สวัสดีค่ะ หลังจากตามอ่านของคนในนี้มาเยอะ วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์ของตัวเองบ้าง ยาวหน่อยนะคะ นอนรพว่างๆเลยพิมพ์ไว้ในโน๊ต😂
ที่ผ่านมาเป็นคนไม่กินผัก แต่กินผลไม้ และทานน้ำน้อยมากๆ

เรารู้สึกว่ามันเป็นมานานมากแล้ว น่าจะเกือบ10ปี แต่ไม่เคยมีปัญหาอะไรในการใช้ชีวิตประจำวัน อาการเพิ่งมาแย่จนทนไม่ไหวช่วง2ปีที่ wfh น่าจะเพราะอยู่แต่บ้าน น้ำจากที่อยู่ออฟฟิศก็กินน้อยแล้ว อยู่บ้านกินน้อยกว่าเดิมอีก อาหารก็ไม่ค่อยทานเพราะเบื่อ เดินก็น้อยลง ขับถ่ายยากกว่าเดิม

เมื่อก่อนเวลาขับถ่ายมันก็มีก้อนยื่นแต่มันกลับเข้าไปเองได้ เป็นติ่งเล็กๆ ไม่ได้มีผลกับการใช้ชีวิต ไม่ต้องดันเข้า และช่วง1-2ปีนี้ หลังจากไปพบคุณหมอก็พยายามกินน้ำเยอะมากขึ้น กินผลไม้ กินผัก แต่เหมือนติ่งจะใหญ่ขึ้น เพราะเราท้องผูกมาก่อนหน้านี้
ติดชอบเอาโทรศัพท์เข้าไปเล่น นั่งนาน และหลายๆวันถ่ายที เป็นพฤติกรรมที่ทำให้เกิดริดสีดวงจริงๆค่ะ หรืออาจจะเป็นกรรมพันธุ์ด้วยเพราะแม่เราเป็นเหมือนกัน

จนช่วงประมาณต้นปี64 เราถ่ายแล้วมีเลือดสดๆเต็มชักโครก และเจ็บก้นมากๆ เลยตัดสินใจไปหาหมอเลย ตอนแรกโทรถามรพเอกชนสาขา1ที่เรามีประวัติอยู่ แผนกลำไส้และทวารหนักที่นี่มีแต่หมอผช เลยไปสาขา2 เพราะมีหมอผญ

ถึงวันนัดก็เล่าอาการให้หมอฟัง หมอก็ให้ขึ้นเตียงแล้วใช้นิ้วเข้าไปคลำ เจอแผลข้างใน ตอนหมอคลำเจอแผลแล้วถามว่าตรงนี้ใช่มั้ยที่เจ็บน้ำตาแทบไหล เพราะเจ็บมากค่ะหมออออ เป็นที่มาที่ทำให้เวลาเราถ่ายแล้วเลือดออกและเจ็บมากๆ ฉีดน้ำล้างก็แสบ เพราะมันเป็นแผลตรงที่เป็นติ่งยื่นออกมาอีกที หมอเลยให้ยามาทา และกินไฟเบอร์

พอยาหมด กลับมาพบคุณหมอตามนัดก็แจ้งเขาว่าอาการแสบและเจ็บหายไปแล้ว ถึงจะมีติ่งอยู่แต่เราก็ใช้ชีวิตได้ปกติ เพราะมันไม่เจ็บ ที่เจ็บเพราะมันเป็นแผลแค่นั้นค่ะ เหมือนแผลจะหายไปแล้วจริงๆ เพราะหมอคลำแล้วเราไม่เจ็บแล้ว

หมอก็เลยไม่ได้นัดเราต่อ แต่ให้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการกินและการเข้าห้องน้ำ แล้วก็ให้ไฟเบอร์มากินอีกต่อเนื่อง

จนเวลาผ่านไปสักระยะ อาการมาอีกแล้ว วันนั้นท้องเสีย เป็นการเจ็บที่ทรมานมากๆ ริดสีดวงอักเสบกว่าทุกครั้ง นั่งไม่ได้เลย ต้องนอนคว่ำ แล้วมันก็ปวดแบบตุ้บๆที่ริดซี่ตลอดเวลา

เลยกลับไปหาหมออีกครั้ง หมอก็ขอขึ้นเตียงตรวจอีก ที่นี้หมอบอกมันเป็นริดสีดวงข้างใน ก้อนใหญ่มากแล้วนะ ระยะ3 จะผ่ามั้ย ไม่ผ่าตอนนี้อนาคตก็ต้องผ่าอยู่ดี เราเลยขอกลับมาคุยกับพ่อก่อน

