ในวันที่ไม่มีทางออก ไม่มีเงินสักบาท รับมือกันยังไงบ้างค่ะ? ^^
เราเป็นพนักงานเงินเดือนคนหนึ่งที่สู้ชีวิตแต่ชีวิตสู้กลับมากค่ะตอนนี้ ไม่มีแม้แต่ข้าวสารกรอกหม้อ ทำงานเงินเดือน9000บาท ค่ารถไปกลับที่ทำงาน120บาท/วัน เราอยู่กับพ่อสองคนซื้อกับข้าวเช้าเที่ยงเย็นและให้พ่อใช้วันละ100 และเราพึ่งย้ายบ้าน ไม่มีอุปกรณ์ครัวสำหรับทำอาหาร ค่าบ้านเรา5000/เดือนซึ่งจำเป็นต้องย้ายออกจากที่เดิมซึ่งมีแม่อยู่ด้วย วันนึงใช้เงินไม่ต่ำกว่า200ร้อยบาท
เคยมีมอไซร์1คัน แต่ต้องยอมขายออกเพื่อเอาเงินมารักษาพ่อ ทุกวันนี้เรายอมอดเพื่อให้พ่อได้กินอิ่ม กินข้าวกับน้ำพริกบ้าง มาม่าบ้าง ประทังชีวิตทุกวัน ตอนนี้เป็นคนที่ไม่มีอะไรเลย มีแต่หนี้สินรุมเร้ารอบตัว เราเครียดมากจนนอนไม่หลับ ไปหยิบยืมเพื่อนบ้างแต่มันก็ไม่พอใช้ จะเปลี่ยนงานใหม่ก็ไม่ได้เพราะเราเบิกล่วงหน้ามาใช้เงินออกก็ไม่เหลือเลย คือตอนนี้ตันทุกทางไม่มีทางออกจุกอยู่ในอกอธิบายความรู้สึกร้อยล้านที่หนักอึ้งออกมาแต่มันแทบจะพูดไม่ออกเลยค่ะ ไม่มีที่ปรึกษาไม่มีมีที่ระบาย เหมือนแบบกรับภาระไว้ทุกอย่างไว้คนเดียว โดยที่ตัวเองก็ไม่เหลืออะไรเลย
ในวันที่ไม่มีเงินเหลือสักบาท ไปต่อยังไงดีค่ะ
เราเป็นพนักงานเงินเดือนคนหนึ่งที่สู้ชีวิตแต่ชีวิตสู้กลับมากค่ะตอนนี้ ไม่มีแม้แต่ข้าวสารกรอกหม้อ ทำงานเงินเดือน9000บาท ค่ารถไปกลับที่ทำงาน120บาท/วัน เราอยู่กับพ่อสองคนซื้อกับข้าวเช้าเที่ยงเย็นและให้พ่อใช้วันละ100 และเราพึ่งย้ายบ้าน ไม่มีอุปกรณ์ครัวสำหรับทำอาหาร ค่าบ้านเรา5000/เดือนซึ่งจำเป็นต้องย้ายออกจากที่เดิมซึ่งมีแม่อยู่ด้วย วันนึงใช้เงินไม่ต่ำกว่า200ร้อยบาท
เคยมีมอไซร์1คัน แต่ต้องยอมขายออกเพื่อเอาเงินมารักษาพ่อ ทุกวันนี้เรายอมอดเพื่อให้พ่อได้กินอิ่ม กินข้าวกับน้ำพริกบ้าง มาม่าบ้าง ประทังชีวิตทุกวัน ตอนนี้เป็นคนที่ไม่มีอะไรเลย มีแต่หนี้สินรุมเร้ารอบตัว เราเครียดมากจนนอนไม่หลับ ไปหยิบยืมเพื่อนบ้างแต่มันก็ไม่พอใช้ จะเปลี่ยนงานใหม่ก็ไม่ได้เพราะเราเบิกล่วงหน้ามาใช้เงินออกก็ไม่เหลือเลย คือตอนนี้ตันทุกทางไม่มีทางออกจุกอยู่ในอกอธิบายความรู้สึกร้อยล้านที่หนักอึ้งออกมาแต่มันแทบจะพูดไม่ออกเลยค่ะ ไม่มีที่ปรึกษาไม่มีมีที่ระบาย เหมือนแบบกรับภาระไว้ทุกอย่างไว้คนเดียว โดยที่ตัวเองก็ไม่เหลืออะไรเลย