สวัสดีค่า ตามหัวข้อเลย เราตอนนี้รู้สึกดิ่งมากๆ คิดเรื่องการตายของตัวเองบ่อยขึ้น จินตนาการเรื่องฆ่าตัวตายไปเรื่อยๆ แต่จริงๆเราก็ยังไม่อยากตายและกลัวความเจ็บปวด
แต่เราตอนนี้คือ
- แบกรับภาระครอบครัว  รถ2 คัน บ้านใหม่เพิ่งซื้อให้ที่บ้าน ค่าใช้จ่ายจิปาถะ ค่ากิน ค่าอยู่ ค่าสัตว์เลี้ยง และพาครอบครัวไปที่ต่างๆ เพราะมีเราขับรถได้
ทั้งหมดนี่เราเริ่มดูเเลตัวเองและครอบครัวได้ตอน2017  มันก็ดีมาตลอดนะ แต่ความเครียดที่สะสมคือ
- เราไม่ลงรอยกับน้อง อายุห่าง -5 , -9
- ญาติพี่น้องไม่ค่อยคุยกับเรา ไม่ค่อยชวนเราไปไหน
- พ่อแม่เริ่มมีปัญหาเรื่องมือที่3 ตอน2019
- เรารู้สึกว่า เราไม่ค่อยได้รับความรักจากใครเลย ทั้งที่เราพบายามให้ทุกคนมาตลอด อาจจะมากน้อยตามสถานการณ์  มันเครียดสะสมจนรู้สึกว่า เราไม่มีความสุข  
- บทสนทนาส่วนใหญ่ที่ทุกคนคุยกับเรา คือ - พาไปนี่หน่อย จ่ายอันนี้ ซื้ออันนั้น  อยากได้อันนี้  เขียนการบ้านให้หน่อย
- เราไม่เคยเล่าเรื่องงานให้ใครฟัง เพราะคิดว่าไม่มีประโยชน์อะไร
- เราเป็นคนอารมณ์ดีมาก ร่าเริงมาตลอด จริงๆ คิดบวกและmind set ตรรกะผิดถูกก็ตามมนุษย์คนนึงที่ยังแยกผิดชอบชั่วดีได้
แต่ทุกวันนี้คือ  เราเหมือนคนใกล้บ้าและตายด้านอยู่ในใจ ที่พูดหรือระบายให้ใครฟังไม่ได้ กับแม่ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เขาชอบใช้ตรรกะที่ว่า “ นั่นน้อง…เป็นพี่ต้องยอม” เราไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร
หล่ยเรื่องสะสม พอเราไม่ตามใจคนในบ้านบ้าง ก็กลายเป็นปัญหาขัดแย้ง  ไม่คุยกัน น้องเมินใส่ โกรธกัน วนลูปอยู่แบบนี้คลอดจนตอนนี้ เราเริ่มนึกถึงประกันชีวิตและการมอบทรัพย์สินหลังจากที่เราตายไปแล้วไว้บ้าง  ตอนนี้ที่เราพิมพ์อยู่เรามีสติดี และยังไม่ได้เริ่มการกระทำใดๆที่บ้าบอ
เราแค่หวังว่า สักวันจะมีคนที่รักเราจริงๆ คิดถึงเราและอยากคุยกับเราโดยไม่ใช่การขอให้ซื้อะไรให้  เราชอบทำบุญนะ ทำอยู่ตลอดๆ หวังว่าผลบุญมีจริงจะช่วยให้มีคนรักเราบ้าง  จริงๆ ตอนนี้ขอร้องให้ก่อน