สวัสดีค่ะ กระทู้นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ที่มาตั้งกระทู้เพราะเกิดความสับสนกับการตัดสินใจอยากขอคำแนะนำ ขอเล่ารายละเอียดดังนี้ค่ะ
เราอายุ 30 ปี แฟนเราอายุ 45 ปี เรากับแฟนคบกันมา 6 ปีแล้วค่ะ ตอนนี้แฟนขอเราแต่งงานแต่เรากำลังสับสนว่าจะแต่งงานดีหรือไม่ หรือถ้าตกลงแต่งจะจัดการปัญหาที่มีอยู่ในปัจจุบันอย่างไร
1. แฟนเรามีบ้าน 1 หลังกู้ซื้อมาเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ในบ้านของแฟนมีแม่แฟนเรา น้าแฟนเรา(น้องแม่) พี่ชายของแฟนเรา ภรรยาของพี่ชายแฟน และลูกของพี่ชายแฟน 2 คน  รวมแฟนเราด้วยทั้งหมด 7 คน ซึ่งบ้านมีเพียง 4 ห้องนอน (ห้องที่ 1 เป็นของแม่และน้า ห้องที่ 2 เป็นของแฟนเรา ห้องที่ 3 เป็นของพี่ชายแฟนและภรรยาของเขา และห้องที่ 4 ใช้เป็นห้องของลูกพี่ชายทั้ง 2 คน) 
2. บ้านหลังนี้แฟนเราเป็นเจ้าของบ้าน กู้เองและผ่อนเอง 100% โดยแฟนเล่าให้เราฟังว่าพี่ชายและภรรยาของเขาเข้ามาขออยู่ด้วยตั้งแต่เริ่มกู้บ้าน โดยระยะแรก แฟนเป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านเองทั้งหมดทั้งค่าบ้าน ค่าส่วนกลาง ค่าน้ำ ค่าไฟ ต่างๆ ครอบครัวของพี่ชายแฟนมาอยู่ฟรีๆแบบไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ และแฟนตกลงให้อยู่เนื่องจากตอนนั้นก็ยังไม่ได้มีครอบครัว (มีแฟนแต่ไม่ได้แต่งงาน) แต่ตั้งแต่เราคบกับแฟนมา 6 ปี ช่วงนี้พี่ชายของแฟนเป็นคนจ่ายค่าน้ำและค่าไฟ 
3. เมื่อ 5 ปีก่อน ธุรกิจที่แฟนเราทำอยู่มีปัญหาต้องใช้เงินจำนวนหนึ่ง แต่แฟนไม่มีสมบัติอะไรที่จะเปลี่ยนเป็นเงินได้ มีแค่รถยนต์ 1 คันถ้าเอาไปเข้าไฟแนนซ์ก็ได้เงินไม่พอกับที่ต้องการจะใช้ บ้านที่อยู่ก็ยังผ่อนไม่หมดแต่เหลือยอดไม่ถึงล้าน แฟนจึงตัดสินใจขายบ้าน โดยที่ผู้กู้ซื้อต่อเป็นพี่ชายของเขาเอง เพื่อจะนำเงินส่วนต่างไปใช้ในธุรกิจ (ราคาขายบ้านต่ำกว่าราคาตลาดมาก เพราะเหมือนขายแค่ให้ได้เงินมาตามที่ต้องการจะใช้ ณ ตอนนั้น) โดยมีข้อตกลงกันระหว่างแฟนและพี่ชายของเขาว่าจะใช้ชื่อพี่ชายเป็นคนกู้ซื้อไปก่อน 3-4 ปีหากธุรกิจกลับมาแล้วจะมาซื้อคืน แต่ค่าผ่อนบ้านหลังจากเปลี่ยนผู้กู้นั้นแฟนเราจะเป็นคนผ่อนเองตามเดิมทุกอย่าง เปรียบเสมือนแค่เปลี่ยนชื่อผู้กู้แต่แฟนยังคงเป็นผู้รับผิดชอบผ่อนเหมือนเดิม 100% (ณ ตอนนั้นเรายังคบกันได้แค่ปีนิดๆ แฟนจึงยังไม่ได้ปรึกษาเรา เราคุยกันแค่ธุรกิจมีปัญหานะ แต่เขาก็ไม่ได้บอกเราว่าแก้ปัญหาด้วยวิธีนี้ เรามารู้หลังจากนั้นประมาณเกือบๆปี)
