากมาเรียนที่บ้านยายไหมตอนนั้นหนูตกใจมากเพราะหนูผูกพันกับพ่อ เเม่ ที่บอกมาก ด้วยความกดดันจึงบอกำปว่ายังไม่อยากย้ายค่อนย้ายตอนจบป.6โดยอ้างว่าจะได้เรียนเป็นหลักเป็นเเหล่งไป พอมาป.6มาคิดดูอีกที ว่าเรารู้สึกผูกพันกับพ่อเเม่ ที่เราบอกมากเเค่ไหนเเละไม่อยากจากพวกท่านไปเพราะถ้าเราไปต่อม.1ที่บ้านยายก็จะไม่ได้กลับมาอีกเลยเเละอีกอย่างเป็นห่วงพวกท่านด้วยเพราะพวกท่านเเก่เเล้วอยู่กัน2คนตายายถ้าใครเป็นอะไรไปจะทำยังไงเราเลยคิดว่าถ้าเกิดเราจะต้องไปเราจะโทรมาหาบ่อยๆ เเต่จะไม่ให้รบกวนเพราะขายของกัน มันเหนื่อย ความจริงพวกท่านก็มีลูกเเต่ขอไม่เล่า เราควรทำอย่างไรดี เป็นห่วงเเละผูกพัน อยู่ด้วยกันรู้สึกสบายใจมากๆ เเละไม่อยากจากเพื่อนเก่าไปเพราะอยู่ด้วยกันรู้สึกว่าเป็นเพื่อนเเท้ พ่อเเม่หรือพี่ของยาย บอกให้ว่าอยากให้ไปบ้านยายเพราะอยู่ใหล้รร.เเละเป็นช่องทางเข้ามหาลัย บอกเราหน่อยนะ ว่าควรทำอย่างไร