อยากมาอยู่ต่างประเทศมาก แต่พอได้มาจริงก็อยากกลับบ้านใจจะขาด

ลงเรียนภาษาที่ออสเตรเรียมา 6 เดือน ตอนแรกตั้งใจจะต่อวีซ่าไปเรื่อยๆ แต่พอได้มาอยู่จริงๆไม่ถึงเดือนก็อยากกลับบ้าน คิดถึงบ้าน คิดถึงครอบครัว นอนร้องไห้ทุกวัน คิดวว่าถ้าปรับตัวได้ มีเพื่อนแล้วจะดีขึ้น เริ่มไปทำงาน ไปเรียน แต่ก็ไม่รู้สึกดีขึ้น เราไม่เหมาะกับที่นี้เลย ยังอยากกลับบ้านทุกวัน แม่บอกว่าถ้าเรียนเสร็จก็กลับมา แต่ตัวเรากลัวว่าคนจะมองว่าไม่เอาไหน ไหนว่าจะไปเก๊บเงินเก็บทอง แค่ 6 เดือนก็กลับมาแล้ว เราควรทำยังไงดีคะ เราจะเชื่อแม่เราแล้วกลับบ้าน หรือเราต้องทนต่อไปดีคะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
คนที่ไม่เคยไปตปท.มักอยากไป แต่คนที่ไปบ่อยหรือไปหลายประเทศ จะไปทำงานหรือไปเรียนก็ตาม
ส่วนใหญ่จะบอกว่า ประเทศไทยนี่แหละน่าอยู่ที่สุดแล้ว ของแบบนี้ต้องลองเองเท่านั้น
ความคิดเห็นที่ 15
ตอนอยู่ไทยคุณไลฟ์สไตล์แบบไหนคะ ?
คือฟีลลูกคุณหนู อยู่กับพ่อแม่ มีคนซัพพอร์ตตลอด ไม่เคยอยู่คนเดียว แล้วที่สำคัญไม่เคยทำงานหนักเลยรึเปล่า
อันนี้ไม่เกี่ยวกับรวยหรือไม่รวยด้วยนะ บ้านเราไม่รวยแต่เราก็อยู่อย่างลูกคุณหนู

เพราะว่าปัจจัยพวกนี้มีส่วนเกี่ยวหมด
ถ้าคนไหนอยู่ไทยคนเดียว ซักผ้า ล้างจาน ทำกับข้าว แถมยังต้องทำงานหนักๆอีก พูดง่ายๆคือสู้ชีวิตตั้งแต่อยู่ไทยแล้ว
เค้าก็อาจจะมีภูมิคุ้มกันมากกว่า มีความเข้มแข็งกว่า จึงมีโอกาสปรับตัวได้ง่ายกว่า

การย้ายถิ่นฐานมันต้องมีช่วงปรับตัวอยู่แล้ว ถ้าใครฐานเดิมไม่แกร่ง มันก็จะยากไปอีกขั้น
ยิ่งตัวคุณเองใช้โควต้าไปเรียนภาษา คนที่มีจุดประสงค์ไปเรียนจริงๆก็อาจจะยากแค่การปรับตัว ที่เหลือก็เรียนไป
แต่เหมือนจุดประสงค์ที่แท้จริงของคุณดันเป็นเรื่องทำงาน เก็บเงิน ซึ่งมันเหนื่อยและหนัก มันยิ่งสร้างความเครียด ความกดดันเข้าไปอีก

เอาเป็นว่าทนไปก่อนจริงๆค่ะ อย่าไปกดดันเรื่องหาเงินมากค่ะ มันจะบั่นทอนตรงนี้แหละ
พอถึง 6 เดือนจริงๆ คุณอาจจะชินแล้วอยากอยู่ต่อก็ได้ แต่ถ้าอยู่ไม่ไหวก็ไม่ต้องทนเพราะกลัวความเห็นคนอื่นค่ะ เอาตัวเองให้รอดก่อน
ความคิดเห็นที่ 4
อาการ home sick ถ้าผ่านไปได้จะฉลุยเลย อย่างพี่นี่แค่ตอนขึ้นไปเรียน กทม.ใหม่ๆยังหงอยๆเลย อยู่ไปอยู่มาสนุกสนานเฉย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่