บทนำ
จขกท. แชร์เรื่องราวนี้เพื่อเป็นประโยชน์กับผู้อ่าน จากประสบการณ์ในมุมมองของจขกท. ไม่ได้ประสงค์จะให้ใครต้องมารับผิดชอบกับความผิดพลาดที่เกิดขึ้น

ปฐมบท
จขกท. ก็พยายามรักษาเนื้อรักษาตัวอย่างดีเพื่อไม่ให้ตัวเองติดเชื้อโควิด แต่สุดท้ายก็ไม่รอด (จขกท. ทำประกันโควิดแบบเจอจ่ายจบไว้ บริษัทประกันแห่งหนึ่งที่ยังดำเนินกิจการอยู่ และกรมธรรม์ยังมีความคุ้มครองอยู่ในวันที่ติดเชื้อ) วันที่รู้ว่าตัวเองติดเชื้อก็คิดอยู่ว่าจะยังไปเสียเงินตรวจ RT-PCR ดีไหม จะเสียเงินเปล่าหรือไม่ (เดือดร้อนจากการติดเชื้อแล้ว จะเดือดร้อนกับค่าตรวจเพิ่มอีกดีหรือไม่) เพราะเรียกร้องสินไหมไปแล้วก็ไม่รู้ว่าจะได้หรือเปล่า สุดท้ายก็คิดซะว่าแทงหวยโควิด ถ้าบริษัทประกันจ่ายสินไหมได้ก็เหมือนถูกหวย ถ้าไม่ได้มาก็เหมือนถูกหวยกิน ปกติก็ถูกกิน 2 ครั้งต่อเดือนอยู่แล้ว ผลสุดท้ายแล้วจขกท. จะได้สินไหมหรือไม่ ก็ต้องลุ้นกันต่อไป

บทที่ 2 ล่าแม่มด
จขกท. อยู่ในกลุ่ม facebook และ LINE ที่เกี่ยวข้องกับเคลมประกันโควิด มีผู้ร่วมชะตากรรมมากมาย ต่างคนก็ต่างมีความคิดเห็นและมุมมองของตัวเอง ซึ่งเป็นปกติธรรมดาของมนุษย์แต่ จขกท. เห็นบางข้อความที่เหมือนการล่าแม่มด เช่น ถ้าบริษัทไม่มีเงินจ่ายก็ให้พนักงานจ่ายแทน (ตัวพนักงานเองก็ลำบากเพราะอาจจะตกงาน) ซึ่งจขกท. ก็เห็นใจทั้งพนักงานที่ถูกผู้เอาประกันกดดันและตัวผู้เอาประกันเอง ที่บางคนอาจรู้สึกเหมือนถูกโกง พยายามจะหาผู้ที่มารับผิดชอบเรื่องนี้

