สวัสดีค่ะ ตามที่ตั้งหัวข้อกระทู้เลยตอนนี้เราเหนื่อย ท้อแท้ เสียใจ และผิดหวังมากๆ ขออนุญาติเกริ่นก่อนนะคะว่าครอบครัวเราพ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เรายังเล็ก เราอาศัยอยู่กับแม่คะ ตั้งแต่เล็กจนโตพ่อเราจะคอยส่งเสียเลี้ยงดูเราตลอด จนเราเรียนมหาลัยพ่อก็จะโอนเงินค่าใช้จ่ายทุกอย่างให้เราหมดค่ะ พอเรียนจนจบมา เราได้ทำงานรายได้เราไม่เยอะ แต่เราก็ส่งให้พ่อกับแม่เท่าๆกัน พ่อบอกจะไม่เอาเลยกลัวเราไม่พอใช้ แต่ด้วยความที่เราอยากให้จะโอนให้ทุกเดือนๆ ส่วนแม่ก็จะน้อยใจบ้างว่าทำไมถึงได้เท่าพ่อ ทำไมไม่ได้เยอะกว่า ตั้งแต่เล็กจนโตแม่เราค่อนข้างชอบเล่นการพนันค่ะ เราจะรู้ทริคและคำพูดต่างๆในการที่แม่จะโกหกพี่สาว หรือบอกให้เราโกหกเพื่อให้ได้เงินมา
พอเราโตขึ้นออกมาทำงานที่ต่างจังหวัด แม่อยู่คนเดียวที่บ้านนอกเค้าก็ชอบดราม่าโพสต์เฟสบุ๊คต่างๆว่าเรื่องพระคุณแม่ เรื่องลูกไม่มาเหลียวแล ซึ่งอันนี้เรายอมรับค่ะว่าไม่อยากจะโทรหาแกเพราะแกชอบพูดแต่เรื่องเงิน ต้องบอกก่อนเรามีอะไรจะคุยกับพ่อมากกว่า พ่อเป็นที่ปรึกษา เป็นกำลังใจให้เรามาตลอด แต่ด้วยเรื่องเทศกาลเราไม่อยากกลับบ้านค่ะ อันนี้ก็เพราะเราไม่อยากอยู่บ้านนั้น สังคมแถวนั้นหลายๆอย่าง แต่นานๆทีก็กลับบ้าง ซึ่งการกลับบ้านก็มีค่าใช้จ่าย เลยเหลือให้แม่ไม่เยอะ เค้ามักจะพูดว่าทีหลังไม่ต้องมาก็ได้ ส่งแค่เงินมาก็พอ พอปีต่อๆไปเทศกาล หรืออะไรเราก็จะไม่กลับค่ะส่งแค่เงิน ได้คุยกะแม่เดือนละครั้งแค่วันที่เงินออกและส่งให้แก บางครั้งเห็นลูกคนอื่นกลับบ้านแกก็ชอบโพสต์ดราม่าในเฟส เราก็รู้สึกผิดมักจะวานเพื่อนแถวบ้านซื้อของกินดีๆให้แม่ตลอด เพื่อไม่ให้แม่รู้สึกว่าไม่ได้กินอย่างคนอื่นเขา พักหลังๆแม่ไปตรวจพบมะเร็จชนิดนึง หลายครั้งแม่จะโทรมาขอเงินเราค่านั่นนี่บางครั้งเรารู้ว่าไม่จริงเพราะคำพูดเหล่านั้นแม่เคยใช้กับพี่เรามาก่อน แต่พูดอะไรไม่ได้ก็ต้องหาให้ทั้งที่เราไม่มีจริงๆก็ไปหายืมมาให้ พ่อเรา พี่เรา ญาติคนอื่นๆมักจะบอกเราว่าอย่าไปให้เยอะ อย่าไปให้แก แต่เรากลัวว่าแม่อาจจะลำบากจริงๆ ไม่มีจริงๆ และเรื่องการไปพบหมอเรื่องรักษาตามนัด แม่มักจะมาขอเงินเราจำนวนมากๆ ซึ่งเราก็ถามแม่ว่าไม่สิทธิ์รักษาอะไรช่วยเลยหรอ แม่ตอบว่าไม่มี เราก็จะหาให้ ตอนนี้เงินเก็บเราไม่เหลือแบบไม่เลย เพราะครั้งล่าสุดที่ขอไปล่าสุดว่าจะไปหาหมอมันเป็นเงินก้อนสุดท้ายที่เรามี ซึ่งเรามีติดตัวตอนนี้ไม่ถึง 500 ด้วยซ้ำ การที่เราจะโทรสอบถามกับทางโรงพยาบาลเรื่องค่ารักษาของแม่เราทำได้ แต่ที่ผ่านมาเราไม่ทำ เพราะเราไม่อยากรับรู้ความจริงกลัวว่ามันจะเจ็บปวด แต่วันนี้ที่แม่มาขอเงินสุดท้ายไปเราถามว่ามันจ่ายเยอะขนาดนี้เลยจริงๆหรอ เพราะไม่มีแล้วนะ ก็ได้ให้แม่ไป เราวันต่อมาซึ่งก็คือวันที่เขียนกระทู้นี้เราได้โทรสอบถามเรื่องค่ารักษาพยาบาล ทางโรงพยาบาลบอกว่าคุณแม่มีสิทธิ์บัตรทอง ไม่ได้มีการเรียกเก็บค่ารักษาอะไรเลย  โลกของเราพังเลย เราร้องไห้จุกไปหมด ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาที่แม่มาขอตังเราเป็นหมื่นๆ เราหาให้ตลอด แต่สุดท้ายแม่โกหกเรา เราห่วงแม่กลัวแม่จะเหงา กลัวว่าแม่จะคิดมาก กลัวไม่มีคนดูแล เราไม่รู้ว่าแม่เอาเงินไปทำอะไร แต่เราเหนื่อย เราท้อมากๆ เราจะต้องให้แม่อีกเท่าไหร่แม่ถึงจะพอ เราจะพูดกลับแม่ยังไงว่าหยุดเล่นการพนัน หยุดโกหกเราได้แล้ว เรารู้ทุกอย่าง แต่เราไม่พูด เราต้องทำไงแม่ถึงจะหยุดสักที