คือวันก่อน เราขับรถยนต์ออกไป จะไปเติมน้ำยาแอร์ เราขับออกมาความเร็ว20 ในหมู่บ้าน ยังไม่ออกจากหมู่บ้านเลย เรามองไปที่กระจกหลัง
เห็นลูกแมวสีขาว ดิ้นเหมือนปลา แบบกระโดดๆ ดิ้นๆ เราก็เอะใจ ว่ามาแต่ไหน ตอนขับมาไม่มีอะไรบนถนนเลย ขับไปสักพัก เอ๊ะขึ้นได้ หรือว่าจะเป็นลูกแมวที่เราเลี้ยง ขับไปไกลสักพัก ค่อยวนรถกลับมาดู เพราะมีรถตามหลัง
พอวนรถมาถึงเท่านั้นแหละ เราปล่อยโฮ ออกมาดังมากๆ ภาพที่เห็น เราไม่มีวันลืมเลย คือน้องจริงๆ ตาหลุดออกมาข้างนึง ปากเบี้ยว
เราลงไปอุ้มทั้งร้องไห้ ชาวบ้านก็มอง เลือดนี่เต็มเสื้อกางเกง เต็มรถเลย กลับเอาศพน้องไปไว้บ้าน แล้วรีบไปเติมน้ำยาแอร์

สาเหตุคือ น้องเข้าไปใต้ท้องรถค่ะ แล้วเราไม่รู้
เรานึกขึ้นได้ว่า น้องซนมากเคยเล่นด้วย แล้วน้องไปหลบใต้ท้องรถครั้งนึง
ไม่คิดว่า น้องจะไปหลบตอนเราจะไปข้างนอกเลย
ถ้าเรารู้ คงรีบเอาน้องออกมา แต่นี่แมวตัวเล็ก หลบตรงไหนเราไม่เห็นเลย ภาพทุกภาพเราจำได้ดี สงสารมากร้องไห้หนักมาก ซึมมากค่ะ
ขุดหลุม ฝังน้องไปทำบุญกรวดน้ำให้ ก็ยังรู้สึกแย่อยู่
ที่แย่กว่านั้นคือ แม่เขาค่ะ ร้องหาลูกและเดินมาอ้อน มาถูเรา เราน้ำตาไหล ได้แต่ขอโทษที่ทำให้ลูกตาย เราไม่ได้ตั้งใจ เหมือนเป็นตราบาป
แต่พยายามจะปลอบใจว่าน้องคงไปเกิดเป็นคนแล้ว บางทีก็หลอกตัวเองว่าไม่ใช่น้อง ได้ยินเสียงแมวร้องก็คิดว่าคือเขา แต่ความจริง เขาจากไปแล้ว ขอวิธีฮีลใจหน่อยค่ะ อยากได้ลูกแมวแบบเขาอีก แต่ไม่รู้แม่แมวจะท้องอีกไหม คิดถึงแล้วเศร้า รักและคิดถึงน้องตลอด