ขลุ่ยผิว - อัสนี วสันต์ โชติกุล


ขลุ่ยเอ๋ย... ขลุ่ยผิว...
แผ่วพลิ้วปลิวลมรำเพยไหว
เจ้าผลัดถิ่นฐานมาแสนไกล
เจ้ามีผู้ใดประคองพา

เมื่อลมโน้มกายเจ้าผ่าน
ทำนองสดับหวาน พรมพร่าง
มืดมิดหมอกสลัวมัวฟ้าสาง
คละเคล้าขานขับกับตะวัน

คู่ขวัญพลัดตื่นนิทรา ลืมตาเพรียกหาคู่ขวัญ
ผีเสื้อดอกไม้กรายใกล้กัน คู่ขวัญของเจ้าเล่า..อยู่ใด

ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว
ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว

หวนเอย หวนคืน หวนเงาร่มรื่น ในป่าใหญ่
หวนเถิด หวนไป หมู่ไผ่ใหญ่น้อยนั้นคอยวัน

ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว
ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว
ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว
ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว ขลุ่ยเอ๋ย..ขลุ่ยผิว
ขลุ่ยเอ๋ยแว่วแผ่วพริ้ว.........ปลิวลม
เสียงขลุ่ยผิวชวนชม..........เสนาะล้ำ
เจ้าพลัดถิ่นซานซม...........ตรมจาก
คิดมากใครห่วงค้ำ............ปลอบเจ้าคอยประคอง

ทำนองพรมพร่างไล้..........สดับหวาน
ลมละเลียดกายเจ้าปาน.....สั่นเคลิ้ม
หมอกสลัวมืดมัวกาล.........ขานขับ
รับตะวันอรุณเยิ้ม..............เพิ่มเคล้าเร้าวัน

คู่ขวัญพลัดตื่นพ้น.............นิทรา
สอดส่องร้องเพรียกหา.......คู่ใกล้
ผีเสื้อดอกไม้พา................คนึงอยู่
ขวัญคู่เจ้าอยากให้............พบหน้าอย่างเคย

ขลุ่ยผิวเอยโปรดได้...........หวนคืน
เงาป่าร่มรื่นผืน..................ใหญ่น้อย
หมู่ไผ่ต่างคอยยืน..............รอรับ
หวนกลับเถิดร่วมร้อย.........บทสร้อยลำนำไพร.