พ่อเลยให้ลองไปหาที่สาขา1ที่เรามีประวัติอยู่ ลองให้หมอหลายๆท่านดูว่าควรผ่ามั้ย หรือมีทางรักษาอื่น ตอนแรกอายหมอผช แต่ ณ ตอนนั้นเจ็บมากกว่าอาย เลยไปก็ไป

หมอก็ให้ขึ้นเตียงตรวจอีก แต่รอบนี้หมอขอใช้เครื่องมือเข้าไปตรวจด้วย เพราะเราเป็นริดสีดวงภายใน แต่หมอบอกก็ไม่ได้ใหญ่มากนะ แล้วหมอก็ซักถามว่าเวลาถ่ายก้อนมันยื่นมาเยอะมั้ย ต้องดันเข้าไปมั้ย

ใช่ค่ะ หลังๆมานี้เราต้องดันกลับไปเองตลอด น้องไม่เข้าไปเองเหมือนเดิมแล้ว และเหมือนก้อนจะใหญ่ขึ้น หมอบอกงั้นให้เราลองไปเบ่งให้ก้อนมันออกมาแล้วมาขึ้นตรวจใหม่

พอกลับมาให้หมอดู หมอบอกน่าจะต้องผ่าแล้ว เพราะพอมันออกมามันใหญ่มาก มีก้อนใหญ่1หัว ก้อนเล็กๆอีก3หัว ถ้าอยากผ่าก็ผ่าได้ แต่ที่แผลไม่หายสักที เพราะเวลาเราถ่ายเราต้องดันก้อนเข้าไป มันทำให้แผลถูกดันทุกครั้งที่เราถ่าย มันก็เลยอักเสบ ทำให้แผลไม่หาย

หมอบอกถ้ารีบผ่าได้ก็ดี ตอนนี้มันเป็นข้างใน ทิ้งไว้นานเดี๋ยวมันจะออกมาเป็นข้างนอก แล้วแผลข้างในน่าจะเจ็บน้อยกว่า ระหว่างรอเราหาวันผ่าหมอก็ให้ไฟเบอร์กับยาเหน็บมาใช้ประมาณ1วีค

พอได้วันเราก็เลยนัดผ่าที่สาขา1เลย เนื่องจากหมอที่สาขา1คนที่เรารับการรักษาท่านเป็นอาจารย์หมอของสาขา2 และใกล้บ้านกว่า ท่านแนะนำให้ผ่าปกติ ไม่ใช้เลเซอร์ ไม่บล็อกหลัง ให้วางยาสลบเลย

14/5/65 
ถึงเวลาก็ต้องมา PCR ก่อน1วัน เราไม่เสียค่าใช้จ่ายตรวจโควิด เพราะแพคเกจเกิน 50k ญาติเฝ้าได้1คน แต่ต้องเสียค่า ATK 350 บาท และต้องมาตรวจวันแอดมิดที่รพ

15/5/65
ถึงวันขึ้นเขียง หมอให้งดน้ำอาหารตั้งแต่7โมง และให้มาถึงรพ8โมง เราก็มารับผลโควิด มาเปลี่ยนชุด ให้น้ำเกลือ ตรวจเลือด เอ็กซเรย์ปอดคิวผ่าบ่าย3โมง มีวิสัญญีแพทย์มาแนะนำตัวว่าจะเป็นคนวางยาให้

สักเที่ยงๆพยาบาลก็มาสวนอุจจาระให้ พอ 14.30 ก็มาเข็นพาไปห้องผ่าตัด เย็นมากกกก แต่รู้สึกไม่สั่นเท่าตอนผ่าช็อคโกแล็ตซีส อันนั้นครั้งแรกที่เข้าห้องผ่าตัดเลย รอบนี้ชิลๆ ไม่หนาวเท่าไหร่

เข้าไปนอนหงาย พยาบาลก็เอาเครื่องมือวัดคลื่นหัวใจ วัดชีพจรมาติดให้ มาคุยเล่น บอกเดี๋ยววิสัญญีแพทย์จะมาวางยาสลบนะ ถ้าฝันเห็นเลขก็บอกกันด้วย พรุ่งนี้จะรวย😂

ถึงเวลาหมอจะเข้า เค้าก็ให้เรานอนคว่ำ เอาหมอนมารองหน้าอก เอาอะไรไม่รู้รองช่วงหน้าท้องให้ก้นยก

แล้ววิสัญญีก็เอายาสลบมาฉีดเข้าสายน้ำเกลือ เราเห็นตอนยาวิ่งเพราะเรานอนคว่ำอยู่ วิสัญญีก็บอก จะหลับแล้วนะ จะแสบแขนนิดนึงตอนยาวิ่งนะคะบลาๆ ไม่ถึง3วิ ภาพตัดไปเลย

