ถ้าเราทำงานในวงการบันเทิง ร้องรำทำเพลงดีดสีตีเป่า แน่นอนมันต้องสนุกสนานเบิกบานใจทำให้คนลุ่มหลงในผลงาน
ทำมาหารับประทาน หาเงินดูแลพ่อแม่พี่น้องด้วยความสุจริต บัวเทิงทั้งวันคืน นำพาคนอื่นๆให้ลุ่มหลงมัวเมาในสีแสง

ถามตรง ทำงานแบบนี้ ตายไปตกนรกลงไปถึงชั้นไหนครับ?
และเคยมีคำกล่าวในพระไตรปิกฏว่าเช่นไรครับ?