4. ผ่านไป 2 ปีธุรกิจของแฟนเราไม่ได้ดีขึ้น (ช่วงนี้เราคบกันได้ประมาณปีที่ 3 หรือปีที่ 4เนี่ยแหละ) สุดท้ายต้องปิดตัวลงไปเงินที่ได้จากขายบ้านมาตอนนั้นก็เหลืออยู่แสนกว่าบาท แฟนจึงกลับไปทำงานเป็นพนักงานบริษัทแต่ก็เป็นผู้บริหารระดับกลาง มีรายได้ต่อเดือนระดับนึง แต่ยังไม่ได้กู้ซื้อบ้านคืนมา (เราพึ่งมารู้ว่าเขาตั้งใจเก็บเงินให้ได้ก้อนหนึ่งเพื่อที่จะขอเราแต่งงาน และนำส่วนที่เหลือไปเป็นค่าดาวน์บ้านหลังเดิม) ปัจจุบันบ้านจึงยังเป็นชื่อของพี่ชายแฟน
5. ในช่วงปีหลังๆนี้แฟนเริ่มพูดเรื่องแต่งงานกับเราบ่อยขึ้น แต่เรายืนยันมาตลอดมายังไม่พร้อม เหตุผลหลักๆของเราคือเราอึดอัดที่จะต้องเข้าไปอยู่ในบ้านที่มีคนเยอะมากมายขนาดนั้นและบ้านไม่มีพื้นที่ว่างรองรับลูกเราในอนาคตเลย บวกกับเราต้องการให้แฟนซื้อบ้านกลับมาเป็นชื่อตัวเองก่อน จึงยื่นข้อเสนอไปว่าหากจะแต่งงานต้องอยู่กันแค่ครอบครัวเราเท่านั้นต้องไม่มีคนอื่น โดยมีทางเลือกให้เขาไปว่า
1) กู้ซื้อบ้านคืนมาและบอกให้ครอบครัวพี่ชายย้ายออกไปแต่แม่ของเขาและน้าของเขายังอยู่บ้านนี้เหมือนเดิมเพราะเราเข้าใจได้
2) ซื้อบ้านใหม่ โดยต้องให้พี่ชายของเขาขายบ้านหลังนี้และนำเงินที่ได้มาให้แฟนเราเพราะเขาเป็นคนออกค่าใช้จ่ายในการผ่อนบ้าน 100% เราตั้งใจว่าเขาจะได้นำเงินส่วนนั้นไปเป็นเงินดาวน์เพื่อซื้อบ้านใหม่ ซึ่งทางเลือกนี้เรายังคงโอเคที่เขาจะรับแม่และน้าของเขามาอยู่ด้วยเพราะท่านก็อายุเยอะแล้ว
6. เมื่อเรายื่นข้อเสนอไปแฟนก็ไม่พูดถึงเรื่องนี้สักพักใหญ่ แต่แล้วก็กลับมาพร้อมข้อเสนอให้เราว่า "เราไปซื้อบ้านใหม่กันดีกว่า บ้านหลังนี้อายุสิบกว่าปีแล้วก็ยกให้พี่ชายไปผ่อนต่อละกันยังไงตอนนี้ก็ชื่อคนกู้เป็นชื่อเขาอยู่แล้ว" นั้นทำให้เราฟิวขาดมาก เพราะแม้ว่าเงินเดือนของเขาจะมากพอที่จะกู้ซื้อบ้านใหม่และผ่อนได้ แต่มันจำเป็นถึงขั้นที่จะยอมเสียเงินเสียบ้านให้กับพี่ชายของเขาที่ไม่ได้มีส่วนในการผ่อน ไม่ได้มีส่วนในการซ่อมหรือบำรุงรักษาแม้แต่บาทเดียวด้วยหรือ (แถวที่เราอยู่แม้จะเป็นบ้านมือสองก็ราคาขั้นต่ำประมาณ 3.3 ล้าน บ้านใหม่แพงกว่านี้ บ่านแฝดยังราคา 2 ปลายๆ )
7. ในตอนที่ขายบ้านกันตอนนั้นก็ขายไปต่ำกว่าราคาตลาดมากเพราะแค่ต้องการเงินส่วนหนึ่งไม่ได้ต้องการจะขายจริงๆ พอมาตอนนี้บอกจะยกให้เขาฟรีๆไปผ่อนต่อ แต่ตัวแฟนเราเองจะกู้ซื้อบ้านใหม่ ซึ่งนั่นหมายความว่าชีวิตครอบครัวเราที่กำลังจะเริ่มต้องรับภาระหนี้ใหม่ที่มากขึ้น เพียงเพราะลำบากใจที่จะพูดกับพี่ของเขาและเป็นห่วงว่าพี่ชายเขาจะเป็นหัวหน้าครอบครัวของเขาเองไม่ได้ โดยข้อเสนอที่เขาให้เรามาว่าจะซื้อบ้านใหม่นั้นเขายังคงขอว่าให้แม่และน้าของเขามาอยู่กับเราด้วย เรายิ่งชอคคูณสองเพราะนั้นหมายถึงค่าใช้จ่ายในการดูแลผู้สูงอายุจะเพิ่มเข้ามาในชีวิตของเราด้วยเช่นกัน ในขณะที่พี่ชายของเราได้บ้านไปผ่อนต่อซึ่งเหลือภาระหนี้อีกเพียงล้านนิดๆ และไม่ต้องมารับผิดชอบเลี้ยงดูแม่และน้าผู้มีบุญคุณของเขาด้วย มีแต่ได้กับได้
8. เราเห็นและเรามั่นใจว่าแฟนเราเป็นคนดีมาก เขาไม่ติดเที่ยวสังสรรค์ จะมีไปกับเพื่อนร่วมงานบ้างนานๆครั้ง ไม่สูบบุหรี่ ไม่เจ้าชู้ เป็นคนใจเย็น ใจดีและรักครอบครัวมากๆ เรื่องที่เขาจะดูแลแม่และน้าของเขาเราพอเข้าใจได้ แต่เราไม่โอเคมากในประเด็นเรื่องบ้านนี้ และเราไม่เข้าใจว่าเขายอมเสียสละทุกอย่างให้พี่ชายของเขาเพื่ออะไร เรามองว่าเขาก็อายุค่อนข้างมากแล้วอีกสิบกว่าปีเขาก็เป็นวัยเกษียณ ถ้าเราแต่งงานมีลูกกันค่าใช้จ่ายในอนาคตทั้งค่าผ่อนบ้านหลังใหม่ที่จะเกิดขึ้น ค่าใช้จ่ายของเรา 2 คน ค่าใช้จ่ายในการดูแลผู้สูงอายุ และค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงเด็กคนหนึ่งนั้นจะเพียงพอและจะสามารถดูแลลูกให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีพอได้หรือไม่ และหากเราต้องใช้ชีวิตร่วมกับเขาในสถานการณ์และเงื่อนไขตามข้างบนนั้น แม่ของเราเราจะสามารถดูแลท่านได้เต็มที่หรือไม่ เราอดคิดเรื่องพวกนี้ไม่ได้ 
9. ตัวเราเองมีบ้านที่แม่สร้างไว้อยู่แล้วบ้านปลอดหนี้และเป็นลูกคนเดียว แต่ไม่สามารถแต่งงานแล้วไปอยู่บ้านเราได้เพราะบ้านเราอยู่คนละจังหวัดกับที่ทำงานไม่สามารถไป-กลับได้ ประเด็นของเราคือเราไม่อยากให้เราและเขาเป็นหนี้หรือมีค่าใช้จ่ายมากมาย แม้ว่าตอนนี้เราจะจ่ายไหว แต่ต้องยอมรับว่าเขาอายุเยอะกว่าเราเป็นสิบปี สิ่งที่เรากลัวคือสุขภาพของเขา หากวันข้างหน้าเขาเกิดเจ็บป่วย หรือแม่เราเจ็บป่วย ลำพังเราคนเดียวจะรับมือไม่ไหวเพราะเราก็เป็นลูกคนเดียวที่ไม่สามารถพึ่งพาใครได้
10. ด้วยชีวิตเราที่ผ่านมาเป็นคนชอบวางแผนและคิดเผื่ออนาคตเพื่อให้มั่นใจว่าแม้จะเจอทางที่แย่ที่สุดเราก็จะผ่านมันไปได้ แต่ตอนนี้เราคิดไม่ตกว่าจะตัดสินใจหรือหาทางออกในเรื่องนี้อย่างไร เรารักเขาแต่ในหัวเราก็มีแต่ Worst case เต็มไปหมดทำให้เรากลัวในการจะตัดสินใจครั้งนี้ เราไม่อยากใช้ชีวิตของเราเพื่อลองผิดลองถูกแล้ว จึงอยากขอความเห็นจากหลายๆคนที่ผ่านมาอ่านเจอ ว่าเราควรทำยังไง เผื่อว่าเราจะได้คำแนะนำที่ช่วยเราได้บ้าง

ยาวหน่อย แต่ขอบคุณทุกคนที่ผ่านมาอ่านเจอนะคะ