ขอท้าวความก่อนนะคะ แฟนเราเป็นน้าแท้ๆของน้องA น้องอายุ4ขวบ ซึ่งน้องAอาศัยอยู่กับยายและตา พ่อแม่ของน้องไปทำงานตั้งแต่น้องยังไม่เลิกนม นานๆทีจะมาหา ส่งเงินมาบ้าง 1000+ ทำงานกัน2คนบอกไม่มีเงิน ทั้งที่ที่พักก็ฟรี อาหารก็ฟรี น้ำไฟฟรีหมด /ยืมเงินยายของน้องไปดาวน์รถยนต์ หลายหมื่น บอกจะคืนให้ตอนนี้ก็ยังไม่ได้สักบาท คนที่ทำงานบอกเอาเงินไปแต่งรถ ซื้อหมวกใบล่ะ5000+แต่ลูกคนเดียวไม่มีปัญญาส่งเสีย จนถึงเมื่อ 2อาทิตย์ก่อน อยู่ดีๆพ่อแม่เด็กก็มาที่บ้าน บอกยายว่าลาพักร้อน จะเอาลูกไปเที่ยวบ้านพ่อของเด็กที่ทางภาคอีสาน ไป4วัน เดี๋ยวเอาหลานมาส่ง ณ.เวลานั้นมีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย แม่เด็กเลยพูดขึ้นมาว่า เดี๋ยวเอาน้องไปให้น้องสาวของพ่อเด็กเลี้ยง ทางนั้นเขาบอกว่าจะเลี้ยงเองส่งเรียนหนังสือเอง ตัวหนูเองจะได้ไม่ต้องคอยกังวลเรื่องเงิน! //ขนาดเราได้ฟังยังตะขิดตะขวงใจในคำพูดของแม่เด็กเลย พอพูดจบ ก็ให้ยายเตรียมเสื้อผ้าให้หลานหลายๆชุดจะได้ใส่ไปเที่ยว ยายก็ไปเตรียมมาให้โดยที่ไม่รู้อะไรเลย พอกำลังจะไปหลานมองหน้ายายเริ่มแบะปากจะร้องไห้ ยายเลยบอกว่าอย่าร้องน่ะแค่ไปเที่ยวเดี๋ยวก็กลับ ซึ่งตอนนั้นยายกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้แล้ว ภาพนั้นเป็นภาพสุดท้ายที่ยายและหลานได้มองหน้ากัน ลาจากกันโดยไม่มีคำบอกลา พอแม่เด็กถึงที่หมายได้โทรมาบอกยายว่าจะเอาหลานเรียนที่นี่เลย บอกว่าจะเลี้ยงเอง ซึ้งปลายสายได้ยินเสียงหลานบอกว่า หนูอยากอยู่กับยายหนูอยากเรียนที่...ชื่อร.ร.ที่หลานเพิ่งไปเรียนมาได้3วันเอง หลานอยากกับบ้าน ยายมีศักดิ์เป็นป้าของแฟนมาเล่าให้ฟังแล้วก็ร้องให้ เราอยากช่วยน่ะ ไม่ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน เพราะเขาเป็นพ่อแม่เด็ก แต่ตลอด4ปีที่ผ่านมายายเป็นคนเลี้ยงมา เราสามารถทำอะไรได้บ้างคะ