สองวันก่อน เป็นวันเกิดผม แต่มีงานที่รรเยอะมากและรถก็เสียเลยต้องเดินกลับบ้านหลายกิโลกับรถ กลับบ้านมาผมเหนื่อยสุดๆ แล้วแม่ก็ชวนผมไปทานข้าวบ้านยาย ผมที่เหนื่อยแต่เห็นว่าวันนี้แม่อารมณ์ดีเลยจึงไปโดยดี แต่ต้องเตรียมงานรร และเคลียร์งานค้าง ผมเลยกังวลมากว่าจะทำงานส่งไม่ทัน จนถึงเวลากินข้าวแต่ผมเครียดจนกินข้าวไม่ลง เลยบอกกับแม่ว่าผมไม่หิวและเดินออกไปเงียบๆ แม่ผมออกมาตามเพราะมันเป็นวันสำคัญของผมเลยไม่อยากให้ผมเครียดกับงาน เลยเรียกกับเข้ามากินข้าว ผมที่เหนื่ิยและร้อน เลยไม่พูดด้วย แม่ผมบอกให้มานั่งกินข้าวด้วยกันเพราะมันเป็นมื้อเย็นที่แม่ผมตั้งใจเตรียมมาก ผมเลยพูดว่าไม่หิวทำไมต้องบังคับกันกินด้วย  แม่ผมเงียบและเดินกลับไป แม่ผมร้องไห้และเงียบตลอดทางกลับ

ผมพูดทำร้ายจิตใจแม่และทะเลาะกับแม่บ่อยครั้งด้วยความเอาแต่ใจ และ น้อยใจง่าย แต่แม่กลับไม่โกรธผมเลย ผมจึงกลับมาคิดว่าตัวเองทำอะไรลงไป นั่งโทษตัวเองหลายครั้งจนไม่นอนบ่อยครั้ง ดิ่ง เฟลกับตัวเอง อยากขอโทษแม่แต่พูดไม่เก่ง และ รู้สึกแย่จนไม่กล้าพูดกับแม่เลย ผมอยากรู้วิธีกำจัดความเครียดความกังวลกับจิตใจของท่าน อยากเข้าไปพูดแต่ไม่กล้า ตอนนี้ผมเครียดและรู้สึกแย่ต่อท่านมาก ทำไงดีครับ😭