สวัสดีค่ะมีเริ่องมาปรึกษาค่ะ คือรู้สึกสับสนวางตัวไม่ถูกค่ะ
เมื่อก่อนเวลาคบเพื่อน พี่น้องในสังคมเราจะเป็นคนอะไรก็ได้ง่ายๆใจดี ช่วยเพื่อนเต็มที่ เสียเปรียบนิดหน่อยก็มองข้าม สงสารคนที่มาขอความช่วยเหลือ แต่นานเข้าเราโดนเอาเปรียบ และแนวต้องยอมตาม ทำตาม ทำให้ถึงจะราบรื่นในความสัมพันธ์ แต่พอเรายอมมากๆมันถูกเอาเปรียบไปทั้งงาน เงิน ความรู้สึก บางทีก็เหมือนเป็นคนใช้ของเพื่อน แต่พอจะขอความช่วยเหลืออะไร แทบจะไม่ช่วยเรากลับ บางทีสิ่งที่ต้องให้เราทำมันผิด จนเราไม่โอเครก็เลยเริ่มปฏิเสธ แสดงความคิดตัวเองกล้วว่าเห็นต่าง ไม่ทำให้  ไม่เห็นด้วย มีวิธีคิดอีกทาง ก็กลายเป็นทะเลาะกัน โดนเกลียด โดนคนที่เราช่วยเหลือมากๆเสมือนพี่น้องในครอบครัว ไปปั่นคนอื่นให้เขาเกลียดเราต่อ แสดงออกใส่ทั้งต่อหน้า ลับหลัง บางทีเราโดนเหมือนตัวประกันถ้าไม่ทำตามทำให้ ก็จะไม่สามารถทำงานได้อย่างราบรื่นค่ะ  นั่นแหละค่ะ มันเกิดการ สงครามประสาทกัน เอาชนะกัน เพราะเจ้าของกระทู้ เมื่อก่อนก็มีนิสัยไม่ยอมคน แต่จะไม่หาเรื่องใครก่อน ไม่ทำอะไรที่ผิดกฎหมาย ไม่เอาปรียบใคร ไม่ทุจริต ไม่ทำสิ่งที่ผิดศีลหนักๆ คิดมาก แคร์คนรอบข้าง แกล้งทำว่าเข้มแข็ง แข็งแกร่ง แต่ข้างในคือ น้ำตาร่วง …แต่ถ้าโดนอะไรที่ไม่ยุติธรรม เอาเปรียบมากๆเกินจะเพิกเฉยก็จะฟาดกลับ ก็ยอมรับค่ะว่าถ้าสุดๆก็ฟาดกลับหนักมาก จนตอนนี้รู้สึกว่า เราเสียคนรอบข้างไปบ้าง บางครั้งก็เสียดาย ไม่คาดคิดว่าจะเสียคนที่เราเคยมีมิตรภาพสนิทสนมไป ตอนนี้รู้สึกสับสนว่าจะวางตัวไว้อย่างไรแบบไหนดี ทำตัวกลางๆไม่ค่อยได้ เท่าไหร่ค่ะ

ลองมาเล่าประสบการณ์ การวางตัว ให้คำปรึกษากันนะคะ