บทที่ 3 องค์ประกอบ
ถ้าจะถามว่าเรื่องนี้เป็นความผิดของใคร พูดกลางๆ ก็คือผิดได้ทุกคน
1.บริษัทประกัน 
1.1 ไม่มีนักคณิตศาสตร์คำนวณเบี้ยหรือยังไง หรือถ้าคำนวณพลาดก็ต้องรับผิดชอบ
1.2 ทำไมรู้ว่าตัวเองไม่สามารถจ่ายสินไหมได้ แล้วยังจะขาย
2.ตัวแทนและนายหน้า ทำไมเลือกแนะนำบริษัทประกันที่ไม่มีความมั่นคงให้ลูกค้า
3.ตัวลูกค้า ทำไมไม่เลือกบริษัทประกันที่เสนอเบี้ยสูง (จากที่สังเกตบริษัทที่ปิดแล้ว 4 บริษัท ค่าเบี้ยประกันโควิดแบบเจอจ่ายจบ ราคาต่ำกว่าบริษัทที่ยังคงเปิดอยู่)
ลูกค้าส่วนใหญ่ก็จะโทษว่าเป็นความผิดของบริษัทประกัน หรือตัวแทนนายหน้า ไม่โทษตัวเองเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่เราลืมไปคนหนึ่งหรือเปล่า??? 
4.สำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย(คปภ.) 
4.1 กำกับและพัฒนาธุรกิจประกันภัยให้มีความเข้มแข็งมั่นคง ยังไง? ให้ปิดไป 4 บริษัท และอาจมีเพิ่มขึ้นอีก จากประกันโควิด และธุรกิจประกันภัยจะเข้มแข็งมั่นคงได้อย่างไร ถ้าภาพลักษณ์ธุรกิจประกันภัยแย่ในสายตาประชาชน
4.2 ส่งเสริมสนับสนุนให้ธุรกิจประกันภัยมีบทบาทสร้างเสริมความแข็งแกร่งให้ ระบบเศรษฐกิจ สังคมของประเทศ ยังไง? เจ้าหนี้บริษัทประกัน ที่ไม่ใช่ผู้เอาประกัน เช่น อู่ โรงพยาบาล อื่นๆ บริษัทประกันเป็นสถาบันการเงินปิดหลายๆบริษัทในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน มีโอกาสกระทบระบบเศรษฐกิจ 
4.3 คุ้มครองสิทธิประโยชน์ของประชาชน ยังไง? ประกันโควิดมีผู้ที่ถูกลอยแพจากบริษัทประกันที่ปิดแล้วจำนวนมาก ถึงวันนี้ยังไม่ได้รับสินไหม แล้วยังลากลูกค้าประกันรถยนต์ อัคคีภัยให้เดือดร้อนไปด้วย 
องค์กรต่อจากนี้ ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับประกันภัยเช่นกัน
5.สมาคมประกันวินาศภัยและสมาคมนายหน้าประกันวินาศภัย 2 กลุ่มนี้เป็นตัวแทนของกลุ่มบริษัทประกันและกลุ่มนายหน้า ทำไมไม่เรียกร้องอย่างหนักแน่นและแน่วแน่ ให้มีทางออกก่อนจะสายเกินไป ก่อนที่ผู้เอาประกันจะเดือดร้อน จขกท. เห็นสมาคมชาวสวนยางเรียกร้องสิทธิหลายครั้งและก็ไม่เลิกจนกว่าผู้มีอำนาจจะรับฟังและแก้ไขปัญหาให้ หรือพูดง่ายๆว่าสมาคมไม่ได้ทำหน้าที่ของตัวเอง อย่างที่สมาชิกและประชาชนคาดหวัง
6.กองทุนประกันวินาศภัย ทราบดีว่าเงินในกองทุนมีอยู่อย่างจำกัดเพียงใด ทำไมไม่แจ้งให้ คปภ. ทราบและแก้ไขด้วยวิธีอื่นๆ ปล่อยให้ คปภ. แจ้งประชาชนว่าจะได้เงินจากกองทุนประกันวินาศภัยอย่างแน่นอน ยอมให้ คปภ. โยนปัญหามาทิ้งที่กองทุนประกันวินาศภัย (เหมือนยอมเป็นแพะแทน คปภ.และบริษัทประกันภัย)

