สวัสดีค่ะเราเป็นคนทึ่เเต่ก่อนร่าเริง สนุกสนานยิ้มเก่งมาก ชอบวาดรูประบายสี ชอบเต้นชอบร้องเพลง เริ่มโตรู้สึกว่ารอบข้างมีเเต่ปัญหา มีเเต่เรื่องในทุกวันทั้งครอบครัว โรงเรียน ทางครอบครัวก็ไม่ค่อยรับฟังปัญหาของเรามันเริ่มจากการที่เราเป็นสิวค่ะเราเป็นสิวหนักมากเเต่ตอนนี้ดีขึ้นเเล้วช่วงที่เป็นกลายเป็นคนเก็บต้ว ไม่เข้าสังคมไม่ชอบออกไปข้างนอก กิจกรรมที่เคยชอบก็ไม่ชอบทำเเล้วไม่รู้จะทำอะไรเบื่อไปหมดทุกอย่าง รู้สึกว่าชีวิตนี้มันน่าเบื่อจริงไม่รู้สิคะว่าเราคิดมากไปเองหรืออะไร กลายเป็นคนที่เวลามีใครว่าหรือดุอะไรนิดหน่อยจะชอบร้องไห้ทั้งที่เเต่ก่อนไม่เป็นพยายามเข้มเเข็งกลั้นน้ำตาเอาไว้เเต่สรุปก็ร้องไห้ออกมาอยู่ดี รู้สึกว่ารอบข้างมันไม่น่าอยู่เเล้ว เเบบนี้มันเป็นอะไรหรอคะเราอธิบายออกมาได้ไม่ชัดเจนขนาดนั้นทุกวันนี้รู้สึกว่าสิ่งที่ตัวเองเจอกับอายุตอนนี่มันไม่ควรจะเป็นเเบบนี้เลยค่ะเราพึ่งอายุ15เอง อยู่บ้านก็ไม่มีใครรับฟังปัญหา อยู่โรงเรียนก็ไม่มีเพื่อนหรือเราควรจะพยายามให้ตัวเองเข้มเเข็งกว่านี้คะ🥺
ร้องไห้ง่าย เบื่อชีวิต