รู้สึกโดดเดี่ยวและไร้ค่ามากๆออกจากความคิดแบบนี้ไม่ได้สักทีแม้จะมีพ่อแม่แต่ก็รู้สึกว่างเปล่า เอาง่ายๆคือถ้าเราอยู่คนเดียวได้ก็เลือกอยู่คนเดียวถึงจะมีเพื่อนแต่ข้างในก็ว่างเปล่ามากๆรู้สึกโดดเดี่ยวบางทีก็จินตนาการว่ามีคนปลอบกอดเรารู้สึกว่าการที่เรามีเพื่อนจะทำให้เพื่อนคนนั้นแย่เพราะเรา บางทีก็ไม่อยากมีเพื่อนเรากลัวที่เวลาดีใจมากๆแล้วสุดท้ายก็เสียใจมากๆบางทีก็อยากตายแล้วไปอยู่จินตนาการตลอดไป รู้สึกแย่เราไม่สามารถออกจากความเศร้าได้เลยไม่รู้ทำไม