บทที่ 5 แบบประกัน
ขอขยายความเพิ่มเติมการทำงานของระบบประกันภัยเท่าที่ทราบ
1.บริษัทประกันภัยจะเสนอขายประกันใดๆต้องมีนักคณิตศาสตร์ที่ผ่านการรับรอง และ คปภ. ยอมรับ คำนวณเบี้ยประกัน ซึ่งการคำนวณเบี้ยประกันภัยใช้หลักสถิติ (คือดูจากปีก่อนว่าเป็นอย่างไร นำมาคิดเบี้ยประกันปีนี้) จะเห็นได้ว่ารัฐบาลพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะให้มีผู้ติดเชื้อน้อยที่สุด ผลทำให้สถิตผู้ติดเชื้อน้อย เมื่อบริษัทประกันนำมาใช้เบี้ยประกันจึงเป็นเช่นที่ท่านเห็น แต่ในความเป็นจริงรัฐบาลไม่ได้ดำเนินนโยบายเข้มข้นตามเดิม ทำให้มีความติดเชื้อเพิ่มขึ้นหลายพันเท่า(จากวันละหลักสิบเป็นหลักหมื่น) นักคณิตศาสตร์คำนวณถูกต้อง ณ เวลาที่คำนวณ แต่เมื่อเวลาผ่านไปสถานการณ์เปลี่ยนไปจากเดิมมาก จึงเกิดปัญหาอย่างที่เป็นข่าว บ้างท่านอาจสังเกตเห็นว่า แล้วอย่างนั้นปีแรก คำนวณเบี้ยอย่างไร(ไม่มีสถิติ) ตอบง่ายๆว่า เดา นั่งเทียนตามความกล้าขอแต่ละบริษัทเลย สังเกตว่าปีแรกบริษัทรับประกันน้อยและเบี้ยสูงกว่าปีที่สอง เงื่อนไขการรับก็มากกว่า 
2.ส่งให้คปภ.อนุมัติ แบบประกัน เงื่อนไข อัตราเบี้ยประกันทั้งเบี้ยขั้นสูง(ห้ามขายแพงเอาเปรียบประชาชน จริงๆจะปล่อยให้เป็นไปตามกลไกตลาดก็ได้ ประกันภัยไม่ใช่ธุรกิจผูกขาด เช่น เหล้าเบียร์ ห้างค้าปลีก)และเบี้ยขั้นต่ำ(ขายถูกไปก็ไม่ได้เพราะกลัวว่าเดี๋ยวจะไม่มีเงินจ่ายสินไหม) ใช่แล้ว คปภ. พิจารณาเรื่องนี้ด้วย แต่ประกันโควิดก็ยังมีปัญหา ขนาดเอาเบี้ยขั้นสูงมาขายยังขาดทุนเลย
บางคนเข้าใจว่าแบบประกันแค่แจ้งให้ทราบเท่านั้น (แจ้งเพื่อทราบ ส่งอะไรไปต้องผ่านหมด แต่คงเคยได้ยินกันว่า"ยังไม่มีแบบประกัน" นั้นเพราะ คปภ.ต้องการคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภคเนื่องจากสัญญาประกันภัยเป็นสัญญาฝ่ายเดียว แบบประกัน ราคา เงื่อนไขทั้งหมด ต้องผ่านการพิจารณาก่อน ถึงออกขายได้ เพื่อป้องกันบริษัทประกันเอาเปรียบ) และการขอแบบบริษัทต่างแห่งต่างขอ ทั้งที่จะขอเหมือนกัน 100% ก็ต้องรอพิจารณา บางครั้งก็เร็ว บางครั้งก็ช้ามาก ไม่ทราบแน่ชัดว่าเพราะอะไร แต่คุณอาจจะทราบ^^ คุณอาจจะเคยได้ยินว่า"ยังไม่มีแบบประกัน" ทั้งที่บริษัทประกันอื่นก็ขายอยู่
ประกันโควิดเป็นประกันที่ คปภ. สนับสนุนให้ออกขาย เพื่อช่วยรัฐบาลเพิ่มความมั่นใจให้ประชาชน (แบบประกันที่บริษัทไม่อยากขาย แต่รัฐขอให้ขาย เช่น ประกันภัยข้าวนาปี ประกันภัยโค-กระบือ) 
เมื่อ คปภ. พิจารณาอย่างรอบคอบแล้วจึงอนุมัติให้บริษัทประกันขายได้
3.แบบประกันที่ผ่านการอนุมัติแล้วถึงว่าผูกพันผู้เอาประกันและผู้รับประกัน สิทธิในการบอกเลิกสัญญา จึงควรกระทำได้ แต่คปภ. เลือกวิธีการแก้ไขสิ่งที่อนุมัติไปแล้วโดยให้มีผลย้อนหลัง จขกท.ไม่เชี่ยวชาญเรื่องกฏหมาย ท่านใดทราบข้อกฏหมาย ช่วยเพิ่มเติมให้ด้วยว่าถูกต้องตามหลักกฏหมายหรือไม่ อย่างไร
4.บริษัทประกันต้องจ่ายสินไหมตามสัญญาประกันภัย แต่ก็มีประเด็น เช่น 
4.1 กรณีที่บริษัทแจ้งตั้งแต่รับประกันว่าไม่รับผู้ปฏิบัติงานทางการแพทย์,สาธารณะสุข ซึ่งกรณีนี้ผู้เอาประกันควรเข้าใจ ว่าสัญญานี้ไม่ถูกต้องมาตั้งแต่เริ่ม และเห็นใจบริษัทประกันภัยด้วย
4.2 กรณีที่ต้องใช้เอกสารตัวจริง แต่บริษัทแจ้งว่าเอกสารตัวจริงต้องมีลายเซ็นต์และประทับตราด้วย ซึ่ง รพ. ส่วนใหญ่จะประทับตราอย่างเดียว บริษัทประกันที่ทำ กำลังทำให้ภาพลักษณ์ของประกันภัยโดยรวมแย่ลงในสายตาประชาชน

บทที่ 6 ประกันโควิดเกิดขึ้นเพราะอะไร
รัฐบาลพยาบาลหาทางเพิ่มความเชื่อมั่นให้ประชาชน เพื่อพยุงเศรษฐกิจ คปภ.ก็ตอบสนองนโยบาย โดยใช้ประกันภัย เริ่มจากบริษัทประกันที่กระทรวงการคลังเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ และบริษัทประกันที่เป็นเด็กดี เชื่อฟัง ทำแบบขออนุมัติและก็อนุมัติอย่างรวดเร็ว เมื่อเทียบกับแบบประกันส่วนใหญ่ ทั้งที่เป็นประกันที่เพิ่งเกิดใหม่ และผลมิได้เป็นไปตามธรรมชาติหรืออุบัติเหตุ แต่ผลจะเป็นตามนโยบายของรัฐบาล ซึ่งเป็นที่รู้กันดีว่าภัยด้านการเมืองไม่ควรรับประกันภัย 
(เป็นข้อมูลเท่าที่ทราบ หากท่านมีข้อมูลเพิ่มเติม แจ้งเพิ่มเติมได้เลย)

