ผมกับแฟนเก่าคบกันตั้งแต่อายุ17เขาอายุ16ผมเรียนจบม.3แล้วไม่ได้เรียนต่อผมทำงานเป็นโรงงานสกีสผ้าเย็บผ้าของยาทๆพี่น้องของพ่อกับแม่ผมเขาเป็นเพื่อนๆกันในโรงงานก็จะมีที่พักให้ฟรีแค่แรงไม่ได้เยอะวันล่ะ250OTชม.ล่ะ25 และส่วนเขาเป็นลูกสาวของคนที่ทำงานด้วยกันกับผม ช่วงปิดเทอมหรือปีใหม่สงกรานต์แม่เขาที่ทำงานกับผมก็พาเขามาประจำ เจอกันก็เลยชอบกันแล้วแอบมีอะไรกันจนแม่เขาจับได้ พอแม่เขาจับได้ก็มีปัญหากันสุดท้ายก็ให้แม่ผมมาคุยผู้ใหญ่กับผู้ใหญ่คุยกันทุกอย่างจบด้วยการแต่ง แต่ต้องรอให้อายุ20ก่อน ตอนนั้นก็ผู้กแขนกันไปก่อนสัญญากันไว้ว่าจะช่วยกันเก็บเงิน จนผ่านมาตั้งนานเก็บเงินกันไม่ได้สักทีแถม ทะเลาะกันบ่อยและผมกับเขามีลูกด้วยกัน3คน จนค่าใช้จ่ายมันนเยอะเงินเดือนออกมาก็ไม่พอ ต้องแยกย้ายไปหางานใหม่ทำ เรื่องมันจบที่ตรงนี้ครับเขาแอบไปมีสัมพันธ์กับคนที่โรงงานเขา ผมเองไม่รู้ว่าไปแอบคบกันตอนไหนสุดท้ายผมก็หาเหตุผลไม่เจอแค่จับได้ก็เลิกกันไปผมเองที่เดินออกมา ส่วนลูกก็อยู่กับเขาผมไม่ได้เอามาด้วย จากวันนั้นจนวันนี้ก็เกือบ4ปีแล้ว ตั้งแต่เขาเลิกกับผมไป ก็ไปมีคนใหม่จนเขาเลิกกันแล้วมีใหม่อีก ผมนับได้รวมคนปัจจุบันของเขาก็ 5 คนแล้ว แต่ผมยังไม่เคยมีใครเลยหลายครั้งวนเวียนไปดูเฟสบุ๊คเขาก็คิดถึงวันเก่าๆนึกถึงตอนแรกๆยังจำทุกอย่างได้หมด หลายครั้งนึกถึงทุกอย่าง ตอนทะเลาะ ตอนลำบาก ตอนจี๋เอว หัวเราะกัน หรือทุกตอนบางทีก็ ยิ้ม บางทีก็ยังมีน้ำตาไหล่มา ยังรู้สึกเจ็บปวดอยู่เลย ป่านนี้ลูกก็คงจำผมไม่ได้แล้ว ผมอยากไปหาลูกนะแต่ติดที่กลัวเจอแฟนใหม่เขากลัวอดใจไม่ได้ ทำได้แค่ดูในเฟสเขา