เราไม่รู้ว่าสาเหตุมาจากอะไร
เขาเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานมาตั้งแต่บ.เปิด
วันก่อนที่จะไม่คุยกัน วันนั้นเราปล่อยน้องพาสทามกลับก่อนเวลาซึ่งเป็นปกติอยู่แล้ว คือมันเหลือ15นาทีก่อนเลิก เพราะไม่มีอะไรให้น้องทำแล้ว รู้ว่าผิดกฏนะ แต่ก็ตั้งใจทำ และไม่รู้ว่าเพราะเรื่องนี้หรือเปล่า เขาถึงไม่คุยด้วย พอปล่อยน้องกลับไป เราคุยกับเขา บอกเขาว่าจะทำอันนี้เองนะ แต่เหมือนเขาไม่ฟังอ่ะ มั่นใจว่าได้ยินเพราะเราไม่ได้พูดเบา ก็นั่นแหละคิดว่าจะจบ แต่ไม่จบ พอวันต่อมาถามก็ตอบเหมือนไม่อยากคุยด้วย เราเป็นคนเงียบมาเงียบกลับ คุยด้วยก็คุย แต่ย้ำเลยว่าเกี่ยวกับงานยังคุยกันปกติ แต่เรื่องต่างๆนาๆที่เคยถาม ได้ไรกิน ทำไรกิน ไปไหนมา บอกเลยไม่ถามกันแล้ว แม้แต่จะไปไหนก็ตามที่ไม่เกี่ยวกับงานก็จะไม่บอกกัน หิวกะไปกินข้าว เข้าห้องน้ำก็ไป เป็นแบบนี้มา11วันแล้ว เราอึดอัด ยิ่งทำงานด้วยกันแค่2คนยิ่งทำให้อึดอัด เราเลยคิดจะลาออก นี่คิดว่าเราไม่อดทนรึเปล่า ไม่สู้ ไม่อะไรเลย
ทำงานกัน2คน ไม่คุยกัน แต่ยังคุยเรื่องงานกันปกติ
เขาเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานมาตั้งแต่บ.เปิด
วันก่อนที่จะไม่คุยกัน วันนั้นเราปล่อยน้องพาสทามกลับก่อนเวลาซึ่งเป็นปกติอยู่แล้ว คือมันเหลือ15นาทีก่อนเลิก เพราะไม่มีอะไรให้น้องทำแล้ว รู้ว่าผิดกฏนะ แต่ก็ตั้งใจทำ และไม่รู้ว่าเพราะเรื่องนี้หรือเปล่า เขาถึงไม่คุยด้วย พอปล่อยน้องกลับไป เราคุยกับเขา บอกเขาว่าจะทำอันนี้เองนะ แต่เหมือนเขาไม่ฟังอ่ะ มั่นใจว่าได้ยินเพราะเราไม่ได้พูดเบา ก็นั่นแหละคิดว่าจะจบ แต่ไม่จบ พอวันต่อมาถามก็ตอบเหมือนไม่อยากคุยด้วย เราเป็นคนเงียบมาเงียบกลับ คุยด้วยก็คุย แต่ย้ำเลยว่าเกี่ยวกับงานยังคุยกันปกติ แต่เรื่องต่างๆนาๆที่เคยถาม ได้ไรกิน ทำไรกิน ไปไหนมา บอกเลยไม่ถามกันแล้ว แม้แต่จะไปไหนก็ตามที่ไม่เกี่ยวกับงานก็จะไม่บอกกัน หิวกะไปกินข้าว เข้าห้องน้ำก็ไป เป็นแบบนี้มา11วันแล้ว เราอึดอัด ยิ่งทำงานด้วยกันแค่2คนยิ่งทำให้อึดอัด เราเลยคิดจะลาออก นี่คิดว่าเราไม่อดทนรึเปล่า ไม่สู้ ไม่อะไรเลย