**อันนี้เรายืมแอคของพี่สาวมาใช้นะคะ**
ประเด็นเลยคือเรากำลังขึ้นม.6 แล้วค่ะ เราเรียนรร.ที่เป็นรร.ประจำมานานตั้งแต่ม.1เลย ทุกครั้งที่เราเข้าหอเราจะร้องไห้คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ตลอด ร้องไห้ก่อนนอนหลายๆคืนติดกัน เหมือนอาการ Homesick มันจะกลับมาทุกครั้งที่เข้าหอ เวลาเราขนของขึ้นหอเราจะไม่กล้าหันกลับไปมองคุณพ่อคุณแม่ที่มาส่งเลยค่ะ น้ำตามันจะไหลทุกที555 คุณพ่อคุณแม่เคยเล่าว่าท่านก็ร้องไห้ตอนขับรถขากลับทุกครั้งเหมือนกัน เราสนิทกับคุณพ่อคุณแม่มากๆ มีอะไรเราจะคุยกันตลอดเลย เราคุยกับคุณพ่อคุณแม่ทุกเรื่องในชีวิตที่เราเจอ รักท่านสุดหัวใจเลย;-; เวลาโทรหาท่านทั้งคู่เราจะเสียงสั่นทุกที กลัวท่านรู้ว่าเราร้องไห้อยู่ แม้ว่าจะมีวันหยุดกลับบ้านบ้าง แต่สำหรับเรามันเศร้าทุกครั้งที่เห็นหน้าท่านทั้งคู่เลย คิดเสมอเลยว่าคิดถูกมั้ยที่มาอยู่รร.ประจำแบบนี้ เวลา 6 ปีที่ไม่ได้อยู่กับท่านเรารู้สึกเสียดายมากๆ นี่ขนาดว่าอายุ 18 แล้วแต่เรายังขี้แงคิดถึงท่านตลอด555 คิดถึงท่านทั้งคู่สุดๆเลยค่ะ มีใครเป็นเหมือนเราบ้างคะ;-;
**แท็กผิดประการใดต้องขอโทษด้วยค่า**
เศร้ามากเลยค่ะ คิดถึงบ้านมากๆ
ประเด็นเลยคือเรากำลังขึ้นม.6 แล้วค่ะ เราเรียนรร.ที่เป็นรร.ประจำมานานตั้งแต่ม.1เลย ทุกครั้งที่เราเข้าหอเราจะร้องไห้คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ตลอด ร้องไห้ก่อนนอนหลายๆคืนติดกัน เหมือนอาการ Homesick มันจะกลับมาทุกครั้งที่เข้าหอ เวลาเราขนของขึ้นหอเราจะไม่กล้าหันกลับไปมองคุณพ่อคุณแม่ที่มาส่งเลยค่ะ น้ำตามันจะไหลทุกที555 คุณพ่อคุณแม่เคยเล่าว่าท่านก็ร้องไห้ตอนขับรถขากลับทุกครั้งเหมือนกัน เราสนิทกับคุณพ่อคุณแม่มากๆ มีอะไรเราจะคุยกันตลอดเลย เราคุยกับคุณพ่อคุณแม่ทุกเรื่องในชีวิตที่เราเจอ รักท่านสุดหัวใจเลย;-; เวลาโทรหาท่านทั้งคู่เราจะเสียงสั่นทุกที กลัวท่านรู้ว่าเราร้องไห้อยู่ แม้ว่าจะมีวันหยุดกลับบ้านบ้าง แต่สำหรับเรามันเศร้าทุกครั้งที่เห็นหน้าท่านทั้งคู่เลย คิดเสมอเลยว่าคิดถูกมั้ยที่มาอยู่รร.ประจำแบบนี้ เวลา 6 ปีที่ไม่ได้อยู่กับท่านเรารู้สึกเสียดายมากๆ นี่ขนาดว่าอายุ 18 แล้วแต่เรายังขี้แงคิดถึงท่านตลอด555 คิดถึงท่านทั้งคู่สุดๆเลยค่ะ มีใครเป็นเหมือนเราบ้างคะ;-;
**แท็กผิดประการใดต้องขอโทษด้วยค่า**