สวัสดีครับวันนี้ผมเข้ามาตั้งคำถามและขอระบายด้วยนะครับ ผมขอเล่าเรื่องตั้งแต่แรกเลยนะครับ ปัจจุบันผมอายุ 21 แล้วครับ ก็ตามวัยนะครับเริ่มมีเสียงเริ่มมีความคิด ประเด็นคือผมทะเลาะกับคนที่บ้านที่เป็นป้าก่อนวันสงกรานต์แค่วันเดียว เรื่องค่าใช้จ่ายในบ้านไม่ลงตัว เขามาขอเงินจากผม ผมต้องไปจ่ายทั้งค่าผ่อนรถและค่าเรียน ไหนจะค่ากินเลยวันที่ต้องไปทำงานอีก พอผมไม่ได้ให้ เขาก็โวยวาย แต่ผมก็พยายามคุยเหตุผลกับเขาดีๆตอนนั้น แต่เหมือนตอนนั้นเขาไม่ฟังแล้วอารมณ์มันโมโห ส่วนผมก็พูดเสียงดังขึ้น เขาเลยพูดมาว่า"อย่ามาตะคอก จะออกไปไหนก็ไปไม่ต้องมากินข้าวนะ แล้วอย่ามาคุยมายุ่งด้วย" ซึ่งตอนนั้นผมก็เริ่มอารมณ์ไม่ดีหรอครับเลยออกมาจากที่บ้าน หลังจากตอนนั้นมาผมก็ไม่ได้ยุ่งอะไรกับเขาเลย จนผ่านมา 2 เดือนครับ มีหลายครั้งเหมือนกันครับผมอยากจะคุยให้เรื่องมันจบๆ แต่เหมือนป้าจะหลบหน้าผมตลอดแล้วทำเหมือนผมไม่มีตัวตน ผมเลยทำตัวไม่ถูกก็เลยเงียบไปเหมือนกัน บอกตามตรงครับเป็นอะไรที่รู้สึกแย่มาก ไปอีกใจนึงผมก็โกรธเค้านะครับที่ไม่ฟังอะไรบ้างเลยคิดแต่อย่างเดียวว่าผู้ใหญ่มักจะถูกเสมอแล้วบอกให้ฟังผู้ใหญ่บ้าง ไม่ใช่ผมไม่ฟังนะครับ แต่พอผมพูดอะไรไปเขาจะเถียงตลอดว่ามันไม่ใช่อย่างนั้นมันไม่ดีอย่างนี้ แม้แต่เรื่องเรียนมหาลัยเขายังไม่สนับสนุนผมเลยยังถามผมว่า"จะเรียนจบหรอเอาเวลามาหางานทำดีกว่าไหมไม่ต้องเรียนหรอก" ซึ่งคำทำให้ผมหมดกำลังใจ จนกระทั่งวันนี้ ผมที่เขียนงานมหาลัยจนโต้รุ่ง เขาเดินขึ้นมาบนบ้าน บ่นขึ้นมาว่าทำไมไม่เก็บบ้าน ผมก็เลยบอกไปว่ายังไม่มีเวลาเพิ่งเขียนงานเสร็จ เขาก็เลยบอกไปว่าขี้เกียจสินี้เขาพูดกระแทกใส่ผม ผมเลยบอกไปว่าขี้เกียจอะไรรู้ไหมว่าเหนื่อยแค่ไหน เคยรู้อะไรไหม จากนั้นก็ทะเลาะกันยาวเลยครับ วนมาเรื่องค่าไฟ เขาบอกว่าผมค้างอยู่ 1 เดือน ผมก็เลยบอกไปว่าจ่ายของเดือนที่แล้วไปแล้วเดือนนี้ก็จ่ายเดือนนี้แหละ ก็พูดกระแทกกันอยู่อย่างนั้นล่ะครับ ผมที่จะพูดเหตุผลและอธิบายบ้าง เขาก็ตะคอกด่าใส่ ถ้าไม่พอใจก็ออกจากบ้านไปเลย แล้วไม่ต้องมานับถือญาติกันนะ ทำตัวแบบนี้ญาติพี่น้องไม่คบหรอกผมก็ยืนนิ่งกับคำพูดนี้ไปสักพักนึง ปีกกล้าขาแข็งแล้วไม่ฟังอะไรก็ออกไปเดี๋ยวนี้เป็นเด็กอย่างนี้ไปแล้วนะมานั่งด่าใส่เนี่ย ผมตะคอกอย่างเดียวแต่ผมไม่ได้ด่านะเขาคงคิดว่านั่นคือการด่าผมก็เลยบอกไปว่าผมไม่อะไรกับป้านะมีแต่ป้าคิดเอาเองแล้วแต่จะคิดแล้วกันนะ คืนนี้ก็ไม่ใช่ครั้งเดียวที่ทะเลาะกันแล้วโดนไล่อย่างนี้นะครับเขาก็จะไล่ออกจากบ้านบ้างตัดญาติบ้าง เอาตามตรงนะครับผมรักป้านะ เขาเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กๆ แต่เหมือนเขาไม่รู้อะไรในตัวผมเลย แล้วก็บอกว่าผมนิสัยเหมือนพ่อกับแม่พี่คิดแต่เรื่องของตัวเอง ผมยอมรับนะครับที่บางอย่างเขาพูดก็เรื่องจริง แต่ก็อยากให้รับฟังเหตุผลที่เด็กจะพูดบ้าง เลยอยากถามความคิดพี่พี่น้องๆในนี้หน่อยครับ ว่าเราควรรับมือหรือควรแก้ยังไง รู้สึกเหนื่อยและอึดอัดมากครับ ขอโทษที่เขียนยาวนะครับแต่อันนี้ขอระบายจริงๆ ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านครับ😓