เรามีเพื่อนกลุ่มเล็กๆ หนึ่งกลุ่ม รู้จักกันตั้งแต่เข้า ม.4 แต่เราไปสนิทกับเพื่อนช่วง ม.5~6 แต่ก็เรียนออนไลน์  นานๆทีนัดเจอกัน ไม่ได้คิดไรมาก แต่ช่วงนี้กำลังจะเข้า ปี1 เพื่อนอีกคนก็แยกตัวออกจากกลุ่ม ดูเป็นผู้ใหญ่สูง เหมือนจะเข้ากับพวกเราไม่ค่อยได้  อีกคนก็ดรอบเรียน ที่เหลือ3คน ก็ติดมหาลัยเดียวกัน แต่เราก็สนิทกับอีกคน มากกว่าอีกคน เหมือนว่านิสัยเพื่อนค่อยข้างเด็ก แล้วเราไม่ค่อยเอาใจคนเป็น เราเป็นคนตรงๆชอบพูดแรง
แต่สองคนนั้นสนิทกัน เหมือนเราสนิทกับอีกคน( งงๆ ไหมคะ5555 เรา ก เพื่อน ขค เราสนิทกับ ข แต่ไม่สนิทกับ ค) พอเข้ามหาลัยมาต่างคนต่างไม่ได้ติดต่อกันเลยทั้งกลุ่ม มีแค่สองคนที่เรียนมหาลัยเดียวกับเรา ที่ยังติดต่อกันเพราะอยู่หอด้วยกัน
เรารู้สึกนอยๆ เราจะทักไปก็ไม่กล้าทักด้วยความที่ความรู้สึกแบบเหมือนคนไม่ได้สนิทกันแล้ว😭 รู้สึกเครียดๆเวลาคิดถึงเพื่อนมัธยม เพื่อนที่อยู่หอด้วยกันตอนหาหอก็ชวนเราไปอยู่ด้วยกัน แต่เรากลัวแบบมันมีปัญหา เพื่อนที่เราสนิทที่สุด เวลามีอะไรเขาไม่บอกตรงๆ ชอบโพสต์ลงเหมือนด่า เราเคยเจอครั้งหนึ่ง เราลงสตอรี่เราเกี่ยวกับปัญหา… แล้วเพื่อนก็โพสต์ว่า [ ตัวเท่าควายสมองเท่า….. ] หลังจากนั่นก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะคิดว่าคงไม่ใช่เรา (ใช่ค่ะ ในใจแอบคิด555) มีบางช่วงก็เหมือน ข โพสต์ ด่า ค แต่เราคงคิดไปเอง แต่มีปัญหาอะไรช่วงเรียนด้วยกัน ข เวลามีปัญหากับ ค ก็ทักมาเล่าให้เราฟัง

อ่านมายาวๆแล้วคงคิดว่ามันพิมพ์อะไรของมัน555 😭 (หัวเราะทั้งน้ำตา)
เราควรจัดการความรู้แบบนี้ยังไงดีคะ หรือเป็นเพราะการที่เราพูดตรงๆเกินไป หรือเปล่า [เราแค่ไม่อยาก เสแสร้ง คิดว่าเป็นเพื่อนก็อยากตรงๆไป แต่คงตรงเกินไป] หรือเป็นเพราะที่เราคิดไปเอง