จะกลับ (กลับเข้าสู่วิถีชีวิตแบบโลกียะ)...ก็กลับไม่ได้--เหนื่อยหน่าย, ไม่เห็นหนทางที่จะบรรลุเป้าหมายสูงสุดของชีวิต
จะไป (ไปสู่เป้าหมายสูงสุดของชีวิตมนุษย์)...ก็ไปไม่ถึง--เซื่องซึม หงอยเหงา อ้างว้าง ตีบตัน
**************
...ลักษณะเช่นนี้ คือ ลักษณะของคนมีกิเลสอะไร?
...จะแก้ยังไง?
ตอนเป็นฆราวาส..ก็เบื่อหน่ายการดิ้นรนหาเงิน มองไม่เห็นเป้าหมายสูงสุด, ตอนบวชเป็นพระ..ก็เบื่อ เหงากับวิถีชีวิตแบบพระ
จะไป (ไปสู่เป้าหมายสูงสุดของชีวิตมนุษย์)...ก็ไปไม่ถึง--เซื่องซึม หงอยเหงา อ้างว้าง ตีบตัน
**************
...ลักษณะเช่นนี้ คือ ลักษณะของคนมีกิเลสอะไร?
...จะแก้ยังไง?