สวัสดีครับ ตอนนี้ผมอายุ 24 ปี ผมกำลัง หาความหมายของชีวิตของตัวเอง ชีวิตของผมไม่มีอะไรซับซ้อน ผมกำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยครับ ระดับปริญญาตรี แต่ผมเริ่มปลงกับชีวิต ก่อนหน้านี้
ผมเกิดในครอบครัวชนชั้นกลาง บ้านฝั่งปู่ผมพอมีฐานะ แต่บ้านฝั่งตา ผมจนครับ ผมเลยได้เห็นชีวิต 2 แบบ ด้วยความที่ อยากช่วย คุณตาคุณยาย ผมเลยเริ่มทำงานครับ ผมมองว่า เงินเท่านั้น ที่ปลดล็อคทุกอย่าง ผมต้องรวย แต่การรวยมีหลายระดับ ปู่ผมมีเงินก็จริง แต่ท่านต้องตื่นมาทำงานดูแลลูกน้องทุกวัน
ผมจึงมองว่า ผมควรรวยแล้วต้องมีอิสระด้วยครับ
นั่นเป็นความคิดผม ตั้งแต่ช่วง ม.ปลาย ถึง เริ่มเข้ามหาวิทยาลัย จนลาออกมาทำธุรกิจตัวเอง ตอนนี้จึงเริ่มเข้าเรียน ป ตรี ใหม่ครับ
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมมีความสุข ที่เห็นคนรอบตัวดีขึ้น ได้ช่วยที่บ้านบ้าง แต่กลับเป็นตัวผมเอง ที่ว่างเปล่าลงเรื่อยๆ ผมยังไม่รวยมาก แต่ก็อยู่ได้สบายครับ
จนช่วงหลังๆนี้ ผมรู้สึกว่า เงินไม่ได้ทำให้ผมมีความสุขเลย ผมผ่านอะไรมามากมาย จนผมชินชากับชีวิต ผมนั่งอยู่ห้องเฉยๆ ดูหนังก็ไม่สนุก เล่นเกมส์ก็เบื่อครับ ไม่ค่อยออกไปไหน แล้วผมพึ่งมีแฟนคนแรกในชีวิต ผมหาผู้หญิงที่ดีครับ ผมเลยไม่เคยมีแฟนเลย ผมโฟกัสแต่เงิน ผมเทสเค้าหลายอย่างกก่อนเป็นแฟน เค้ารักผมมาก แต่ผมกลับรู้สึกว่า ผมก็ยังไม่มีเป้าหมายชีวิตต่อไป
คนทั่วไปทำงาน มีครอบครัว แล้วก็แก่ลงตายจากกันไป แต่ผมรู้สึกว่า ผมเกิดมาทำไม ผมสู้ไปกับอะไร ทุกวันนี้ ผมมีคำถามแบบนี้วนในหัว มีแฟน แต่งงาน แก่ตาย ชีวิตนี้มีความหมายอะไรกับผม
จนบางครั้ง ผมอยากตาย
ตอนนี้ผมเคว้งๆ ผมคิดว่าหาเงินทิ้งไว้ให้คนข้างหลังเยอะๆ แล้วผมอยากไปสบาย ผมไม่รู้ว่าจะเอาไงต่อกับชีวิตดี แต่ผมก็สงสารแฟน สงสารพ่อแม่ เค้าอยู่กับผมในทุกเวลาที่สุข หรือลำบาก แต่ผมเริ่มไม่มีความรู้สึกอะไรแล้ว ผมอยากบอกเลิกแฟนผม ให้เค้าไปใช้ชีวิตต่อ ผมอยากลาครอบครัว ชีวิตผมมันว่างเปล่า แต่ก็ตายไม่ได้
ผมเริ่มมาฟัง ธรรม คำสอนมันก็ดีนะครับ แต่พระทุกวันนี้ ผมไม่รู้เลยคนที่ไหว้อยู่ เป็นพระที่ดีไหม แล้วผมก็น่าจะไม่พร้อมบวช ผมใช้ชีวิตเรื่อยๆ ก็จริง แต่เป็นผู้ชาย ผมก็ยังมี ความต้องการทางเพศอยู่
ตอนนี้ผมเลย เริ่มทำงานสอนภาษา เป็นติวเตอร์ฟรีให้เด็กๆ เป็นงานอดิเรก ผมมีเพื่อนต่างชาติเปิด รร สอนภาษาอยู่ครับ ผมก็รู้สึกว่ามันดีขึ้น ตอนนี้มันเหมือนเป็น ความสุขเดียว ที่ผมทำแล้วรู้สึกดี ได้ให้คนอื่น แต่ในใจลึกๆ ผมก็ยังว่างเปล่าอยู่ พวกคุณเคยเป็นแบบนี้มั้ยครับ
