ผมชอบซ่อมรถกับการประดิษฐ์สิ่งของต่างหาความรู้ตลอดเวลาถึงแม้จะเรียนจบมาแล้ว มันคือความชอบ แต่แฟนบอกเลิกไร้สาระได้แล้ว เขาให้ผมหางานทำบอกว่าจะได้รวย จะได้มีชีวิตที่ดี แต่ชีวิตผมมันก้อดีอยู่แล้ว พอมีกินมีใช้ มีแค่ค่างวดรถเดือนล่ะ3500แค่นั้น ผมก็ทำงานอยู่บ้าง แฟนผมอยากมีบ้าน มีกะบะ4ประตู มีครอบครัวที่อบอุ่น ทิ้งท้ายไว้ว่า ไม่มีหนี้ไม่มีอะไรเลย สมอง ผมมีบ้านอยู่แล้ว แฟนก็มีบ้านเหมือนกัน แต่เราอยู่ชนบน เธออยากอยู่กรุงเทพ ผมรู้สึกไม่โอเค เพราะเข้ากรุงเพทต้องทำงานประจำ ทำทุกวันซ้ำๆ สิ่งที่ผมชอบก็ไม่ได้ทำ เวลาคงไม่มี แฟนบอกจะสร้างตัวอย่างอื่นช่างมันไม่ตายต้องได้ดี ผมอยากมีเวลาคิดหาทำธุรกิจ แต่อยู่กรุงเทพเวลามันไม่มีว่างจริงๆ ช้าไม่ได้เลยตอนนี้วุ่นวายมาก อยากกลับไปอยู่ชนบทเหมือนเดิม เหนื่อยมาก 😭 แฟนมีลูกติดผมไม่คิดอะไรขอแค่เข้าใจผมแต่เหมือนจะโยนภาระให้ผมอย่างเดียว จะแต่งงานเพิ่งคบได้6เดือน คือผมไม่ไหวจริง ค่านิยมวัยรุ่น ผม24แฟน23 ผมอยากออกจากจุดนี้มาก กลับบ้านก็ถามแต่ค่าดอง เห็นแก่ตัวมาก