รู้สึกตัวอีกทีพยาบาลเรียก บอกผ่าเสร็จแล้ว ตอนนี้ออกมานอนพักดูอาการแล้วนะคะ สะลึมสะลือยาสลบแต่มีสติฟังอยู่

หลับต่อไปสักพักเค้าก็พาเข็นกลับมาห้องพัก เริ่มปวดฉี่ เลยไปห้องน้ำ ฉี่ออกปกติ ไม่ต้องสวนเลย เพิ่งเห็นว่ามีเหมือนผ้าก็อตติดที่ก้น และมีสก็อตเทปแปะอยู่3อัน ถึงว่าเวลาฉี่เสร็จมานอนผ้าปูเปียก นึกว่ามีน้ำเหลืองหรือเลือดไหล ;-;

ความรู้สึกคือปวดแผลนิดหน่อย ปวดเหมือนตอนที่เราถ่ายแข็งแล้วปวดน้องริดซี่เลยค่ะ แต่อยู่ในระดับที่ทนได้

แล้วพยาบาลก็เอาอาหารเย็นและยามาให้กิน กินเกลี้ยงเลย งดมาตั้งแต่7โมง หิวววว ผัดผักที่ไม่เคยกิน ลองกินดูก็อร่อยเหมือนกันนะเนี่ย

เสร็จแล้วพยาบาลก็มาเอาน้ำเกลือออก มาวัดความดันต่างๆ สักตี3เริ่มรู้สึกปวดแผลขึ้นมากกว่าเดิมอีกนิด เลยหลับๆตื่นๆทั้งคืน แต่ไม่ได้ขอยาแก้ปวด

6โมงพยาบาลเข้ามาวัดความดัน วัดไข้ แล้วก็ฉีดยาแก้ปวดให้

7.30 เช็ดตัวและนำผ้าก็อตที่แปะก้นออก แล้วก็ให้แช่ก้นในน้ำอุ่น 15 นาที

11โมงก็ได้ทานไฟเบอร์ เที่ยงคุณหมอเข้ามาคุย บอกแผลที่ฉีกลึกมาก เราถึงได้เจ็บเวลาถ่าย อีก7วันนัดมาดูแผลอีกที แล้วก็บอกเราดูชิล บางคนเจ็บแบบโอดโอยมาก ความทนเจ็บขึ้นอยู่กับบุคคลจริงๆ ตอนบ่ายโมงทานอาหารกลางวันอีกมื้อ รอประกันถึงประมาณ4โมง ทำเรื่องจ่ายเงินก็ได้กลับบ้าน

เราอ่านมาของหลายๆคนบอกต้องถ่ายให้ออกถึงจะได้กลับบ้าน แต่ของเราคุณหมอไม่ได้ให้ถ่ายภายในวันนั้นเลย แต่ให้ยาที่เป็นน้ำสีขาวๆมาทาน ถ้าถ่ายแล้วก็หยุดไปทานยาน้ำเชื่อมต่อแทน

คุณหมอแจ้งก่อนเลยว่าให้แช่น้ำอุ่นปกติ ไม่ต้องผสมด่างทับทิมหรืออะไรเลย แล้วเราผ่าไปมันจะทำให้รูทวารแคบลง อาจจะรู้สึกเหมือนถ่ายไม่สุด แต่ไม่ต้องนั่งนาน ถ้าไม่ออกให้ลุกทันที

คุณหมอใจดีตั้งแต่ตอนมาตรวจก่อนจะผ่าเลย ทีมห้องผ่าตัดก็พูดคุยเล่นให้เราไม่กลัว ทีมพยาบาลที่ดูแลตอนอยู่ห้องพัก พนักงานทำความสะอาดห้อง พนักงานส่งอาหารก็พูดจาดีทุกคนเลย

แพคเกจเราเป็น2วัน1คืน ราคา 71k เรามีประกันส่วนตัวที่ทำไว้ แต่เบิกไม่ได้เพราะเราเคยไปหาหมอก่อนจะทำประกัน เค้าเลยไม่ครอบคลุมโรคนี้ แต่มีประกันกลุ่มของบริษัท เคลมได้ 44k ส่วนต่างจ่ายเองประมาณ 27k 

ตั้งแต่ผ่าเสร็จเรายังไม่ถ่ายเลย อาจจะเพราะเราสวนออกไปหมดแล้วก่อนผ่า แต่มีความรู้สึกเหมือนจะถ่ายประมาณ2-3 แต่ก็ไม่ออก แอบกลัวว่าถ่ายครั้งแรกจะเจ็บขนาดไหน ไว้เดี๋ยวมาอัพเดตอีกทีนะคะ