เรามาเรียนต่อแล้วต้องมาเช่าหอพักอยู่กับเพื่อนเพราะต้องการประหยัดค่าใช้จ่าย พอมาถึงหอวันแรกเพื่อนเราก็จัดของช่วยนิดหน่อยแล้วก็ปล่อยให้เราจัดการของต่อพอตอนเย็นเราไปซื้ออะไรมากินข้าวพอซื้อมาเพื่อนเราก็ไม่ถามว่าต้องการอะไรมั้ยเราเห็นเพื่อนเราไม่ถามก็เลยไม่ได้พูดอะไร เวลาเราชวนเพื่อนออกไปข้างนอกก็ไม่ไปเอาแต่อยู่ห้องนอนเปิดไฟเปิดพัดลมทั้งวัน บางครั้งซื้อกับข้าวเข้ามาให้ชวนกินพร้อมกันก็ไม่กินแล้วก็ปล่อยให้มันเสียทิ้งทั้งๆที่กับข้าวเรากินไปได้นิดเดียว เรามาเรียนที่เดียวกันเลยเอารถมาคันเดียวเพราะไปไหนจะได้ประหยัดค่าน้ำมันแล้วเวลาจะไปวิทยาลัยนางควรจะทำอะไรเสร็จพร้อมๆกันแต่เราต้องได้มารอ กว่าจะอาบน้ำเสร็จ แต่งตัวเสร็จ แล้วบางครั้งกินข้าวหม้อหุงข้าวก็ไม่ล้าง ของบางอย่างก็มาใช้กับเราทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ช่วยเราจ่าย เราอยากจะพูดบอกเขาแต่เราเป็นคนไม่กล้าพูด เราได้แต่บ่นให้แฟนให้แม่ฟัง