ปรึกษาหน่อยค่ะ มีน้องสาวอยู่คนนึง น้องสาวแท้ๆ นางนิสัยแย่มาก เราร้องไห้เพราะนางหลายครั้งละ นิสัยปากหมา ชอบเถียง ชอบหาเรื่อง เรื่องเล็กๆทำเป็นเรื่องใหญ่ ชอบด่าเราด่าพ่อ นิสัยแย่สุดๆ บางเรื่องนางทำผิดนางก็มาโทษเรา เราก็ไม่ว่าเลย บางครั้งเราหยอกนางแรงไปเราก็ขอโทษตลอด แต่เวลานางหยอกเราเจ็บนางไม่เคยขอโทษเลยแถมแถไปอีกว่าเราผิดเองอย่างนู้นอย่างนี้ แต่เราก็พยายามสอนนาง นางก็ชอบเถียงชอบอ้างไปเรื่อย พยายามจะเอาชนะ จนเราหยุด นางชอบรำคาญเวลาเราสอนเรื่องนิสัย สอนเรื่องสำคัญๆ อย่างเช่นนิสัยนางเรื่องการเข้าสังคม นางชอบพูดจาหมาๆพูดไม่คิด ละไปพูดใส่คนรอบข้างจนเขาเสียใจ นางก็เอามาเล่าให้ฟัง ว่าคนนั้นอ่ะผิดนางไม่ผิด เราก็เลยสอนนาง นางก็จะเถียงต่อว่านางไม่ผิด นางแค่พูดเล่นๆแบบเพื่อน แถไปเรื่อย สุดท้ายก็มาจบที่การด่าเรา ว่าเราสอนอะไรน่ารำคาญ แล้วบอกว่าไม่อยากฟังแล้วไม่ชอบ นิสัยแบบนี้ตั้งแต่เด็กจนโตเลย นางจะทำนิสัยแบบนี้ใส่ครอบครัวตัวเองและเพื่อนนาง แต่พออยู่กับญาติๆนิสัยจะเป็นอีกแบบเลย  นิสัยจะดีมากกก แต่อยู่บ้านจะโมโหร้ายบางครั้งพ่อเราหาเงินใช้ไม่ทันบางวันกินข้าวกับผักน้ำพริกนางก็จะวีนด่าพ่อว่าพ่ออย่างนู้นนี้ เวลาโกรธจะชอบหนีเข้าห้องแล้วปิดประตู(ประตูไม้ค่ะ)แรงๆทุกครั้ง เรากับพ่อพยายามดัดนิสัยมา3ปีแล้วค่ะ ดีขึ้นแค่ว่าไม่หาเรื่องทุกวันเหมือนเมื่อก่อนเพราะเดี๋ยวนี้นางติดเกมติดโทรศัพท์ เราใช้ทั้งไม้อ่อนไม้แข็ง พยายามใจเย็นมากๆ วันนี้ก็เพิ่งทะเลาะกันไปค่ะ เราเหนื่อยมาก เสียใจเสียความรู้สึกสุดๆปีหน้าเราก็จะขึ้นปี1แล้ว ต้องไปอยู่ข้างนอกบ้าน พ่อเราก็เป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว เป็นห่วงพ่อกับน้องจะตีกันตุยสะก่อน เพราะร้อนทั้งคู่ เวลาทะเลาะกันต้องมีเรามาคอยห้าม แต่ถ้าไม่มีเราไม่รู้จะเป็นไง ควรทำไงกับนิสัยน้องแบบนี้ดีคะ เคยรายงานเรื่องพฤติกรรมน้องให้ครูที่ปรึกษาน้องฟังแล้วครูเขาก็ปล่อยผ่าน บอกว่านางนิสัยดีมากๆเป็นเด็กดี แต่อยู่บ้านมันเป็นอีกแบบนึงไงคะ ไม่รู้ควรทำไงดี มีครั้งนึงนางทะเลาะกับพ่อแล้วนางด่า พ่อเราน้ำตาซึมเลยค่ะ ถึงพ่อเราจะผิดจริง แต่คำพูดนางมันแรงมากๆจนเราก็เสียใจไปด้วย😿