ผลลัพธ์
มีข่าวลือหนากูว่า คนบางคนเห็นช่องหาเงินจากการทำประกันโควิด โดยเฉพาะรูปแบบ เจอ จ่าย จบ ทำให้มีการติดเชื้อโดยความตั้งใจ ซึ่งทำให้มีผู้ป่วยโควิดมากขึ้น สวนทางกับความต้องการในการลดจำนวนผู้ติดเชื้อของรัฐบาล และยังส่งเสริมให้เกิดการทุจริตที่ยากเก่าการตรวจสอบ ซึ่งจนถึงบัดนี้ ก็ไม่ได้แก้ไขปัญหานี้อย่างเป็นรูปธรรม

บทที่ 7 นิทาน
ลองนึกภาพตาม คุณมีลูก กำลังจะจมน้ำตาย และมีชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่ง มาจับคุณไว้ ไม่ยอมให้คุณลงไปช่วยทั้งที่คุณได้ตะโกนบอกว่าคุณว่ายน้ำเป็น แต่ชายฉกรรจ์กลุ่มดังกล่าว ตอบคุณกลับอย่างสุภาพว่า ที่ต้องจับคุณไว้เพื่อให้คุณปลอดภัย หากคุณต้องการช่วยลูกให้ตะโกนเรียกให้คนอื่นลงไปช่วย โดยชายฉกรรจ์กลุ่มดังกล่าวมิได้ทำอะไร จับให้คุณมองลูกจมน้ำตายต่อหน้าต่อตา เด็กคนที่หนึ่งก็แล้ว เด็กคนที่สองก็แล้ว ชายฉกรรจ์กลุ่มนี้ก็ยังทำเหมือนเดิม เด็กคนที่สามและสี่ก็ตามไป คุณคิดว่าสังคมนี้เป็นอย่างไร ทำไมให้สิทธิชายฉกรรจ์กลุ่มนี้ทำแบบนี้ และสังคมยังเข้าใจว่าชายฉกรรจ์กลุ่มนี้เป็น Hero ช่วยไม่ให้พ่อแม่จมน้ำไปพร้อมกับลูก ทำไมสังคมจึงคิดเช่นนั้น? มีอะไรบิดเบี่ยวในสังคมรึเปล่า?

บทที่ 8 ทางออก?
เมื่อบริษัทประกันปิดตัวลง ตามระบบประกันภัยแล้ว กองทุนจะเป็นผู้ชำระบัญชี รับผิดชอบเจ้าหนี้และลูกหนี้แทนบริษัทประกัน กองทุนประกันวินาศภัยจึงมีบทบาท เป็นความหวังของผู้เอาประกัน จขกท. ได้ยินคำพูดนี้จากทั้งบริษัทประกันและ คปภ. ว่า “หากบริษัทประกันปิด ท่านยังสามารถได้รับสินไหมจากกองทุนประกันวินาศภัยอย่างแน่นอน” จริงรึเปล่า?
วันที่ 5/6/2565 11.17น. ประชาชาติธุรกิจ ได้สัมภาษณ์ นายชนะพล มหาวงษ์ ผู้จัดการกองทุนประกันวินาศภัย ข้อมูล ณ สิ้นเดือนเมษายน 2565 มีหนี้สินประมาณ 40,000 ล้านบาท แต่มีทรัพย์สินอยู่ประมาณ 6,000 ล้านบาท และกองทุนมีรายได้ปีละ 600 ล้านบาท จ่ายหนี้ได้ประมาณปีละ 400 ล้านบาท 
ลองคิดดูเล่นๆ จากข้อมูลปัจจุบัน โดยไม่ปรับเปลี่ยนใดๆ 
สมมติที่ 1 เงินขาดอีก 34,000 ล้านบาท ต้องใช้เวลาเก็บรายได้อีก 566 ปี
สมมติที่ 2 มีหนี้สิน 40,000 ล้านบาท จ่ายหนี้ได้ปีละ 400 ล้านบาท ต้องใช้เวลาจ่ายหนี้อีก 100 ปี
กองทุนยังเป็นทางออก? ประชาชนจะคาดหวังจากกองทุนได้มากน้อยเพียงใด

ปัจจิมบท
ลองนึกภาพ Super man เป็นผู้ร้าย จะสร้างความเสียหายได้ขนาดไหน? ใครจะหยุดได้? ไม่มีกลับดีกว่า

อำนาจที่ยิ่งใหญ่ ต้องมาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ใหญ่ยิ่ง (ไม่ใช่รับแต่ชอบ ผิดไม่รับ)

ปล. เป็นข้อมูลเท่าที่ จขกท. ทราบ และแบ่งปันโดยสุจริต ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านอีกทางหนึ่งด้วย