ผมอยากฟังชีวิตของคนอื่นบ้าง ขอบคุณครับ
ออกบวช หรือ พอแค่นี้ดี กับชีวิต กับคำถามที่ว่าเกิดมาทำไม
ผมเกิดในครอบครัวชนชั้นกลาง บ้านฝั่งปู่ผมพอมีฐานะ แต่บ้านฝั่งตา ผมจนครับ ผมเลยได้เห็นชีวิต 2 แบบ ด้วยความที่ อยากช่วย คุณตาคุณยาย ผมเลยเริ่มทำงานครับ ผมมองว่า เงินเท่านั้น ที่ปลดล็อคทุกอย่าง ผมต้องรวย แต่การรวยมีหลายระดับ ปู่ผมมีเงินก็จริง แต่ท่านต้องตื่นมาทำงานดูแลลูกน้องทุกวัน
ผมจึงมองว่า ผมควรรวยแล้วต้องมีอิสระด้วยครับ
นั่นเป็นความคิดผม ตั้งแต่ช่วง ม.ปลาย ถึง เริ่มเข้ามหาวิทยาลัย จนลาออกมาทำธุรกิจตัวเอง ตอนนี้จึงเริ่มเข้าเรียน ป ตรี ใหม่ครับ
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมมีความสุข ที่เห็นคนรอบตัวดีขึ้น ได้ช่วยที่บ้านบ้าง แต่กลับเป็นตัวผมเอง ที่ว่างเปล่าลงเรื่อยๆ ผมยังไม่รวยมาก แต่ก็อยู่ได้สบายครับ
จนช่วงหลังๆนี้ ผมรู้สึกว่า เงินไม่ได้ทำให้ผมมีความสุขเลย ผมผ่านอะไรมามากมาย จนผมชินชากับชีวิต ผมนั่งอยู่ห้องเฉยๆ ดูหนังก็ไม่สนุก เล่นเกมส์ก็เบื่อครับ ไม่ค่อยออกไปไหน แล้วผมพึ่งมีแฟนคนแรกในชีวิต ผมหาผู้หญิงที่ดีครับ ผมเลยไม่เคยมีแฟนเลย ผมโฟกัสแต่เงิน ผมเทสเค้าหลายอย่างกก่อนเป็นแฟน เค้ารักผมมาก แต่ผมกลับรู้สึกว่า ผมก็ยังไม่มีเป้าหมายชีวิตต่อไป
คนทั่วไปทำงาน มีครอบครัว แล้วก็แก่ลงตายจากกันไป แต่ผมรู้สึกว่า ผมเกิดมาทำไม ผมสู้ไปกับอะไร ทุกวันนี้ ผมมีคำถามแบบนี้วนในหัว มีแฟน แต่งงาน แก่ตาย ชีวิตนี้มีความหมายอะไรกับผม
จนบางครั้ง ผมอยากตาย
ตอนนี้ผมเคว้งๆ ผมคิดว่าหาเงินทิ้งไว้ให้คนข้างหลังเยอะๆ แล้วผมอยากไปสบาย ผมไม่รู้ว่าจะเอาไงต่อกับชีวิตดี แต่ผมก็สงสารแฟน สงสารพ่อแม่ เค้าอยู่กับผมในทุกเวลาที่สุข หรือลำบาก แต่ผมเริ่มไม่มีความรู้สึกอะไรแล้ว ผมอยากบอกเลิกแฟนผม ให้เค้าไปใช้ชีวิตต่อ ผมอยากลาครอบครัว ชีวิตผมมันว่างเปล่า แต่ก็ตายไม่ได้
ผมเริ่มมาฟัง ธรรม คำสอนมันก็ดีนะครับ แต่พระทุกวันนี้ ผมไม่รู้เลยคนที่ไหว้อยู่ เป็นพระที่ดีไหม แล้วผมก็น่าจะไม่พร้อมบวช ผมใช้ชีวิตเรื่อยๆ ก็จริง แต่เป็นผู้ชาย ผมก็ยังมี ความต้องการทางเพศอยู่
ตอนนี้ผมเลย เริ่มทำงานสอนภาษา เป็นติวเตอร์ฟรีให้เด็กๆ เป็นงานอดิเรก ผมมีเพื่อนต่างชาติเปิด รร สอนภาษาอยู่ครับ ผมก็รู้สึกว่ามันดีขึ้น ตอนนี้มันเหมือนเป็น ความสุขเดียว ที่ผมทำแล้วรู้สึกดี ได้ให้คนอื่น แต่ในใจลึกๆ ผมก็ยังว่างเปล่าอยู่ พวกคุณเคยเป็นแบบนี้มั้ยครับ
ผมอยากฟังชีวิตของคนอื่นบ้าง ขอบคุณครับ